Μια καντίνα στάθηκε η αφορμή για να κάνει ο Βαγγέλης Κοντόπουλος το μεγαλύτερο “ταξίδι” της ζωής του, μέσα από τις αναμνήσεις και τα βιώματα του. Ξεκινώντας από την Τσεχοσλοβακία και καταλήγοντας στη Ρόδο – που είναι και η τωρινή του κατοικία, κατάφερε να μας ταξιδέψει μέσα από τη δική του ιστορία, που βρίσκεται κάπου μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Έχει “περπατήσει” πολλά χιλιόμετρα στη ζωή και την καριέρα του, από τη μουσική, το τραγούδι, τη σύνθεση και τη ζωγραφική, μέχρι την πιο πρόσφατη δραστηριότητα του, τη συγγραφή.
Όπως λέει και ο ίδιος, κάποιες από τις ιστορίες του βιβλίου του «Η Καντίνα», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μετρονόμος, είναι αληθινές, αλλά δεν θα μάθουμε ποτέ αν οι υπόλοιπες είναι κομμάτι της δικής του ιστορίας.
Επιμέλεια συνέντευξης: Γιώργος Βιτωράτος
Τι σημαίνει για εσάς η γενέτειρά σας η Τσεχοσλοβακία;
Σημαίνει την παιδική και εφηβική μου ηλικία, δηλαδή…τα πάντα! Πάντα επιστρέφω και θα επιστρέφω με τη φαντασία μου στην Τσεχοσλοβακία. Όλα ξεκινάνε από την παιδική μου ηλικία.
Επιστρέφετε συχνά στο Κρνοβ;
Είχα πάει τριάντα χρόνια μετά κι από τότε πήγα άλλες τρεις φορές. Νομίζω ότι δεν ανήκω πια εκεί. Απλώς τα παιδικά μου χρόνια ανήκουν και θα ανήκουν εκεί για πάντα…
Ποια είναι η πιο δυνατή σας ανάμνηση από αυτόν τον τόπο;
Πολλές οι αναμνήσεις που αναπολώ! Αυτό που θα θυμάμαι για πάντα είναι ένα περιστατικό από τότε που πηγαίναμε για έλκηθρο με τον πατέρα μου και την αδελφή μου. Τους… έκλεψα το έλκηθρο, κατέβηκα από ένα λόφο και κατέληξα σε μια χαράδρα όπου με σκέπασε το χιόνι. Ξαφνικά όλα άρχισα να τα βλέπω να κινούνται πολύ αργά… Έβλεπα το άσπρο χιόνι να με σκεπάζει αλλά μετά όλα σκοτείνιασαν μπροστά μου και βυθιζόμουν σε ένα μαύρο τίποτα! Άξαφνα, το μαύρο σκίζεται και άρχισε να μπαίνει φως από μια τρύπα και… ως δια μαγείας βλέπω κάτι χέρια να με τραβάνε στο φως. Ήταν ο πατέρας μου. Γυρίζοντας σπίτι η μάνα μου περίμενε στο στρωμένο τραπέζι χωρίς να ξέρει τι είχε συμβεί, μα, μόλις με έπιασε κατάλαβε! Ήμουν τελείως μούσκεμα απ΄ το χιόνι κι έπρεπε εν τέλει να πούμε την αλήθεια γιατί αλλιώς δε θα τρώγαμε…
Μιλήστε μου για την ταυτότητα σας ως καλλιτέχνης. Είχατε φανταστεί αυτή την πορεία στη ζωή σας;
Η ταυτότητα μου είναι… ό,τι μου καπνίσει εκείνη στιγμή! Γι΄ αυτό κάνω τελείως ετερόκλητα πράγματα: ζωγραφίζω, παίζω μπάσο, γράφω τραγούδια, ενορχηστρώνω, τραγουδάω και τώρα γράφω και βιβλία. Θέλω να κάνω ό,τι μου αρέσει γιατί μια ζωή την έχω και θέλω να τη γεμίσω όμορφα… Οπότε όχι, δεν φαντάστηκα την πορεία της ζωής μου ούτε για πλάκα! Ήμουν απλώς ένα παιδί που γεννήθηκε στην – τότε – Τσεχοσλοβακία και έμαθε μουσική. Στην πορεία έπαιξε μουσική με τους πάντες, έκανε έξι δίσκους κι έγραψε κι ένα βιβλίο! Τώρα… πάμε για άλλα!
