Τα τελευταία χρόνια, η εξέλιξη των μέσων και του διαδικτύου, έχει επιφέρει μια αισθητή μείωση στην ανάγκη για την επίσκεψη μας στον κινηματογράφο. Ο καθένας πλέον μπορεί να κατεβάσει όποια ταινία θέλει σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα από την επίσημη προβολή. Είτε παράνομα και δωρεάν, είτε νόμιμα με πολύ μικρότερο κόστος από το να επισκεφτεί τον κινηματογράφο. Αυτά όλα όμως συμβαδίζουν με τα θέλω και τις δηλώσεις του κοινού; Ας εξετάσουμε λίγο τα αποτελέσματα της έρευνας μας, και ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει.
Η Δημοσκόπηση
Στην δημοσκόπηση που διενεργήσαμε, θέσαμε 5 απλά ερωτήματα. Στην πρώτη ερώτηση, το κοινό κλήθηκε να απαντήσει στο αν προτιμά να βλέπει ταινίες στο σπίτι ή στον κινηματογράφο. Το 60% απάντησε ότι προτιμά τον κινηματογράφο από το σπίτι.
Η δεύτερη ερώτηση είχε να κάνει με το είδος των ταινιών που βλέπει το κοινό. Το 41% δήλωσε ότι βλέπει ταινίες όλων των ειδών, ενώ η ξεχωριστή κατηγορία που είχε το μεγαλύτερο ποσοστό ήταν η Επιστημονικής Φαντασίας με 16%.
Η επόμενη ερώτηση είχε να κάνει με την προέλευση των ταινιών. 76% των ερωτηθέντων προτιμά να βλέπει ξένες ταινίες, ενώ το 21% βλέπει και ελληνικές. Το κοινό που βλέπει μόνο ελληνικές ταινίες ανήλθε στο 3%.
Η συχνότητα επίσκεψης στον κινηματογράφο είναι αρκετά μοιρασμένη. Οι περισσότεροι, το 36%, πηγαίνουν μια φορά τον μήνα στον κινηματογράφο. Η αμέσως επόμενη προτίμηση ελαττώνει την συχνότητα στο τρίμηνο. Πολύ λίγοι, περίπου το 14% προτιμά να πηγαίνει κάθε εβδομάδα στον κινηματογράφο.
Πάνω από τους μισούς, το 53%, επιλέγει μια ταινία επειδή του άρεσε η υπόθεση. Το trailer και οι κριτικές φαίνονται να είναι τα αμέσως επόμενα κριτήρια επιλογής μιας ταινίας. Οι προτάσεις φίλων ή η διαφήμιση της ταινίας έχουν ανεπαίσθητη επιρροή στην επιλογή, συγκεντρώνοντας 5% και 2% αντίστοιχα.
Το συμπέρασμα για τη σχέση των νέων με τον Κινηματογράφο
Το κοινό, και ιδιαίτερα οι νέοι, φαίνεται να προτιμούν ακόμη τον κινηματογράφο. Αυτό ισχύει ίσως, όχι τόσο πολύ από την ανάγκη του να δει κάποιος μια ταινία, αλλά να την δει εγκαίρως ή να την δει με παρέα. Ο κινηματογράφος αποτελεί ακόμη, μια μορφή ψυχαγωγίας και κοινωνικοποίησης.
Ακόμη κι αν το μεγαλύτερο ποσοστό δηλώνει ότι βλέπει ταινίες όλων των ειδών, κυριαρχεί η τάση της εποχής: Οι επιστημονικής φαντασίας, οι ιστορικές και οι δράσης συνθέτουν την πλειοψηφία των blockbusters σήμερα.
Η συντριπτική επιλογή ξένων ταινιών είναι απολύτως λογική, μιας και η πλειονότητα των ταινίων που κυκλοφορούν είναι συνήθως αμερικανικές ή ευρωπαϊκές (βρετανικές ή γαλλικές κυρίως) παραγωγές. Οι ελληνικές παραγωγές εκτός από σαφώς λιγότερες, είναι και πιο περιορισμένες δημιουργικά. Αυτό συμβαίνει επειδή ο προϋπολογισμός παραγωγής τους είναι πολύ, πολύ μικρότερος. Έκπληξη αποτελεί ότι εν έτει 2018, 3 στους 100 βλέπει μόνο ελληνικές ταινίες.
Τα υψηλά ποσοστά επιλογής ταινίας βάσει της υπόθεσης της, σε συνδυασμό με τα χαμηλά ποσοστά για τις προτάσεις φίλων και το marketing δείχνουν ότι το κοινό θεωρεί τον εαυτό του αρκετά συνειδητοποιημένο και ενημερωμένο ως προς τις ταινίες.
Παρόλα αυτά, το κοινό επισκέπτεται τον κινηματογράφο μια φορά τον μήνα, με την τάση να τείνει προς πιο αραιές επισκέψεις. Οι μισοί περίπου επισκέπτονται το πολύ κάθε 3 μήνες τον κινητογράφο. Tο συνδυαστικό ποσοστό επίσκεψης τριμήνου ή σε πιο σπάνιες περιπτώσεις είναι ακριβώς 50%. Αυτό ίσως δείχνει ότι το κοινό ή δεν έχει καλή ενημέρωση γύρω από τις ταινίες, ή επιλέγει να βλέπει τις πιο γνωστές ταινίες. Ή μπορεί οι λόγοι που επιλέγει αυτή τη σπάνια επίσκεψη να είναι άλλοι (π.χ. οικονομικοί ή έλλειψη χρόνου, άλλα ενδιαφέροντα κλπ). Το συμπέρασμα πάντως είναι ότι το νεανικό κοινό στην Ελλάδα επισκέπτεται πολύ σπάνια τον κινηματογράφο. Aκόμη κι αν προτιμά, όπως δηλώνει, να βλέπει ταινίες εκεί.