Η Βροχή (The Rain) είναι μία πρωτότυπη σειρά του Netflix ήταν σίγουρο ότι θα τραβήξει το ενδιαφέρον. Πρόκειται για μετα-αποκαλυπτικό δράμα όπου μία τοξική βροχή έχει εξαφανίσει όλους σχεδόν τους ανθρώπους.
Η ιστορία ξεκινάει σε ένα σχολείο , όπου η πρωταγωνίστρια, Σιμόνε (Άλμπα Όγκαστ) συζητάει με συμμαθητές της. Λίγο μετά την βρίσκουμε στο αυτοκίνητο με την οικογένειά της, να τρέχουν σαν παλαβοί για να προλάβουν τη βροχή. Μαύρα σύννεφα συγκεντρώνονται στον ουρανό και καταλαβαίνουμε ότι ο επιστήμονας πατέρας της έχει βάλει το χεράκι του σε αυτό που πρόκειται να συμβεί. Οι πρώτες σταγόνες βροχής πέφτουν από τον ουρανό και όσοι έρχονται σε επαφή μαζί τους πεθαίνουν βασανιστικά, σπαράζοντας στο έδαφος και βγάζοντας αφρούς από το στόμα, η Σιμόνε με τον μικρό της αδελφό Ράσμους και τους γονείς της προλαβαίνουν να μπουν σε ένα υπόγειο καταφύγιο, που μοιάζει κατασκευασμένο για ακριβώς τέτοιες περιπτώσεις.

Ο πατέρας τους φοράει μία από τις ειδικές στολές χημικής προστασίας που είναι διαθέσιμες στο καταφύγιο και αναχωρεί για να προσπαθήσει να «διορθώσει το πρόβλημα». Πριν φύγει λέει στη γυναίκα του να προσέχει τον Ράσμους, γιατί «είναι το κλειδί». Τα παιδιά μένουν με τη μητέρα τους, αλλά κάνουν το λάθος να ανοίξουν την πόρτα σε έναν μολυσμένο, εκείνη βγαίνει έξω για να τον εμποδίσει να μπει, και βρίσκει τον ίδιο φριχτό θάνατο. Η Σιμόνε και ο Ράσμους θα μείνουν στο καταφύγιο αυτό για έξι ολόκληρα χρόνια, μέχρι να τους απομείνουν ελάχιστες μερίδες φαγητού.

Το βασικό μήνυμα της σειράς Η Βροχή (The Rain) είναι ότι ο άνθρωπος δημιούργησε την όξινη βροχή και κατέστρεψε το περιβάλλον. Έξι χρόνια μετά την «μετά αποκάλυψη», το φαγητό και το νερό είναι πολυτέλεια για να βρεθούν. Οι άνθρωποι έχουν φτάσει στην εξαθλίωση και δεν διστάζουν να σκοτώσουν για λίγο φαγητό ή λίγο καθαρό νερό. Είναι από τις σειρές που λειτουργούν ως σήμα κινδύνου, δηλαδή σε προειδοποιούν ότι η πραγματικότητα δεν απέχει πολύ από την δανέζικη σειρά. Γι’ αυτό θα έπρεπε να αναρωτηθούμε: και αν αύριο η μυθοπλασία αγγίξει την πραγματικότητα;
Το περιβάλλον βρίσκεται σε κρίση και ήρθε ο καιρός για να το ακούσουμε και να του δώσουμε ένα χέρι βοηθείας. Θα πει κάποιος, «δεν φταίω εγώ που έγινε έτι η φύση, αλλά οι μηχανές και τα ΜΜΕ». Όχι φίλε μου, δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος. Το περιβάλλον είναι σε κρίση επειδή όλοι μας φταίξαμε και τώρα θα σωθεί, αν όλοι μας ξεκινήσουμε να κάνουμε από τα πιο μικρά και φαινομενικά ασήμαντα πράγματα. Η ανακύκλωση είναι μόνο η αρχή…

Η όξινη βροχή, σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες που επιβαρύνουν το περιβάλλον, προκαλεί τη μείωση της ταχύτητας της ανάπτυξης και τον τραυματισμό ,ακόμη και θάνατο των δασών Προκαλεί οξίνιση του νερού των λιμνών και των ποταμών, όπως επίσης την καταστροφή δέντρων και πολλών ευαίσθητων εδαφών στα δάση. Τα δέντρα σ` αυτά τα δάση δε μεγαλώνουν τόσο γρήγορα όσο στην υγιή τους κατάσταση ούτε έχουν καλή όψη.
Κάποια είδη φυτών και ζώων είναι ικανά να ανεχτούν το όξινο νερό. άλλ’ όμως, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα εξαφανιστούν, καθώς το pH μειώνεται. Γενικά, οι νεότεροι κάποιου είδους είναι περισσότερο ευαίσθητοι στις περιβαλλοντικές συνθήκες απ` ό,τι οι ενήλικοι.
Οι ρύποι που προκαλούν την όξινη βροχή μπορούν επίσης να βλάψουν την υγεία του ανθρώπου. Πολλές επιστημονικές έρευνες έχουν αναγνωρίσει μια σχέση μεταξύ υψηλού επιπέδου καθαρών ενώσεων και αυξημένης παρουσίασης ασθενειών και πρόωρων θανάτων από καρδιακές και πνευμονικές δυσλειτουργίες, όπως το άσθμα και η βρογχίτιδα.