Έχοντας σπουδαίες συνεργασίες στο βιογραφικό σας, ποια ξεχώρισε και γιατί;
Τις ξεχωρίζω όλες… αλήθεια! Από κάθε μία πήρα σημαντικά πράγματα! Και μου συμπεριφέρθηκαν όλοι πολύ καλά. Δεν έχω παράπονο, τους ευγνωμονώ όλους! Έφτασε όμως κάποια στιγμή ο καιρός να πάρω κι εγώ το δρόμο μου και να αφήσω τους νεότερους να τα… «βγάλουν πέρα» και με τις μουσικές συνεργασίες και με τον θεμιτό ή αθέμιτο (δυστυχώς) ανταγωνισμό.
Ο πιο πρόσφατος δίσκος σας «Νά ’χα δυο διάφανα φτερά» κυκλοφόρησε ένα χρόνο πριν. Πως βιώσατε αυτό το «ταξίδι»;
Πολύ δύσκολα γιατί έγραψα και ηχογράφησα όλα τα τραγούδια μόνος μου. Ακόμα και την ηχοληψία έκανα. Αυτό το «ταξίδι», παρ’ όλη την κούραση και τις υπέρογκες απαιτούμενες δαπάνες, με αποζημίωσε! Είδα παλιούς φίλους και έκανα καινούριους! Έδωσα στην Ελένη Τσαλιγοπούλου το καλύτερο μου τραγούδι γιατί της έχω αδυναμία και φυσικά αυτή δεν με απογοήτευσε. Ο Δημήτρης Ζερβουδάκης ήταν άψογος, διαβασμένος και μάλιστα… ανακάλυψε και ένα λάθος μου! Ο Παντελής Θαλασσινός μπήκε αμέσως στο νόημα… Ο Μάκης Σεβίλογλου είναι πάντα πολύ καλός και χαίρομαι να κάνω τραγούδια μαζί του.
Η έκπληξη για μένα ήταν η Βέρα Μπαξεβανίδου! Τέτοια φωνή έχω να ακούσω χρόνια… Πιο πολύ χάρηκα τον Αργύρη Μπακιρτζή! Ήταν έκπληξη για μένα το πώς στάθηκε σε ένα από τα πιο δύσκολα τραγούδια μου. Η Έλενα Αρτενιάν, η οποία τραγουδάει μαζί μου από 15 χρονών και της εύχομαι να συνεχίσει σ’ αυτή τη δύσκολη δουλειά και να τα καταφέρει, ήταν για ακόμα μια φορά εξαιρετική! Τέλος, όλοι αυτοί οι εκπληκτικοί μουσικοί που παίξανε χωρίς να απαιτήσουν τίποτα από εμένα. Έτσι, γιατί θέλαν να δουλέψουν μαζί μου… Τολμώ να πω ότι τα καλά πράγματα γίνονται με την βοήθεια της… τύχης. Απλώς χρειάζεται να δώσεις την εκκίνηση και μετά, ως δια μαγείας, όλα παίρνουν το δρόμο τους!
Η «Καντίνα» είναι το πρώτο σας βιβλίο. Τι να περιμένουμε διαβάζοντάς το;
Την «Καντίνα» την εμπνεύστηκα την περίοδο της πρώτης καραντίνας το 2020. Πολλοί άνθρωποι πιστεύω πως ήρθαν σε μεγαλύτερη επαφή με τον βαθύτερο εαυτό τους εκείνη την περίοδο… Άλλοι βγήκαν με ψυχολογικά… άλλοι με αυτοάνοσα… εγώ τη γλίτωσα απ’ αυτά και βγήκα με… ένα βιβλίο! Η ιστορία του ξεκινάει από τότε που ήρθα στην Ελλάδα από το Κρνοβ. Για λίγο ο συγγραφέας (υποφαινόμενος) ακολουθεί την πραγματικότητα και μετά… παίρνει το δρόμο της φαντασίας. Με ευχαριστεί να το διαβάζω ακόμα και σήμερα και πιστεύω ότι είναι ευχάριστο και για τον αναγνώστη! Έχω τα αγαπημένα μου σημεία που τα ξαναδιαβάζω, γελάω και περνάω καλά, αλλά έχει και «άποψη» σαν βιβλίο. Σε κάνει να ονειροπολείς, σε αφυπνίζει και σε καλεί να περάσεις όμορφα! Η «Καντίνα» είναι το πρώτο μου βιβλίο που εκδόθηκε αλλά έχω γράψει και άλλα που περιμένουν στο συρτάρι να εκδοθούν όταν έρθει ο καιρός τους!
