Μαριαλένα Γκογκίδη : “Η συγγραφή του έργου αυτού αποτελεί ένα «αμάλγαμα» φαντασίας και πολλής σκέψης”

Μαριαλένα ΓκογκίδηΗ νεαρή και πολλά υποσχόμενη συγγραφέας, Μαριαλένα Γκογκίδη, κυκλοφόρησε πριν μερικές εβδομάδες το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Ζηλόφθων Οδοιπορώντας». Είναι ένα θεατρικό έργο που αναφέρεται στη ερωτική ζήλια και τις ανθρώπινες σχέσεις. Αν και είναι μόλις 20 χρονών, η Μαριαλένα Γκογκίδη προκαλεί πραγματικά εντύπωση με την ωριμότητα του κειμένου της, αλλά και του τρόπου σκέψης της. Η κυρία Μαριαλένα Γκογκίδη μιλά σήμερα στο MAXMAG για το βιβλίο της, για το μέλλον και ως φοιτήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ., δεν παραλείπει να πάρει θέση για το θέμα των ναρκωτικών στο ΑΠΘ.

Επιμέλεια συνέντευξης: Στέλλα Γιαννοπούλου

 

Αρχικά κυρία Μαριαλένα Γκογκίδη να σας ευχαριστήσουμε για την συνέντευξη που μας παραχωρείτε.

  •  «Ζηλόφθων Οδοιπορώντας»! Ο τίτλος του πρώτου σας θεατρικού έργου, θα θέλατε να μας μιλήσετε για το περιεχόμενό του;

Το βιβλίο αυτό είναι ένας «ύμνος» στην ερωτική ζήλια. Όχι τόσο η υπεράσπιση αυτής όσο η υπεράσπιση και η συμπόνια προς το πρόσωπο που την αισθάνεται. Μια «επικίνδυνη συμπόνοια». «Ένα έγκλημα που δεν ξεχνιέται όσο βρίσκεται στη συνείδησή μας», όπως διαβάζουμε στον Στέφαν Τσάιχ. Και δεν ξεχνιέται, γιατί ένας ζηλόφθων μαθαίνει πολλές φορές να ζει μέσα από τη ζήλια του, στο διάστημα που αυτή διαρκεί. Το διάστημα αυτό είναι κατά κάποιον τρόπο νοσηρό. Αυτό περιγράφει το βιβλίο, μια αρρώστια, μια παράνοια. Που όσο και αν δεν γίνεται αποδεκτή από τον περίγυρο, η ηρωίδα που την βιώνει, την αγαπάει και την κάνει κομμάτι του εαυτού της.

Advertising

Advertisements
Ad 14
  • Υπάρχουν κάποια μηνύματα που θέλετε να περάσετε μέσα από το βιβλίο σας;

 Η συγγραφή αυτού του βιβλίου δεν έγινε εσκεμμένα και σίγουρα όχι επιτηδευμένα. Προσωπικά αγαπώ να παρατηρώ τους ανθρώπους, τον τρόπο που αντιδρούν σε όσα τους συμβαίνουν και ακόμα και αν δεν συμμερίζομαι τις σκέψεις τους, προσπαθώ κατά μια έννοια να τους αφουγκραστώ. Αυτό για μένα είναι ανθρωπιά. Να μπορείς ανά πάσα στιγμή να σταθείς δίπλα σε καταστάσεις που αιμορραγούν και σε ανθρώπους που υποφέρουν. Αν υπήρχε λοιπόν, κάποια επιδίωξη, δεν ήταν παρά αυτή, να προσεγγίσω μιας μορφής πόνου και να προσπαθήσω να την αποδώσω με τρόπο γλαφυρό, αλλά και…ενοχλητικό. Να εκφράσω αυτόν τον πόνο στην πιο ακραία του μορφή, στην πιο στυγνή και στεγνή του πραγματικότητα.

