Αντιμετωπίζοντας την απώλεια
Στο βιβλίο της Ελίνας Σταμπουλή με τίτλο «Το βιβλίο της καληνύχτας» στίχος και εικόνα γίνονται ένα. Αμάγαλμα τρυφερότητας, δύναμης, ζωντάνιας και παρηγοριάς καθορίζουν το βιβλίο. Το υπέροχο ροζ εξώφυλλο του, με το κοριτσάκι στο κέντρο που κοιτάζει άνωθεν τον ουρανό, κρατώντας στην αγκαλιά του ένα τεράστιο βιβλίο, μας κερδίζει από την πρώτη στιγμή. Είναι πραγματικά εξαιρετικό όταν δένει ο στίχος με την εικόνα. Υπάρχουν κάποια βιβλία που μιλούν για το πένθος στους ενήλικες. Σπάνια αντικρίζουμε ποιοτικά παραμύθια, που να βοηθούν τα παιδιά να αντιμετωπίσουν την απώλεια. Ένα τέτοιο βιβλίο ήρθε στα χέρια μου απρόσμενα, όταν βρέθηκα σε μία βιβλιοπαρουσίαση των εκδόσεων Όστρια. Πλησίασα στο ράφι, το κράτησα στα χέρια μου και με αιχμαλώτισε αμέσως το υπέροχο εξώφυλλο του. Η εικονογράφος του βιβλίου της Ελίνας Σταμπουλή με τίτλο «Το βιβλίο της καληνύχτας» ονομάζεται Λέντη Γρίβα και έχει επιμεληθεί την εξαίρετη εικονογράφηση.
Πολύτιμες Συμβουλές
Στην αρχή του παραμυθιού η Βαρβάρα Στεφανάκου, ψυχοθεραπεύτρια οικογένειας και ομάδας(ΜSc), μας δίνει πολύτιμες συμβουλές. Αλλά και την υπέροχη κριτική της για το τι θα αντικρίσουμε μέσα σε αυτό το υπέροχο παραμύθι. Στο τέλος του βιβλίου η Μαριάννα Δραγασάκη, ψυχολόγος και ειδικευμένη στο ψυχόδραμα, μας παραδίδει το δικό της κριτικό αποτύπωμα για το υπέροχο αυτό παραμύθι. Δίνει έμφαση στο σημαντικότερο μήνυμα του παραμυθιού που είναι, πως ακόμα και μετά το θάνατο τον άνθρωπο που χάσαμε, τον θυμόμαστε όχι μόνο με πόνο αλλά και με αγάπη. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της κυρίας Στεφανάκου ένα τέτοιο λογοτεχνικό είδος που απευθύνεται στα παιδιά για το πένθος, πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με λόγο παρηγορητικό και ανάλαφρο. Γιατί ήδη το θέμα του πένθους, το να χάσουμε δηλαδή έναν δικό μας άνθρωπο, είναι από μόνο του βαρύ. Για αυτό και στέκομαι ιδιαίτερα στη λέξη “ελαφρότητα” και “τρυφεράδα”, που μας παραθέτει η ψυχολόγος.
Η συγγραφέας Ελίνα Σταμπουλή κατορθώνει με τις τρυφερές και γλυκές λέξεις της, να φτάσει στα μύχια της παιδικής ψυχής και να την ανυψώσει από το βάθος, στο οποίο έχει κυλίσει μετά το πένθος. «Η μαμά ήταν πολύ άρρωστη. Συμβαίνει μερικές φορές Ελενάκι μου και σε ανθρώπους που δεν έχουν μεγαλώσει πολύ, είπε ο μπαμπάς λυπημένος και την έσφιξε στην αγκαλιά του. Άλλοι αρρωσταίνουν βαριά, άλλοι παθαίνουν ένα σοβαρό ατύχημα, κανείς δεν ξέρει μικρή μου πότε θα κάνει αυτό το αλλιώτικο ταξίδι. Κάνεις είπε, και της έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο.»
