Και τώρα τι;

και τώρα τι;«Απολύθηκα. Έτσι απλά, έτσι ξαφνικά. Λες και δεν μετράνε οι άνθρωποι πλέον, λες και σημασία έχουν μόνο τα νούμερα και οι στατιστικές. Δεν τους ενδιαφέρει η υπηρεσία σου στην εταιρεία, δεν τους ενδιαφέρει καθόλου η συνεισφορά σου στις πωλήσεις. Δεν τους νοιάζει ιδιαίτερα το φόντο πίσω σου, το αν έχεις οικογένεια και παιδιά, το αν δε θα έχεις κάποια απρόσμενη λύση σε αυτό το μονοπάτι αδιεξόδου που κατευθύνεσαι, το αν θα ξεπλυθείς από τις λάσπες της ανεργίας σε μια χώρα που απλά αρνείται κάθε ανάμειξη με το θετικό πρόσημο των πολιτών της. Και τώρα τι;

Πήρα μια κούτα, σαν να με περίμενε καιρό εκεί, σαν να πρόσμενε να κουβαλήσει τα δικά μου πράγματα και τα πράγματα του επόμενου. Με πεσμένο ηθικό και υπό την επήρεια της συναισθηματικής φόρτισης που μάστιζε τον χώρο του γραφείου μου, με πολλά μάτια δακρυσμένα και κόκκινα, και ακόμα περισσότερα κατεβασμένα κεφάλια, φεύγω. Σηκώνω το κεφάλι, ξεφυσάω, σηκώνω την κούτα, τη λυτρώνω κάπως έτσι για την αναμονή της, φεύγω.

Νιώθω άχρηστος και ασήμαντος, αισθάνομαι ανίκανος, σαν μια πελώρια βρωμιά να με καλύπτει, να μου σκεπάζει κάθε σπιθαμή του κορμιού μου. Είχα αφιερώσει τόσο χρόνο, τόσο πάθος και προσπάθεια σ’ αυτό το γραφείο. Και απλά με πέταξαν έξω.

Και τώρα τι;

Advertising

Advertisements
Ad 14

Αυτή η δουλειά, καλώς ή κακώς, ήταν η μόνη πηγή εσόδων μου. Μπορεί να κουραζόμουν, να έφτυνα αίμα και τα δάχτυλά μου να πονούσαν από τη μανιώδη πληκτρολόγηση, αλλά απέδιδε καρπούς. Τόσοι λογαριασμοί, τόσες φιλοδοξίες και ανάγκες… Θα ήθελα να πήγαινα ένα ταξίδι, δεν με ενδιαφέρει το που, μόνος μου, σε ένα μέρος μακριά από όλους, μακριά από τα πάντα. Τώρα, τα σχέδια θα περιμένουν, προέχει η αποκατάσταση των τροφικών αναγκών, του ενοικίου και των απαραίτητων. Μισώ να ακούγομαι σαν τη μάνα μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.

Διαβάστε επίσης  Σκυλίσια ζωή

Κατηφορίζω προς το αυτοκίνητο. Ένα γεμάτο πάρκινγκ, που σε λίγο θα άδειαζε. Θα κατέληγε άδειο από τις απολύσεις της ημέρας, θα κατέληγε άδειο σαν εμένα.

Ξεκλειδώνω και ανοίγω την πόρτα για να αποθέσω ό, τι μου απέμεινε από την εταιρεία. Κάπου εκεί έστεκε μια γέρικη φιγούρα, κάπως μαυριδερός, με γκρίζα μαλλιά και γένια. Νομίζω πως τον είχα ξαναδεί, αλλά δεν ήμουν και σίγουρος. Έστεκε, λοιπόν, εκεί, ξαφνικά με αντικρίζει, υψώνει το χέρι του, με αφοπλίζει για μερικά ψιλά. Ψαχουλεύω στις τσέπες του μπουφάν μου, ακουμπάω κέρματα, του τα δίνω. Κάτι περισσότερο από ένα ευρώ, δεν μου χρειάζονται, του είναι απαραίτητα. Τα παίρνει, μάλλον με ευχαρίστησε στη γλώσσα του, σηκώθηκε και χάθηκε.

Η μοναξιά του χώρου με ανάγκασε να σταθώ μονάχος, να σκεφτώ και να επιβάλλω μια τάξη στο χάος της μέρας. Ακουμπάω στο αμάξι, στέκομαι όρθιος και καθιστός ταυτόχρονα, και σταυρώνω τα χέρια.

Advertising

Και τώρα τι;

Δεν έχω από κάπου να πιαστώ πλέον.

Εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται ο άστεγος. Δεν τον γνωρίζω για περισσότερο από μια στιγμή, αλλά με μαγνητίζει γρήγορα. Χαμογελάει και κάθεται στη θέση του. Αυτή τη φορά κρατάει μια τυρόπιτα. Ξεκινάει να τη δαγκώνει, σαν να υπάρχει ευτυχία τελικά. Με γεμίζει και μένα με το χαμόγελο, με ένα ίσως απρόσμενο δώρο που βρήκε μπροστά του. Μοιάζει αφυδατωμένος, φαντάζει νηστικός για μέρες.

Ένα σκυλί κατευθύνεται προς αυτόν. Αυτός συνεχίζει να χαμογελάει, νομίζω το καλωσορίζει, επανενώνεται με τον φίλο του και χαίρεται. Και ο σκύλος δείχνει χαρούμενος. Κουνάει την ουρά του, κουρνιάζει το κεφάλι στα χέρια του τύπου. Χωρίς δεύτερη σκέψη, του μοιράζει την εναπομείνασα τυρόπιτα.

Διαβάστε επίσης  Χρονομηχανή: Εσύ, τι θα άλλαζες αν είχες μια;
Advertising

Πλέον, έχω από κάπου να πιαστώ. Όσο υπάρχουν άστεγοι που μοιράζονται το φαγητό τους, όσο υπάρχουν σκυλιά που δε διστάζουν να αγκαλιάσουν κάποιον, όσο υπάρχει αγάπη θα κρατιέμαι γερά από τη ζωή. Αξίζει να παλεύεις για αυτά.»

 

 

Μου αρέσει να χάνομαι και να με ξαναβρίσκω μέσα από τη ροκ, τα γέλια και τον Μπουκόφσκι. Ηρεμώ με Slipknot, κλαίω πολύ εύκολα, λατρεύω τα θρίλερ και τις μουσικές επιλογές της 10ης εντολής. Γεννήθηκα με νεύρα και έμαθα να μισώ για να αγαπάω περισσότερο.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Αγίου Βαλεντίνου: 4+1 ξεχωριστές προτάσεις

Η γιορτή των ερωτευμένων ήρθε και μας βρίσκει να αναζητάμε

Η ιστορία της βιομηχανίας στη Θεσσαλονίκη

Η ιστορία της βιομηχανίας στη Θεσσαλονίκη είναι μια περίοδος ανάπτυξης