Οι Γόνιμες Μέρες της Τζούλιας Γκανάσου, κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Γκοβόστη. Πρόκειται για μία μοναδική νουβέλα με καταιγιστική πλοκή. Αρχικά, να δώσω συγχαρητήρια στις εκδόσεις για την άψογη δουλειά τους, από το εξώφυλλο, την επιμέλεια μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια ήταν όλα προσεγμένα στο έπακρο. Έπειτα, να δηλώσω ότι συνεχίζεται η άποψή μου για τους Έλληνες συγγραφείς και ότι δεν έχουν κάτι να ζηλέψουν από τους ξένους, ειδικά η Τζούλια είναι ένα άριστο παράδειγμα προς μίμησην, θαρρώ.
Λίγα Λόγια για τις Γόνιμες Μέρες
Λίγο πριν πιάσω στα χέρια μου το βιβλίο αυτό είχα διαβάσει “Το Λουλούδι της Θάλασσας“, το χαρακτηριστικό εκείνου του αναγνώσματος ήταν η έντονη ηρεμία ακόμα και σε στιγμές φρίκης. Στις Γόνιμες Μέρες λοιπόν, έχουμε ακριβώς το αντίθετο. Πρόκειται για μία νουβέλα που δεν σε αφήνει να αναπνεύσεις στιγμή. Ένιωσα τόσα συναισθήματα σε μόνο λίγες σελίδες που με κατέκλυσαν. Ασφυξία, αγωνία, άγχος, φόβο και πολλά ακόμα είναι αυτά που σας περιμένουν στις σελίδες του όση ώρα θα διαβάζετε αυτό το αριστούργημα, γιατί περί αριστουργήματος πρόκειται. Νιώθω μεγάλη τιμή που η συγγραφέας ήθελε να μιλήσω εγώ για το βιβλίο της και την ευχαριστώ πραγματικά γι’ αυτό.
Η ιστορία μας λοιπόν, όπως αναγράφεται και στο οπισθόφυλλο, ξεκινάει με έναν άντρα σε κώμα που βρέθηκε δίπλα σε έναν νεκρό. Η ασφυξία που ένιωσα προκλήθηκε από το γεγονός του πόσο περίτεχνα μου μετέδωσε με τις περιγραφές της η συγγραφέας την κατάσταση του πρωταγωνιστή μας. Μπορεί να βρισκόταν σε κώμα, μα άκουγε, μύριζε και αισθανόταν τα πάντα και το χειρότερο, ένιωθε την αδυναμία κίνησης και ελέγχου του σώματός του. Θεωρώ ότι ο πολυδιάστατος τρόπος που κατάφερε να με κάνει να βιώσω την εμπειρία αυτή ήταν ένα από τα πολλά χαρίσματα της. Καθώς δεν είναι μία στεγνή περιγραφή, αλλά μία εμπειρία αισθήσεων.
Κάτι που με εντυπωσίασε εξίσου, είναι πως ο πρωταγωνιστής μας με την χορήγηση του φαρμάκου που του δίνουν ανατρέχει στις μνήμες του κοντινού παρελθόντος μα και του μακρινού. Στην αρχή περίμενα να με μπερδέψει, καθώς μιλάμε για τρεις ταυτόχρονες χρονικές στιγμές. Παρ’ όλα αυτά δεν υπήρξε στιγμή που δεν γνώριζα για ποια στιγμή απευθύνεται και όλα τα γεγονότα έβγαζαν απόλυτο νόημα. Δεν θέλω να αναφερθώ για κάθε στιγμή που μας αναλύει, καθώς θεωρώ ότι θα χαθεί η μαγεία αποκάλυψης κατά την ανάγνωση.
Θα αναφέρω όμως, πως σίγουρα δεν είναι όλα όπως τα βλέπουμε ή όπως πιστεύουμε ότι θα είναι. Καμία απόφαση και για κανέναν, από όποια οπτική και αν το ζει, δεν είναι εύκολη. Και σίγουρα, ενώ βιώνουμε δύσκολες καταστάσεις συνεχώς, ποτέ δεν ξέρουμε τι μπορεί να έχουμε (ξε)χάσει και τι όχι. Η συγγραφέας πραγματεύεται ζητήματα, ρατσισμού, διαφθοράς σε διάφορα επίπεδα, όπως το επαγγελματικό, απώλειας, βίας και πιο προσωπικά, όπως η αποδοχή του εαυτού μας, οι ανασφάλειες. Μέσα σε λίγες σελίδες σε βάζει να αναλογιστείς για την κοινωνία και τον ίδιο σου τον εαυτό.