Στο μεταίχμιο ζωής και θανάτου
Είναι υπέροχο το πώς αποτυπώνει η συγγραφέας το πένθος που βιώνει το μικρό κορίτσι η μικρή Ελένη. Η μικρή Ελένη, σαν μία άλλη ωραία Ελένη του Ρίτσου, μεταξύ Αχαιών και Τρώων, ακριβώς στο μεταίχμιο της υπέροχης ζωής και του λυπηρού θανάτου, καλείται να αγκαλιάσει τη ζωή. Να αφήσει πίσω της το θρήνο. Πόσο δύσκολο είναι πραγματικά αυτό στην καθημερινότητά της μικρής Ελένης; Η συγγραφέας τονίζει εύγλωττα τις δυσκολίες. Το πόσο άρρωστα είναι τα φαγητά τώρα πια, το πώς κοιμάται κάθε μέρα με τη φωτογραφία της μαμάς στο προσκεφάλι της, πώς βουρκώνει χωρίς να το θέλει όταν τη θυμάται. Ξαφνικά, ο αγαπημένος της μπαμπάς της κάνει ένα δώρο «Το βιβλίο της καληνύχτας», και δεν είναι άλλο, από αυτό το ίδιο το βιβλίο που κρατάμε εμείς στα χέρια μας.
Η τεχνική αυτή της συγγραφέως μας Ελίνας Σταμπουλή, βοηθάει όλα αυτά τα παιδιά που έχουνε χάσει αγαπημένους τους ανθρώπους να ταυτιστούν με την ηρωίδα. Και το υπέροχο είναι, ότι αυτή τη μικρή χαρά που τρυπώνει στο λυπημένο βλέμμα της μικρής Ελένης, αδημονεί η συγγραφέας μας να εκμαιεύσει από τα λυπημένα μάτια των παιδιών, που διαβάζουν αυτό το παραμύθι. «Μόνο για σένα» είπε ο μπαμπάς. «Ένα δώρο από τη μαμά που έφτιαξε όταν ήταν άρρωστη». Και της έδωσε το πακέτο που κρατούσε.
Λόγια-θησαυρός της μαμάς
Ένα βιβλίο μπορεί να κάνει τη διαφορά, γιατί κρύβει μέσα του τόση δύναμη! «Το βιβλίο της καληνύχτας» κρύβει λόγια αγαπημένα από τη μαμά που έφυγε. Είναι ένα βιβλίο οδηγός ζωής, που έφτιαξε η μαμά γράφοντας στη μικρή της Ελένη. Συμβουλές ζωής, συμβουλές δύναμης και απαντοχής στις δυσκολίες. Είναι ένα βιβλίο με φωτογραφίες και αναμνήσεις που είχε φτιάξει όταν ήταν στη ζωή. Η μαμά συγκεντρώνει όλα τα δώρα της αγάπης της για το παιδί της, μέσα από τα στοιχεία της φύσης.
Και πώς το κατορθώνει αυτό; Mε τον άνεμο, με τη βροχή, με τον ήλιο, με κάθε τρόπο η μικρή Ελένη θα βρίσκει τη μαμά της δίπλα της. Με ένα φύσημα του ανέμου, με ένα χάδι του ήλιου, θα είναι πάντα κοντά της. Σε όλες τις δυσκολίες μα και στις τις όμορφες στιγμές της. Γράφει η συγγραφέας:«Θα κάνω την αγάπη μου φιλάκι, θα είναι κρυμμένη στην πρώτη στάλα της φθινοπωρινής βροχής που θα πέσει πάνω σου.»
Σβήνοντας το πένθος
Πραγματικά, είναι σπάνιες οι στιγμές που σε ένα παιδικό παραμύθι βλέπουμε τόση εικονική ενάργεια. Η σταγόνα της βροχής, σχηματίζει ένα φιλάκι, που φτάνει στο προσωπάκι του μικρού κοριτσιού και έτσι δέχεται από τον ουρανό την αγάπη της χαμένης μητέρας της. Το κορίτσι διώχνει το σύννεφο της λύπης και γεμίζει με τις ηλιαχτίδες της αγάπης την καρδιά της, σβήνοντας έτσι το πένθος σιγά σιγά από μέσα της. Στο τέλος, ευχαριστεί τον μπαμπά της για το υπέροχο δώρο, για το πιο όμορφο παραμύθι, που έχει διαβάσει ποτέ.
Συμπερασματικά, «Το παραμύθι της καληνύχτας» της Ελίνας Σταμπουλή, είναι υπέροχο, γιατί “ξημερώνει” τα πιο όμορφα όνειρα. Συγχαρητήρια και στις υπέροχες εκδόσεις Όστρια για την άρτια επιμέλεια και ποιότητα του βιβλίου.
