Γιατί να ξαναδιαβάσει κάποιος ένα βιβλίο; Και μπορούν άραγε να ξαναδιαβαστούν όλα τα βιβλία, δίνοντας την ίδια απόλαυση που είχαν δώσει με την πρώτη ανάγνωση; Δεν είναι εύκολο να απαντήσει κανείς, για αυτό, καθώς θα μιλήσω αμέσως παρακάτω για δέκα από τα βιβλία που έχω ξαναδιαβάσει, θα εξηγώ και το τι με ώθησε να το κάνω.
Εννοείται, υπάρχουν και άλλα έργα στα οποία έχω επανέλθει -και δεν είναι λίγα- αλλά έπρεπε να διαλέξω μόνο δέκα.
Παραμύθι χωρίς Όνομα, της Π. Σ. Δέλτα
Το πρώτο πραγματικό βιβλίο που θυμάμαι ότι διάβασα, γύρω στα δέκα πρέπει να ήμουν. Η ιστορία και οι χαρακτήρες είχαν κολλήσει στο μυαλό μου και κάθε φορά που το ξαναδιάβαζα, συνολικά πάνω από δέκα φορές, ήθελα να νιώσω πάλι –και σχεδόν πάντα το πετύχαινα- εκείνη την πρώτη συγκίνηση.
Το άρωμα του ονείρου, του Τομ Ρόμπινς
Μια απίθανη ιστορία, αλλά το ξαναδιάβασα κυρίως για να απολαύσω την τόσο γοητευτική «φλυαρία» του Ρόμπινς και να αφομοιώσω τον βομβαρδισμό των πληροφοριών που περιέχει.
Βάρδια, του Νίκου Καββαδία
Άλλη μια περίπτωση γοητευτικής, διαφορετικής γραφής, μαζί και ένας άλλος κόσμος. Ξανάνιωσα σχεδόν το ίδιο σφίξιμο στο στομάχι.
Το Όνομα του Ρόδου, του Ουμπέρτο Έκο
Ξαναδιαβάζεται ένα – σχεδόν – αστυνομικό μυθιστόρημα, όταν γνωρίζεις τον δολοφόνο και τα κίνητρά του; Κι όμως ναι! Στα 45 μου το είδα με εντελώς άλλο μάτι από ότι στα 17 μου, εκτίμησα και άλλα στοιχεία του. Αξεπέραστο.
Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών (τριλογία), του Τ. Ρ. Ρ. Τόλκιν
Σημείο αναφοράς για την εφηβεία μου, κάθε φορά που το ξεκίναγα, ήθελα απλώς να ξαναβυθιστώ στον μαγικό του κόσμο και να μην βγω ποτέ. Την τρίτη φορά, το διάβασα στο πρωτότυπο.
Το εκκρεμές του Φουκώ, του Ουμπέρτο Έκο
Το είχα πρωτοδιαβάσει καπάκι μετά το «Όνομα του Ρόδου» και δεν με είχε ενθουσιάσει. 20 χρόνια αργότερα του έδωσα μια νέα ευκαιρία και ευτυχώς, είναι δύσκολο ένας νεαρός να μπορεί να έχει τόσες πολλές και εξειδικευμένες γνώσεις για να το παρακολουθήσει.
Η Φόνισσα, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Απολαυστικές περιγραφές, γοτθική ατμόσφαιρα, άλλο ένα βιβλίο που ενώ γνωρίζεις το τέλος του, μπορείς να το απολαύσεις και να ταραχτείς για άλλη μια φορά, μπαίνοντας στο αρρωστημένο μυαλό της Φραγκογιαννούς.
Νευρομάντης, του Ουίλιαμ Γκίμπσον
Όταν το πρωτοδιάβασα, μόλις είχε αρχίσει να γίνεται γνωστό το internet. Λίγα χρόνια αργότερα, το ξαναδιάβασα από θαυμασμό προς το όραμα του γκουρού του κυβερνοπάνκ. Respect! Και κάποια στιγμή θα επανέλθω και στα υπόλοιπα μέρη της χαλαρής τριλογίας.
Οι Ιλλουμινάτοι (τριλογία), των Ρόμπερτ Άντον Ουίλσον – Ρόμπερτ Ση
Το ευαγγέλιο του conspiracy theory, με μια γερή δόση από τη φευγάτη ατμόσφαιρα που επικρατούσε στα τέλη του ’60 και στις αρχές του ’70. Είχα περάσει φανταστικά όταν το διάβαζα για πρώτη φορά και το ξαναδιάβασα από περιέργεια: θα ξαναπερνούσα καλά; Αν και το αρχικό ξάφνιασμα είχε φύγει, δεν το μετάνιωσα.
Το τραγούδι της φωτιάς και του πάγου (πενταλογία έως σήμερα και βλέπουμε…), του Τζ. Μάρτιν
Τόλκιν για ενήλικες και κάτι παραπάνω. Κυνικός, ρεαλιστικός, φανταστικός, συναρπαστικός, ό,τι και να πεις για τον κόσμο του Μάρτιν είναι λίγο. Κάθε νέα ανάγνωση – είμαι στην τρίτη, σε αναμονή του νέου βιβλίου – σου αποκαλύπτει νέες λεπτομέρειες που φανερώνουν το πόσο πολύ έχει δουλευτεί αυτό το έργο.
Σχετικά με τον συγγραφέα
Ο Νίκος Βιτωλιώτης, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971 και μεγάλωσε στον Πειραιά. Έχει σπουδάσει Οικονομικά και Ευρωπαϊκό Πολιτισμό και έχει κάνει διάφορες δουλειές, όπως μεταφραστής γαλλικών συνταγών, εργάτης σε εργοστάσιο, security σε συναυλίες (η καλύτερη απ’ όλες), τραπεζικός, δημόσιος υπάλληλος, ενώ ως φοιτητής, παρέδιδε για ένα διάστημα και ιδιαιτέρα μαθήματα. Ο Νίκος Βιτωλιώτης είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά. Του αρέσει να ταξιδεύει στην πραγματική ζωή αλλά και με τη φαντασία του. Δηλώνει φανατικός βιβλιόφιλος και σινεφίλ. Ο Νίκος Βιτωλιώτης ζει στην Αθήνα και αν κάποια στιγμή συνταξιοδοτηθεί, ίσως εγκατασταθεί μόνιμα στη Βίτωλη, απ’ όπου κατάγεται ένας πρόγονός του.
Ο Νίκος Βιτωλιώτης έχει συγγράψει το μυθιστόρημα «Σαραντακάτι Καλοκαίρια» που εκδόθηκε το 2017 από τις Εκδόσεις Λυκόφως. Επίσης, έχει συγγράψει το μυθιστόρημα «Ψευδαίσθηση», το οποίο τελεί υπό έκδοση και το μυθιστόρημα «Τιμωρός – Οργή Θεού» που εκδόθηκε το 2020 από τις Εκδόσεις Anubis.
Ο Νίκος Βιτωλιώτης αυτή την περίοδο συγγράφει το prequel του «Τιμωρός – Οργή Θεού», το οποίο υπολογίζει να έχει ολοκληρώσει μέσα στο έτος.
