Στην κουλτούρα της κλειδαρότρυπας είναι κοινωνικά αποδεκτό να μπαίνουμε στα άδυτα της προσωπικής ζωής των celebrities, να συζητάμε ανοιχτά για τις σεξουαλικές μας προτιμήσεις, τα προβλήματα μας. Ωστόσο, πολλά συναισθήματα παραμένουν κρυμμένα. Η ψυχολογία της ανθρώπινης εξέλιξης εξηγεί ότι τα συναισθήματα ντροπής είναι γενετικά συνδεδεμένα στον εγκέφαλό μας. Αυτή η ενοχή πηγάζει από το φόβο μας ότι θα αποκαλυφθούμε, ακόμα και αν δεν έχουμε κάνει τίποτα. Έτσι, όταν αισθάνεται εκ των προτέρων άσχημα, προετοιμάζεται για να δεχθεί την άφεση αμαρτιών.
1. Αυτό δεν συνιστά απιστία, αφού μόνο το φαντάζομαι!
Δίχως αμφιβολία οι σεξουαλικές φαντασιώσεις είναι αναπόσπαστο κομμάτι της υγιούς σεξουαλικής ζωής. Ωστόσο, όταν η εικόνα ενός προηγούμενου ή ενός φανταστικού εραστή εισβάλλει δραστικά στη ζωή ενός ζευγαριού, αυτό μπορεί να προκαλέσει δυσκολίες και ανησυχίες. Από την άλλη πλευρά, οι ειδικοί διαβεβαιώνουν ότι οι φαντασιώσεις δεν είναι η αιτία για την απιστία .
2. «Τα ήθελε και τα έπαθε»
Ένα κοινωνικό φαινόμενο με μεγάλες προεκτάσεις. Ο θάνατος σου, η ζωή μου, όπως συνηθίζει να λέει ο λαός. Για αρκετούς τους προσφέρει ικανοποίηση να μαθαίνουν πως κάποιος διάσημος και πετυχημένος βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής. Αυτό τους κάνει έστω και λανθασμένα να θεωρούν τους εαυτούς τους περισσότερο επιτυχημένους, υγιείς, πλούσιους και οτιδήποτε άλλο έχουν κατά νου.
3. Τα λεφτά είναι το παν
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν κρίνουμε κάποιον από το πόσα χρήματα έχει στο πορτοφόλι του, αλλά στην πραγματικότητα το κάνουμε. Έρευνες δείχνουν ότι δίνουμε σημασία στα χρήματα γιατί έχουμε ανάγκη να γνωρίζουμε ποιος διαθέτει ισχύ. Ακόμη, είναι σημαντικό για κάποιον να αισθάνεται ότι έχει περισσότερα από κάποιους άλλους, γιατί έτσι νιώθει σημαντικότερος.
4. «Γιατί δε μπορείς να είσαι σαν…….;»
Οι δυο συχνότερες ατάκες της παιδικής ηλικίας είναι: «Δεν είναι δίκαιο», «τον/την αγαπάς περισσότερο». Δυστυχώς, τα ίδια παράπονα μας ακολουθούν και στην ενήλικη ζωή. Οι γονείς τείνουν να βοηθούν και να υποστηρίζουν περισσότερο το παιδί που έχει κάποια δυσκολία ή πρόβλημα -ιδίως μάλιστα αν δεν ευθύνονται οι ίδιοι για αυτό αλλά κάτι ανώτερο, η τύχη, η μοίρα-.Οι γονείς απαλλαγμένοι από ενοχές θα πρέπει να έχουν κατά νου πως : όταν η απόκλιση είναι μικρή, ούτε τα ίδια τα παιδιά την θεωρούν σημαντική. Ωστόσο, οι μεγάλες αποκλίσεις φέρνουν με τη σειρά τους σοβαρό ψυχολογικό αντίκτυπο.
5. Κενοί συναισθήματος
Όλοι μας λίγο ή πολύ έχουμε συναναστραφεί με τέτοιου είδους πρόσωπα. Βρίσκονται σε κοινωνικές εκδηλώσεις και παρόλο που είχαν να δουν ένα πρόσωπο για ολόκληρα χρόνια προσποιούνται ότι τον γνωρίζουν καλά. Πού αποσκοπεί η στάση τους αυτή ; Η δημόσια έκφραση ότι γνωρίζουν-συνδέονται με κάποιον αυτομάτως τους καθιστά μέλη μιας κοινότητας, δημιουργεί το συναίσθημα ότι ανήκει στην ομάδα.
6. Η ανακούφιση από το θάνατο
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε βρεθεί σε μια κηδεία και αντιλαμβανόμαστε πως οι στενοί συγγενείς δεν έχουν δάρκυα να χύσουν. Αυτό δεν συμβαίνει φυσικά γιατί δεν αγαπούσαν το οικείο πρόσωπο που έχασαν. Αντιθέτως. Παρόλα αυτά, για εκείνους το τέλος της ζωής του οικείου τους, αποτελεί μια μορφή ανακούφισης. Ο θάνατος δεν είναι τίποτε περισσότερο από τη λύτρωση στην πολυετή ή και πολύμηνη επώδυνη μάχη που έδινε ο αγαπημένος τους. Εφόσον, εκείνος δεν υποφέρει πια δεν έχουν λόγο για να στεναχωριούνται για τα δεινά που είχε περάσει. Πλέον, είναι έτοιμοι να τον θυμούνται με νοσταλγία και να αναπολούν τις όμορφες στιγμές που είχαν περάσει μαζί. Η ανακούφιση δεν αποκλείει τη βαθύτατη θλίψη. Όμως, οι κοντινοί του άνθρωποι έχουν κάνει το επόμενο βήμα και μπορούν να επενδύσουν με νέα συναισθήματα στο παρόν αλλά και σε όσα τους επιφυλάσσει το μέλλον.
7. Το άγχος μπροστά στην αναπηρία
Όλοι αποδεχόμαστε δίχως καμία αμφιβολία πως τα άτομα με αναπηρία μπορεί να είναι εξίσου έξυπνα, συμπαθητικά ή μη όπως και τα άτομα χωρίς αναπηρία. Εν ολίγοις είναι όπως ακριβώς και εμείς. Όμως γιατί πολλοί αντιδρούν με τρόμο όταν αντικρίζουν δυσμορφία; Η συμπεριφορά αυτή μπορεί να δικαιολογηθεί με το φαινόμενο του καθρέπτη. Στα άτομα με αναπηρία αντικατοπτρίζεται η ευθραυστότητα και ευ-μεταβλητότητα της ύπαρξής μας. Όσο πιο άγνωστο είναι αυτό το άτομο για εμάς, τόσο πιο έντονο βιώνουμε τα εν λόγω συναισθήματα.
Πηγή: http://greekpsychologypages.blogspot.gr/