Πρόκειται, λοιπόν, για ένα καθηλωτικό ανάνγωσμα που πραγματικά δεν πρέπει κάποιος να χάσει. Είναι ένα βιβλίο που ξυπνάει τις αισθήσεις και μαγεύει τον αναγνώστη μέχρι τελευταίας σελίδας.
Περίληψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου Γόνιμες Μέρες
Ένας άντρας βρίσκεται αναίσθητος δίπλα σε έναν νεκρό. Χαρακτηρίζεται ως ύποπτος.
Του χορηγείται φάρμακο ώστε να βγει από το κώμα και να δώσει κατάθεση.
Θυμάται την τελευταία αίσθηση προτού κλείσει τα μάτια: γινωμένο πορτοκάλι, γλυκό.
Θυμάται έναν άντρα αιμόφυρτο και έναν σκελετό βλοσυρό.
Ξαφνικά, αποκτά πρόσβαση στην εποχή πριν από τα πέντε του χρόνια, πριν απ’ τη μνήμη, στην αχαρτογράφητη ζώνη της ύπαρξης. Κυριαρχεί μια γυναίκα της οποίας αναζητά τη μορφή, ένα μυστικό που του κλέβει, τελικά, τη φωνή.
Την ίδια ώρα, ακούει τους δικούς του να ομολογούν όσα έπρεπε να αγνοεί.
Ένα κυνήγι θησαυρού στα πρώτα χρόνια της ζωής, μια αφήγηση από και προς το σώμα, μια πορεία ανασύστασης μετά από πτώση σε γκρεμό, ένα παζλ που ξορκίζει την απώλεια κι ο πόθος του νέου προορισμού με αφορμή την επιβίωση, το όνειρο και πάντα, την ελπίδα.
Βιογραφικό Σημείωμα Συγγραφέα του βιβλίου Γόνιμες Μέρες
Η Τζούλια Γκανάσου σπούδασε Πληροφορική στο Οικονομικό Παν/μιο Αθηνών και στο Παν/μιο του Λονδίνου, Λογοτεχνία (ως υπότροφος) στο Παν/μιο της Σορβόννης και στο Παν/μιο του Εδιμβούργου και Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο Ε.Α.Π.. Βιοπορίζεται από την Πληροφορική.
Έχει εκδώσει τα βιβλία:
«Σε μαύρα πλήκτρα» (Μυθιστόρημα, Εκδ. Γκοβόστη 2006 και Παν/μιο του Εδιμβούργου 2007, συλλογή «Παγκοσμιουπόλεις»).
«Ομφάλιος λώρος» (Μυθιστόρημα, Εκδ. Γκοβόστη 2011 – 4ο Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Dasein, 1ο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών Αθήνας, 9ο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών Γλασκώβης).
«Ως το τέλος» (Νουβέλα, Εκδ. Γκοβόστη 2013 – υποψήφιο για το «Βραβείο Νέου Λογοτέχνη 2013» του λογοτεχνικού περιοδικού «Κλεψύδρα» και για το «Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2014»).
«Γονυπετείς» (Νουβέλα, Εκδ. Γκοβόστη 2017, Γ’ Έκδοση – Βραβείο Αφηγήματος «Μεσόγειος 2018» Παν/μιο του Έξιτερ και «Βραβείο Διηγήματος» Βραβεία Βιβλίου Public 2018).
«Γόνιμες Μέρες» (Νουβέλα, Εκδ. Γκοβόστη 2021 – υποψήφιο για το βραβείο «Ιστορίες Εγκλεισμού 2021» του λογοτεχνικού περιοδικού “World Literature Today”).
Μπορείτε να προμηθευτείτε το βιβλίο από την επίσημη σελίδα του εκδοτικού, εδώ.
Καθώς και να βρείτε την συγγραφέα, εδώ.