Η Μαίρη Σγουρού είναι η χαρισματική συγγραφέας που μας συστήθηκε δίνοντας τη δική της σφραγίδα από την πρωτότυπη και πολυδιάστατη σειρά «Μια Αναπνοή» που εντυπωσίασε κατευθείαν το κοινό.
Το πρώτο μέρος εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2020 από τη Maradel books και έγινε πολύ γρήγορα το πιο ευπώλητο βιβλίο του εκδοτικού της οίκου για τη χρονιά εκείνη. Ακόμη και εμείς το είχαμε κατατάξει στα 20 καλύτερα βιβλία του 2020, πριν καν γνωρίσουμε τη Μαίρη Σγουρού. ( διάβασε εδώ). Ενώ το δεύτερο μέρος οδεύει κι αυτό ήδη προς τη δεύτερη έκδοση.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ελληνική σειρά, καθώς πρόκειται για οχταλογία, και που ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της είναι οι πολλές ιστορίες που την απαρτίζουν.
Επιμέλεια συνέντευξης: Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου
Φέτος, με αφορμή την έκδοση του δεύτερου μέρους και καθώς περιμένουμε την έκδοση και του τρίτου, είμαστε εδώ για να συζητήσουμε με τη δημιουργό, Μαίρη Σγουρού.
Καλημέρα και σας εύχομαι κάθε επιτυχία σε κάθε σας βήμα.
Η Μια Αναπνοή είναι η μεγαλύτερη ελληνική σειρά, με κινηματογραφική ροή και κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που έχουμε συνηθίσει. Επιπλέον υπάρχει μια πληθώρα χαρακτήρων. Πώς μπήκατε στη διαδικασία να γράψετε μία τόσο μεγάλη σειρά; Ήταν κάτι που επιθυμούσατε από την αρχή;
Σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία και την όμορφη κουβέντα μας. Όχι, δεν σκόπευα από την αρχή να γράψω μία τόσο μεγάλη σειρά. Σε γενικές γραμμές, μου αρέσουν πάρα πολύ οι σειρές, δυστυχώς όμως τις βρίσκουμε στο εξωτερικό και όχι τόσο εδώ στην Ελλάδα.
Όταν ξεκίνησα να γράφω την Αναπνοή, θέλησα εξαρχής να γράψω κάτι το οποίο θα άρεσε σ’ εμένα. Τι ήθελα να διαβάσω εγώ; Καθώς διαβάζω τα περισσότερα είδη βιβλίων, ήθελα να παντρέψω πολλά είδη μαζί, γι’ αυτό και η Αναπνοή δεν έχει συγκεκριμένη κατηγορία.
Τα βιβλία πλήθαιναν με τον καιρό εξαιτίας των παράλληλων ιστοριών, που ως επί το πλείστον συνδέονται με τον βασικό κορμό της ιστορίας, ενώ κάποιες άλλες ευθυγραμμίζονται με τη βασική ροή κάπου στη συνέχεια. Κάποιες άλλες όχι, αλλά ποτέ δεν είναι εντελώς παράταιρες. Από τη στιγμή που μπήκα στη διαδικασία να βάλω παράλληλες ιστορίες, έπρεπε ν’ αναπτυχθούν οι χαρακτήρες που τις αφορούσαν. Δεν μου αρέσει να παραμελώ ήρωες και γενικώς ασχολούμαι πολύ με το κοινωνικό και ψυχολογικό υπόβαθρο των χαρακτήρων μου. Επομένως, μια ιστορία μπορεί να έχει πολλά παρακλάδια, εξαιτίας όσων την απαρτίζουν και όσων κρύβονται από πίσω.
Σαφώς δεν μπορώ να παραλείψω το γεγονός ότι πολλοί από τους χαρακτήρες «γέννησαν» οι ίδιοι τις ιστορίες τους. Έτσι, εάν λόγου χάριν πρόσθετα κάποιον χαρακτήρα που σίγουρα κάπου με εξυπηρετούσε, δεν ήταν λίγες οι φορές που είχε πολλά παραπάνω να μου πει, οπότε ενσωματωνόταν στο στόρι. Έτσι, φτάσαμε αισίως στα οχτώ βιβλία, από τα οποία – μέχρι στιγμής – είναι γραμμένα τα εφτάμισι.
