
Δε χτίζουμε άντρες και γυναίκες, χτίζουμε άγρια θηρία και τροφή.
Είμαστε μια κοινωνία που καλλιεργεί και μεγαλώνει άγρια ζώα, που για να τους δώσουμε την απαραίτητη εξέλιξη, αναγκαζόμαστε να δημιουργούμε και θηράματα.
Δε χτίζουμε φύλα, χτίζουμε ζούγκλα.
Ένα άγριο ζώο σε ένα αχαρτογράφητο δάσος πάντοτε θα ξεσκίζει το θήραμα.
Θα το δαγκώνει, θα του τραβάει τη σάρκα με μανία, θα το δέρνει και θα το σέρνει στη σπηλιά του διθυραμβικά.
Το θήραμα δε μπορεί να αντισταθεί.
Ή μάλλον δε ξέρει ότι μπορεί να αντισταθεί.
Αυτό γινόταν πάντοτε, και θα γίνεται πάντοτε. Δεν θα αλλάξει απλά θα περιοριστεί.
Και πως θα περιοριστεί;
Με αντίδραση, με φωνή, με «όχι πια», με «ποτέ ξανά».
Οι γυναίκες βιώνουν το ρόλο του θηράματος πολλά χρόνια. Οι άντρες βιώνουν το ρόλο του άγριου ζώου πολλά χρόνια.
Σταδιακά όμως, οι γυναίκες κατάλαβαν ποιες είναι και τι είναι.
Είναι ανεξάρτητες, είναι δυνατές, είναι ό,τι είναι και οι άντρες και μπορούν να κάνουν ό,τι και οι άντρες.
Μπορούν να εργαστούν; Ναι.
Μπορούν να κάνουν οικογένεια; Ναι.
Μπορούν να τα συνδυάσουν; Ναι.
Έχουν ανάγκη τον άντρα σε όλα αυτά; Όχι.
Όταν το κατανόησαν με πολύ πόνο αυτό, προχώρησαν και προχωρήσαμε και εμείς μαζί τους, ως άνθρωποι, ως κοινότητα, ως μέλλον.
Πλέον, ο άντρας έβλεπε τη γυναικά του αλλιώς. Έβλεπε την κόρη του αλλιώς. Δεν ήθελε να τους φέρεται όπως είθισται κάποτε. Τις θέλει ως έχειν δίπλα του. Τις θέλει όπως θέλουν αυτές να είναι, χωρίς περιορισμούς, χωρίς συμβάσεις, χωρίς «ναι μεν, αλλά».
Κατάλαβε πως αυτός δε θα μπορούσε εύκολα να ζήσει σε έναν κόσμο δίχως γυναίκες.
Σίγουρα, θα ήταν ένας κόσμος πιο ήρεμος, πιο ήσυχος, πιο χύμα, χωρίς οργάνωση και τάξη.
Θα ήταν τέλειο για μια μέρα.
Θα ήταν τέλειο για δύο μέρες.
Θα ήταν τέλειο για μια βδομάδα.
Όχι παραπάνω.
Γιατί ο άντρας δεν είναι το ισχυρότερο φύλο, αν σώνει και καλά πρέπει να υπάρχει ένα. Δε μπορεί να συνδυάσει οικογένεια και καριέρα με ποιότητα και μαεστρία. Δε μπορεί να είναι αποκλειστικά ανεξάρτητος. Δε μπορεί να τα κάνει όλα αυτά, ενώ ελέγχει ανά λεπτό τι μπορεί να συμβαίνει στο πίσω μέρος του κεφαλιού του όσο προχωράει. Δε μπορεί να τα κάνει όλα αυτά ενώ ακούει γρήγορο βάδισμα στα πεζοδρόμια.
Δε μπορεί να τα κάνει όλα αυτά, ενώ φοβάται, ενώ τρέμει, ενώ αγωνιά.
Οι γυναίκες το κάνουν.
Καλό θα ήταν λοιπόν, να μην τις σκοτώνουμε.
Και ο βιασμός θάνατος είναι. Είναι η επιβολή του δυνατού στον πιο αδύναμο. Είναι ένα αχόρταγο δίχως σταματημό bullying. Είναι η δημιουργία του φόβου και της παντελής έλλειψης εμπιστοσύνης.
Σκοτώνεις έναν άνθρωπο και τον φέρνεις ξανά στη ζωή διαφορετικά και κακάσχημα.
Οι άντρες έχουν προοδεύσει. Και οι γυναίκες τους έκαναν να προοδεύσουν. Τους έδειξαν τι μπορούν να κάνουν, τι θα μπορούσαν να κάνουν αλλά και ότι δεν υπάρχει κάτι που να μη μπορούν να το κάνουν.
Τους έδειξαν ότι είναι σαν αυτούς.
Και κάποιοι άντρες το κατάλαβαν, το σεβάστηκαν και προχωρούν αγκαλιασμένοι με αυτό.
Άλλοι δεν το σεβάστηκαν.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω ποιος επικρατεί αλλά εύχομαι ότι κερδίζει η ομορφιά του ανθρώπου.
Μπορεί να μη μπω ποτέ στη θέση μιας γυναίκας που κινδυνεύει καθημερινά.
Αυτό δε σημαίνει πως αδυνατώ να φανταστώ το μαρτύριο της ψυχής τους, το μαρτύριο των ποδιών που επιταχύνουν, το μαρτύριο της καρδιάς που χτυπάει έντονα, σαν να θέλει να σπάσει το στέρνο και να ξεχυθεί στους δρόμους.
Δεν ξέρω ποια είναι η λύση.
Δε ξέρω αν το πότε θα μιλήσεις θα επηρεάσει το μέλλον. Δε ξέρω και δεν θα στο ζητήσω.
Σου λέω πως είμαι εδώ, όχι ως ο κακός και μισογύνης άνθρωπος που θέλω να σε βλάψω ή αδιαφορώ για σένα. Είμαι εδώ ως άνθρωπος, ως φίλος, ως σύζυγος, ως πατέρας.
Είμαι εδώ ως δικός σου, είσαι εδώ ως δικιά μου. Και δεν αφήνουμε τους δικούς μας να κινδυνεύουν ποτέ και από κανέναν.
Μίλησε όποτε θες εσύ. Όποτε νιώσεις έτοιμη. Μη μιλήσεις αν δε γουστάρεις στην τελική.
Αλλά αν το κάνεις, θέλω να ξέρεις πως θα είμαι εδώ. Γιατί ήδη είμαι εδώ. Γιατί μετανιώνω που δεν ήμουν και πριν εδώ.
Σε κάθε άνθρωπο, μπορεί ο καθένας να δει αυτόν που θέλει να δει.
Μπορεί σε ένα αγοράκι στην παιδική χαρά να φανταστείς τον γιο σου, που πέθανε σε αυτοκινητιστικό πέρυσι.
Μπορεί σε έναν άντρα να φανταστείς τον έρωτα που δεν έζησες ποτέ όσο θα ήθελες και ενδεχομένως όσο σας άξιζε.
Μπορεί σε ένα κοριτσάκι να δεις ένα χαρούμενο παρόν και στην ίδια γυναίκα χρόνια μετά ένα φριχτό παρελθόν.
Ο άντρας θα λειτουργήσει ως ο μεσάζοντας δίνοντάς σου την ευκαιρία να είσαι εσύ αφού εσύ το κέρδισες.
Αλλά εσύ κινείς τα νήματα.
Εσύ περπατάς. Εσύ κινείσαι. Εσύ.
Εγώ θα κάνω τα πάντα για να προσέχω να μη στραβοπατήσεις.