  •  Αν και είστε μόλις 20χρονών πήρατε την σημαντική απόφαση να μπείτε στον, αρκετά απαιτητικό και σκληρό, χώρο των εκδόσεων. Ποίοι ήταν αυτοί που σας ενθάρρυναν;
Διαβάστε επίσης  Γιώργος Γιαντάς: "Το 'για ένα παιδί' είναι εμπνευσμένο από τον καθένα μας"

Η απόφαση αυτή ήταν καθαρά προσωπική. Οπωσδήποτε υπάρχουν άνθρωποι με τους οποίους μοιράστηκα τόσο το κείμενο όσο και την ιδέα της έκδοσης. Πρόκειται κυρίως για κάποιους δασκάλους μου, παλαιούς και νεότερους. Αυτούς θα τους ευγνωμονώ πάντα για κάθε τι που καθημερινά με καθιστά πιο δημιουργική, πιο ώριμη και άρα πιο ελεύθερη. Αισθάνομαι πολύ τυχερή που αρκετούς από αυτούς τούς έχω δίπλα μου στα πιο σημαντικά μου βήματα. Αληθινά, τους ευχαριστώ και πάντοτε θα αποτελούν για μένα σπουδαίες επιρροές.

Μαριαλένα Γκογκίδη

  •  Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το θέμα της ζήλιας και γενικά με τις ανθρώπινες σχέσεις; Υπήρχε κάποιο περιστατικό που σας ώθησε;

Κοιτάξτε, πάντοτε υπάρχει ένα ερέθισμα, κάτι σαν αφετηρία. Νομίζω βέβαια, πως η συγγραφή του έργου αυτού αποτελεί ένα «αμάλγαμα» φαντασίας και πολλής σκέψης. Μου αρέσει να καταπιάνομαι με περίεργα πράγματα. Με εξιτάρουν, ίσως επειδή δεν είναι σχεδόν ποτέ προφανή και κατανοητά από όλους. Μάλλον κάπως έτσι προέκυψε και η ιδέα γύρω από την θεματική της ζήλιας. Νομίζω πως έχει ενδιαφέρον και προσφέρεται για πλούσιες συζητήσεις. Μακάρι το αναγνωστικό κοινό να συμμεριστεί αυτήν την άποψη διαβάζοντας το κείμενό μου.

Advertising

  •   Όπως διαβάζουμε στο, πολύ «πλούσιο» για την ηλικία σας, βιογραφικό σας, είστε φοιτήτρια του ΑΠΘ. Πώς βλέπετε την δυσάρεστη κατάσταση (ναρκωτικά, άσκηση βίας κτλ) που επικρατεί στο ΑΠΘ και έχει αυξηθεί τους τελευταίους μήνες;

Τι να πει κανείς;! Είναι απογοητευτικό. Πλέον είμαι πεπεισμένη πως αν υπάρχει κάποιος συμπολίτης μας που είναι έστω ανεκτικός προς αυτά που συμβαίνουν μέσα στο πανεπιστήμιο, τότε ξεκάθαρα στερείται στοιχειώδους λογικής. Τους τελευταίους μήνες δημιουργήθηκε μια αυτόνομη φοιτητική κίνηση που διεκδικεί τα αυτονόητα. Ελευθερία και ασφάλεια. Έχω την τιμή να στηρίζω την δράση αυτή. Με χαροποιεί το γεγονός ότι η πλειοψηφία των φοιτητών ενδιαφέρθηκε, ενημερώθηκε και εν τέλει δραστηριοποιήθηκε γύρω από αυτό το ζήτημα. Δυστυχώς όμως, δεν αρκεί μονάχα η δική μας βούληση που είναι ξεκάθαρη πλέον. Πρέπει και η Πολιτεία να λάβει τα μέτρα της και να αντιμετωπίσει οριστικά και αμετάκλητα τα προβλήματα αυτά. Στο κάτω κάτω, οφείλουμε νομίζω και να προστατεύσουμε όλους αυτούς τους ανθρώπους που καθημερινά μαστίζονται υπό την επήρεια των ναρκωτικών. Η ασφάλεια της πανεπιστημιακής κοινότητας δεν είναι η μοναδική ανησυχία. Εξίσου επιτακτική είναι και η μέριμνα για ευπαθείς ομάδες, όπως είναι οι χρήστες. Χρειάζονται δομές για την απεξάρτησή τους, ειδάλλως δεν έχει απολύτως κανένα νόημα να τους εξοστρακίζουμε από την μια πιάτσα στην άλλη.