Θα μάθουμε ποτέ ποιες ιστορίες του βιβλίου σας είναι αυτοβιογραφικές και ποιες όχι;
Το μόνο που θα ήθελα να πω είναι ότι η Λίτσα υπάρχει, αλλά δεν την έχω δει από τότε, ο γιατρός υπάρχει, είναι ξάδερφος μου και πολύ σοβαρός άνθρωπος, και πως ο καουμπόης δεν έχει πεθάνει… αυτό το έμαθα πολύ μετά την συγγραφή του βιβλίου και χάρηκα! Τα υπόλοιπα θέλω να τα κρατήσω για μένα…
Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας;
Η φαντασία και ο ήλιος… γιατί στο «σκοτάδι» δεν μπορείς να γράψεις, πρέπει να μετακινηθείς προς το φως! Να πορευτείς για λίγο και στα σκοτάδια, είναι απαραίτητο, αλλά μετά το χρειάζεσαι το «κεράκι» σου.
Ζωή με τρέλα ή μια συνετή ζωή;
Ζωή με τρέλα και μόνο! Όποιον παππού και να ρωτήσεις αυτό θα ακούσεις. Θα σου πει ότι μετάνιωσε που δεν τόλμησε… γι’ αυτό, μόνο ζωή με τρέλα! Και το λέω εγώ που στη ζωή μου ταλαιπωρήθηκα αλλά «θα πάω» τουλάχιστον ευχαριστημένος όταν φτάσει αυτή η ώρα. Αυτή τη στιγμή ζω στη Ρόδο και προσπαθώ, όπως πολλοί μουσικοί και γενικά καλλιτέχνες, να επιβιώσω από την οικονομική κρίση που δυστυχώς… καλά κρατεί. Ευτυχώς πάντα θα θυμάμαι τον Μπουκόφσκι, τον Ζορμπά και τον Μικρό Πρίγκηπα! Α, και τον Γκαρή, το γαϊδουράκι φίλο του Γουϊνι…
Τέλος, ποιο βιβλίο έχετε αυτή τη στιγμή στο κομοδίνο σας;
Στο κομοδίνο μου έχω τον «Ανήφορο» του Καζαντζάκη και κουβαλάω πάντα μαζί μου εδώ και χρόνια, σαν σταυρό, τον «Ζορμπά», γιατί θέλω να βρίσκομαι πάντα κοντά στο ελληνικό στοιχείο και τις ρίζες μου.
Λίγα λόγια για τον Βαγγέλη Κοντόπουλο
Ο Βαγγέλης Κοντόπουλος είναι συνθέτης, μπασίστας, ενορχηστρωτής, στιχουργός, παραγωγός, ενίοτε ερμηνευτής, και στις ελεύθερες ώρες γράφει παράξενες ιστορίες για να διασκεδάσει. Γεννήθηκε στο Krnov της Τσεχοσλοβακίας. Ήρθε στην Ελλάδα σε ηλικία 15 χρόνων. Σπούδασε κοντραμπάσο στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης από όπου και αποφοίτησε το 1996 με άριστα παμψηφεί. Ο Βαγγέλης Κοντόπουλος υπήρξε μέλος της Δημοτικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης. Με το συγκρότημά του πραγματοποιεί συναυλίες σε όλη την Ελλάδα, αλλά τον συναντούμε και σε solo εμφανίσεις. Συνεργάστηκε επίσης σε συναυλίες και στη δισκογραφία με πολλούς καλλιτέχνες της ελληνικής και ξένης μουσικής.
Ο Βαγγέλης Κοντόπουλος έχει κυκλοφορήσει τα άλμπουμ: «Όλα είναι άλλου» 2011, «Σαν το νερό που κυλάει 2012, «Παράξενα Τραγούδια» 2016, «Solo live performance in museum», 2012, «Νά ’χα δυο διάφανα φτερά» 2022 και ένα τραγούδι με το όνομα Vang “Vertigo” 2019. Στη δισκογραφία και σε ζωντανές εμφανίσεις ο Βαγγέλης Κοντόπουλος έχει συνεργαστεί με τους: Αλερετούρ, Άγαμοι Θύται, Θάνος Μικρούτσικος, Νίκος Πορτοκάλογλου, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Μελίνα Κανά, Χάρις Αλεξίου, Γιώργος Νταλάρας, Τάνια Τσανακλίδου, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Νίκος Ζούδιαρης, Χρήστος Θηβαίος, Παντελής Θαλασσινός, Νίκος Ξυδάκης, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Βασίλης Λέκκας, Δημήτρης Ζερβουδάκης, Αργύρης Μπακιρτζής, Μάκης Σεβίλογλου, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Στάθης Παχίδης, Γιώργος Ανδρέου, κ.ά.
Η «Καντίνα» είναι το πρώτο του βιβλίο και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μετρονόμος. Μπορείτε να το βρείτε εδώ.
