«Ώρες αιώρες» το νέο βιβλίο του Γ. Καισαρίδη από τις εκδόσεις Κέδρος

ώρες αιώρες
Πηγή:www.kedros.gr

Οι «Ώρες αιώρες» είναι το καινούργιο βιβλίο του Γιάννη Καισαρίδη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος. Το βιβλίο «Ώρες αιώρες» αποτελείται από περίπου 60 διηγήματα.

«Ώρες αιώρες» –  Διηγήματα

Το διήγημα είναι ένα από τρία βασικά είδη της αφηγηματικής πεζογραφίας το οποίο ξεχωρίζει για την συντομία του και την έκτασή του. Σύμφωνα με την βιβλιογραφία, κάθε διήγημα αποτυπώνει ένα επεισόδιο από την ζωή του πρωταγωνιστή το οποίο αποδεικνύεται ιδιαίτερα σημαντικό για τη ζωή και την μοίρα του. Τα διηγήματα λοιπόν αποτυπώνουν σύντομα και περιεκτικά σημαντικά γεγονότα που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής. Ακριβώς αυτό συμβαίνει και με τα διηγήματα που παρατίθενται στο βιβλίο «Ώρες αιώρες». Τα διηγήματα αυτά μιλούν για κρίσιμες στιγμές. Θα διαβάσουμε στο καθένα από αυτά μια σύντομη εξιστόρηση μιας στιγμής σημαντικής για τους πρωταγωνιστές.

Από τα πρώτα μέχρι και τα τελευταία διηγήματα κινούμαστε χρονικά από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι και το σήμερα. Ταξιδεύουμε μαζί με τους πρωταγωνιστές σε οριακές καταστάσεις της ζωής τους. Άνθρωποι σε κρίσιμες στιγμές. Κάποια από τα έργα σχετίζονται με την ζωή συγγραφέων άλλα όχι.

Κάθε διήγημα έχει αρχή, μέση κα τέλος. Ο συγγραφέας καταφέρνει να αποτυπώσει στο χαρτί συναισθήματα, ωμές καταστάσεις, σκέψεις και προβληματισμούς και να κάνει τον αναγνώστη για μερικά λεπτά να νιώσει ότι είναι εξωτερικός θεατής όλων των στιγμών. Μερικά διηγήματα μάλιστα συνδέονται και μεταξύ τους, θα δεις και θα διαβάσεις για ανθρώπους μικρούς που γίνονται μεγάλοι, πως οι αναμνήσεις ξεπηδούν μέσα από καταστάσεις τι έχουν να μας πούνε;

Advertising

Advertisements
Διαβάστε επίσης  Τέταρτη πτέρυγα: Ένα viral βιβλίο των social ή κάτι παραπάνω;
Ad 14

Η γραφή του βιβλίου

Είναι ένα βιβλίο που δεν μπορεί να διαβαστεί σε μια μέρα, όχι γιατί είναι δύσκολη η γραφή του, κάθε άλλο. Χρειάζεται κάθε διήγημα να ωριμάσει μέσα σου για να μπορέσεις να συνεχίσεις στο επόμενο. Κάποια είναι πολύ μικρά, μια παράγραφος. Η γραφή του συγγραφέα είναι καταπληκτική και ξεκούραστη. Γράφει ορθά, χρησιμοποιώντας εκλεπτυσμένο λεξιλόγιο αναμιγνύοντάς το με ιδιωματισμούς ανάλογα την περιοχή και τους πρωταγωνιστές. Οι λέξεις του είναι προσεγμένες και καθαρές, δεν πλατειάζει και δεν κουράζει με μεγάλες περιγραφές. Επιλέγει να μοιραστεί μαζί μας όσες πληροφορίες πρέπει για να αντιληφθούμε την συνολική κατάσταση πέραν του διηγήματος. O συγγραφέας μεταμορφώνεται κάθε φορά σε γυναίκα, άντρα, παιδί χρησιμοποιώντας συγκεκριμένες λέξεις και φράσεις – τοπική ντοπιολαλιά – για να δώσει ζωντανή αναπαράσταση των γεγονότων.