  •  Κατά την γνώμη σας, οι νέοι που ζουν στην Ελλάδα της κρίσης μπορούν να είναι δημιουργικοί και εξελίξιμοι;
Διαβάστε επίσης  Συνέντευξη με την ανατρεπτική Αλμπέρτα Τσοπανάκη: «Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία»

Το να γαλουχείσαι μέσα στα χρόνια της κρίσης είναι από τη μία εξαιρετικά μεγάλη πρόκληση, από την άλλη όμως και μια ύπουλη παγίδα. Το οικογενειακό περιβάλλον, οι αναφορές, η παιδεία, τα διαβάσματα είναι αυτά που θα σε κατευθύνουν προς τον δρόμο της πρόκλησης και θα σου δώσουν τα απαραίτητα εχέγγυα, ώστε να επωφεληθείς από τις, κατά τα άλλα, εξαιρετικά δυσοίωνες και δυσβάσταχτες συνθήκες. Έχω εμπιστοσύνη στα μυαλά μας, αλλά δεν έχω τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη στη νοοτροπία της κοινωνίας μας. Φυσικά και μπορούμε να είμαστε δημιουργικοί και προοδευτικοί. Κάτι τέτοιο όμως, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, ατομική και πολιτική βούληση, κοινωνική συνείδηση και οπωσδήποτε ένα περιβάλλον που να προσφέρει ευκαιρίες και να μην είναι τοξικό προς τους πολίτες του. Γενικώς, προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη. Μακάρι κάθε νέο παιδί να βρίσκει το δρόμο που του ταιριάζει! 

 Μαριαλένα Γκογκίδη

  • Αλήθεια, πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το θεατρικό έργο, το οποίο δεν είναι και τόσο δημοφιλή στον ελληνικό εκδοτικό χώρο; Ποιος ο ρόλος του θεάτρου στη ζωή σας;

Η σχέση μου με το θέατρο ξεκίνησε από τα εφηβικά μου χρόνια. Πέρα από το ότι μου άρεσε πολύ να διαβάζω θεατρικά κείμενα και να παρακολουθώ όσες περισσότερες παραστάσεις μπορούσα, είχα και την ευκαιρία να ενταχθώ στη μαθητική θεατρική ομάδα του σχολείου μου. Αυτό βέβαια, είχε σαν αποτέλεσμα να αγαπώ το θέατρο μέσα από την αλληλεπίδραση που είχα με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Για μενα εκεί βρίσκεται και το μεγαλύτερο όφελος που αποκόμισα μέσα από αυτή την ενασχόληση, να λειτουργώ δηλαδή μέσα σε ένα συλλογικό πλαίσιο, η ομαδικότητα άρχισε να με παθιάζει και έτσι άρχισα να αγαπώ τους ανθρώπους ακόμη περισσότερο. Με τα πάθη και τα λάθη τους. Έτσι γνώρισα καλύτερα και τον εαυτό μου. Για μενα αυτό είναι το θέατρο. Οι άνθρωποι. Διαθέτει το χάρισμα να υπηρετεί άψογα τους ανθρώπους για τον απλούστατο λόγο ότι τολμά να βάλει μπροστά τους έναν καθρέπτη και έχει τη δύναμη να τους πείσει να τον κοιτάξουν καλά. Δεν με απασχόλησε ποτέ αν είναι δημοφιλές στον εκδοτικό χώρο. Εκφράζει εμένα και αυτό είναι αρκετό.

Διαβάστε επίσης  Ελευθερία Ρήγου: «Στον καλλιτέχνη δεν πρέπει να προβάλλονται αρνητικά συναισθήματα»
Advertising

  •  Ποια είναι τα επόμενα «βήματά» σας; Σκέφτεστε να δοκιμαστείτε σε κάποιο νέο λογοτεχνικό είδος εκτός του θεατρικό έργο;

Το μόνο που ξέρω είναι πως μου αρέσει να γράφω. Και ότι έχω πολλή όρεξη. Ό,τι είναι να έρθει, ας έρθει και θα είναι καλοδεχούμενο.

  •  Τέλος, θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας ένα απόσπασμα του βιβλίου σας που έχετε ξεχωρίσει;

 Μια φράση… «ποιο παράλογο θα αναζητήσει το δίκιο του στη λογική;»

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Ροδώπις: Η πρώτη εκδοχή της Σταχτοπούτας

Ροδώπις: Η πρώτη εκδοχή της Σταχτοπούτας

Η ιστορία μιας φημισμένης γυναίκας που οι αρχαίοι συγγραφείς προδίδουν

Κρουαζιέρες με καζίνο στη Μεσόγειο: Τι προσφέρουν στους Έλληνες τουρίστες

Μια εναλλακτική μορφή τουρισμού που κερδίζει το ενδιαφέρον όλο και