
Διακεκριμένος Ιταλός θεατρικός συγγραφέας, Κάρλο Γκολντόνι, γεννήθηκε το 1707 στην Βενετία. Από τα μαθητικά του χρόνια αντί να ασχολείται με τα μαθήματα του διάβαζε Ελληνικές και Ιταλικές κωμωδίες. Το 1725 μετακομίζει στο Ούντινε για να εγγραφεί στη Νομική σχολή. Αποφοίτησε έξι χρόνια αργότερα από την Νομική της Μοντάνα. Η ζωή του αλλάζει το 1731 με το θάνατο του πατέρα του, αποφασίζει να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στο θέατρο, αρχίζει να γράφει χωρίς κάποια ιδιαίτερη επιτυχία.
Κουρασμένος από την έντονη διαμάχη του με τον Κάρλο Γκότσι, θεατρικό συγγραφέα πολέμιο της μεταρρύθμισης της κομέντια, εγκαταλείπει την Βενετία και το 1761 εγκαθίσταται στο Παρίσι μέχρι το τέλος της ζωής του το 1793. Στην αυλή του Λουδοβίκου του 16ου έγραψε πολλά έργα στα γαλλικά, τα οποία γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Ο Κάρλο Γκολντόνι αναμόρφωσε την κωμωδία. Απομακρύνθηκε από τις χοντροκομμένες φάρσες, από τους τυποποιημένους χαρακτήρες και αυτοσχεδιασμούς. Πέρασε σε ολοκληρωμένους χαρακτήρες με έργα, που έχουν πλοκή. Οι ήρωες του είναι διασκεδαστικοί, ζωντανοί, απρόβλεπτοι. Ιδιαίτερα επιτυχείς είναι οι γυναικείοι χαρακτήρες. Ο Γκολντόνι σκιαγραφεί εξαίσια τα προτερήματα της εμπορικής τάξης.
Βασικά στοιχεία της μεταρρύθμισης του Κάρλο Γκολντόνι είναι η σταδιακή εκπαίδευση του κοινού και των ηθοποιών έναντι στις καταχρήσεις της κομέντια. Η εισαγωγή στοιχείων από την ζωή και την κοινωνική πραγματικότητα. Το αληθοφανές και φυσικό παίξιμο των ηθοποιών δεν είναι απλώς μόνο ψυχαγωγικό, αλλά διαπνέεται από ηθικά διδάγματα. Ο Κάρλο Γκολντόνι θέλει ένα θέατρο που διαπαιδαγωγεί και εκπαιδεύει το κοινό του. Τα απομνημονεύματα του μας φανερώνουν έναν οξυδερκή παρατηρητή ταξιδιωτικών εντυπώσεων. Μας φωτογραφίζουν έναν άνθρωπο εύθυμο, έναν ειρηνοποιό χαρακτήρα, κάπως επιπόλαιο, αρκετά γλεντζέ, που αγαπούσε το κάλο κρασί, την εύγευστη κουζίνα και τις γυναίκες με όλα τους τα ελαττώματα. Ο Κάρλο Γκολντόνι δεν έκανε παιδιά.
Ο Κάρλο Γκολντόνι θα πεθάνει στο Παρίσι, πάμπτωχος, στις 6 Φεβρουαρίου του 1793, μία μέρα προτού η Εθνοσυνέλευση του νέου επαναστατικού καθεστώτος του χορηγήσει το ετήσιο επίδομα. Τα κυριότερα έργα του είναι: «Υπηρέτης δύο αφεντάδων», «Λοκαντιέρα», «Καβγάδες στην Κιότζα», «Οι αγροίκοι», «Οι δίδυμοι της Βενετίας», «Το καφενείο», «Πάμελα», «Η βεντάλια» κ.α.Έχει γράψει αρκετά σονέτα, λιμπρέτα για όπερες και πάνω από διακόσιες συνολικά κωμωδίες.
Φέτος στο Εθνικό Θέατρο ανεβαίνει η διαχρονικά εξαίρετη και επίκαιρη κωμωδία «Το καινούργιο σπίτι». Οι περισσότερες κωμωδίες του αγαπήθηκαν πολύ στις μέρες του, αλλά και σήμερα ακόμη βρίσκουν πολύ συχνά το δρόμο τους προς την σκηνή δικαιώνοντας τον συγγραφέα τους.