Οι πρωταγωνιστές είναι πάντα άνθρωποι με σκέψη και έντονα συναισθήματα. Μερικοί απλοί άνθρωποι του χωριού και άλλοι περίπλοκοι, με φαντασία και βάθος. Άλλοι παλεύουν με τη απώλεια και τον θάνατο, άλλοι με αρρώστιες, με τον πόλεμο, με την ξενιτιά, την φτώχεια, τον πόνο και την θλίψη.

«Ροδάκινη επιστράτευση»

Το αγαπημένο μου διήγημα του βιβλίου «Ώρες αιώρες» , εκείνο που ξεχώρισα είναι η «Ροδάκινη επιστράτευση», που μπλέκει – όπως μισομαρτυρά ο τίτλος – την εισβολή στην Κύπρο με την καρποφορία και συλλογή των ροδάκινων. Οι σκέψεις και οι παρομοιώσεις που γίνονται είναι πραγματικά γλυκές αλλά ταυτόχρονα και άγριες καθώς η κατάσταση που επικρατούσε δεν ήταν καλή.

Απόσπασμα από το διήγημα «Ροδάκινη επιστράτευση»:

Advertising

Όταν σχολούσα, γύριζα στο σπίτι με το ποδήλατο. Περιχυμένος ο χρόνος στις ακτίνες των τροχών, έσπαγε σε κομμάτια, αναμιγνύονταν αυτά, μπλέκονταν – καμία χρονική σειρά και τάξη, διαδοχικότητα και αλληλουχία εποχών –, καλλιεργώντας ένα κτήμα με ροδακινιές αναρίθμητων ποικιλιών, υπερπρώιμες, μεσοπρώιμες, κανονικής ωρίμασης, όψιμες, άλλες να βρίσκονται στον ροζ ανθό, άλλες στα πρώτα φύλλα και άλλες στον καρπό, άλλες ψηλές, η κόμη τους πλατιά ομπρέλα-ίσκιος, άλλες που μόλις είχε διακοπεί ο λήθαργος των οφθαλμών τους, άλλες με ανθοφόρους οφθαλμούς, άλλες μέσα στο κλάδεμα, στο πότισμα, άλλες μόλις να μπαίνουν στην παραγωγή, άλλες στο αραίωμα, στο μάζεμα… γυναίκες καρπερές· παράδεισος!

Στα διηγήματα πολλές φορές αναφέρεται το όνομα Δημήτριος Βικέλας. Ο Δημήτριος Βικέλας (Ερμούπολη Σύρου, 15 Φεβρουαρίου 1835 – Αθήνα, 20 Ιουλίου 1908) ήταν Έλληνας λόγιος, ποιητής και πεζογράφος. Η οικογένεια του πατέρα του, Εμμανουήλ Βικέλα, ήταν σπουδαία εμπορική οικογένεια με καταγωγή από τη Βέροια. Πολλά διηγήματα λοιπόν γυρνούν γύρω από την Βέροια και τα γεγονότα που διαδραματίζονταν εκεί.

Διαβάστε επίσης  Κόλαση του Δάντη: Τα τέσσερα στοιχεία της φύσης

Ο συγγραφέας

Ο Γιάννης Καισαρίδης γεννήθηκε το 1959 στη Βέροια. Σπούδασε Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες, Ελληνική Φιλολογία και Θέατρο (Δραματική Σχολή Κ.Θ.Β.Ε.). Η τρίτη συλλογή διηγημάτων του Μισάντρα (εκδόσεις «Κέδρος») τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας. Υπήρξε μέλος της ομάδας εργασίας του προγράμματος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου Λέσχες ανάγνωσης.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Φεράρα: η πόλη της Ιταλίας με την παλιά αρχιτεκτονική.

Η Φεράρα είναι μία πόλη της Ιταλίας με ιστορικά

Γουίνγκς Χάουζερ, ένας “σκληρός’ χαρακτήρας!

Ο Γουίνγκς Χάουζερ ήταν μια εμβληματική φιγούρα στο κινηματογραφικό και