Η Μια Αναπνοή ξεκινά με έναν έρωτα, αλλά όπως έχετε πει, αυτή είναι απλώς η αρχή και το συνειδητοποιήσαμε κι εμείς στην πορεία. Οι διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων επικρατούν, οι δολοπλοκίες και οι ανατροπές επίσης, ενώ πρόκειται για ένα ανάγνωσμα πολυδιάστατο και πολύπλευρο. Πόσο χρόνο σας πήρε για να ολοκληρώσετε τη σειρά;
Η σειρά ξεκίνησε να γράφεται από τις αρχές του 2017 και συνεχίζει μέχρι σήμερα. Μπορεί να έχω γράψει τα εφτάμισι βιβλία όπως είπα, αλλά ξαναγράφονται και διορθώνονται. Κόβονται σκηνές, προσθέτω καινούριες. Γενικώς είναι μια πολύ χρονοβόρα δουλειά που όμως την αγαπώ. Το φινάλε – στην προκειμένη τα φινάλε – τα γράφω όταν φτάσω εκεί. Θέλω να με οδηγήσουν οι ίδιοι οι ήρωες στα φινάλε τους. Επομένως, παρότι γραμμένα, δεν θεωρώ ότι η σειρά είναι ολοκληρωμένη πρακτικά. Έχουμε ακόμα καιρό μπροστά μας…
Ξεκινήσατε από μια παγκόσμια πλατφόρμα συγγραφής. Εκεί ανέβηκαν κάποια από τα βιβλία της Μιας Αναπνοής με πολύ μεγάλη επιτυχία, αφού τα σχόλια των αναγνωστών ξεπέρασαν συνολικά τα 120-130.000 σχόλια, κάτι το οποίο ήταν ρεκόρ για την ελληνική κοινότητα της εφαρμογής. Θεωρείτε πως σας βοήθησε το να ξεκινήσετε από εκεί;
Σίγουρα και παρότι δεν γράφω πια εκεί, δεν μπορώ να παραβλέψω ότι ήταν μια μεγάλη βοήθεια. Όχι μόνο γιατί απέκτησα ένα κοινό πριν βγω στον χώρο των εκδόσεων, αλλά κυρίως επειδή με βοήθησε να καλυτερέψω και να διορθώσω λάθη. Ακόμη σαφώς το κάνω.
Βέβαια αυτό είναι και θέμα χαρακτήρα. …
Αν και η εφαρμογή απέχει κατά πολύ από αυτό που ήταν μερικά χρόνια πριν και δεν έχει την ίδια δυναμική με κάποτε, θεωρώ ότι βοηθάει κάποιον να κάνει ένα ξεκίνημα.
Αν μπορούσατε να προσδιορίσετε με μία λέξη το κάθε ένα από τα οχτώ βιβλία, ποια θα ήταν αυτή;
Μια Αναπνοή Ι – Πρόλογος
Μια Αναπνοή ΙΙ – Η αρχή
Μια Αναπνοή ΙΙΙ – Η αλήθεια
Μια Αναπνοή IV – Ανατροπή/Αγωνία
Μια Αναπνοή VI − Το παρελθόν
Στα τρία τελευταία: Μια Αναπνοή VII – Μια Αναπνοή VIII και Μια Αναπνοή IX, θα δώσω τον ίδιο χαρακτηρισμό: Η τελική σύγκρουση.
Ποια μηνύματα θεωρείτε ότι περνάτε από αυτά τα βιβλία;
Υπάρχουν πολλά μηνύματα που μπορεί να εισπράξει ο αναγνώστης, αλλά πάντοτε ο καθένας τα λαμβάνει διαφορετικά, αφού ο καθένας από εμάς έχει διαφορετικά βιώματα και εμπειρίες. Υπάρχουν αναγνώστες που θα ταυτιστούν περισσότερο με το συναισθηματικό κομμάτι των βιβλίων και άλλοι οι οποίοι θα δελεαστούν από τις ίντριγκες και το περιπετειώδες μέρος τους.
Επίσης, από τη στιγμή που υπάρχουν πολλά παράλληλα stories, ο καθένας από εμάς έρχεται αντιμέτωπος με μία διαφορετική κατάσταση, η οποία μπορεί κάτι να μας αφήσει στο τέλος σαν δίδαγμα. Οπότε υπάρχουν αρκετά μηνύματα τα οποία μπορεί να λάβει ο αναγνώστης, γι’ αυτό δεν μπορώ να το συγκεκριμενοποιήσω. Σίγουρα όμως η έννοια της «ομάδας», της πίστης και της αφοσίωσης παίζουν πρωτεύοντα ρόλο… Οι σχέσεις κατά βάση.
Η σειρά έχει φύση ανατρεπτική και αγωνιώδη. Έχετε χαρακτηριστεί σαν δημιουργός με μεγάλη φαντασία, ιδιαίτερα ανατρεπτική και ευφυής. Ο αναγνώστης δεν περιμένει ποτέ αυτό που θα διαβάσει παρακάτω, ενώ υπάρχουν πολύπλευρα σχέδια τα οποία περιπλέκουν ακόμη περισσότερο την ιστορία με τρόπο που μπορεί να αποβεί… θανατηφόρος. Πόσο δύσκολο ή εύκολο σας είναι να δημιουργήσετε ένα πολύπλοκο σενάριο και πόσο εύκολος είναι ο θάνατος ενός χαρακτήρα;
Πολλές φορές αφήνω την ιστορία να με πάει εκεί που θέλει αυτή, όπως και τους ήρωες. Άλλες πάλι, το «πολύπλοκο σενάριο» έρχεται μόνο του, όμως υπάρχουν κι αυτά τα σενάρια τα οποία τα δουλεύω αρκετά ώστε να μην έχουν μόνο μία πλευρά ή να μην είναι εντέλει αυτό που εξαρχής φαίνεται. Όπως είπαμε και στην αρχή, το πρώτο μέρος ξεκινά με έναν έρωτα, δίνοντας αρχικά στον αναγνώστη να καταλάβει ότι θα μας απασχολήσει αυτό. Ήταν κάτι που έκανα εσκεμμένα. Τα «κλισέ» είναι μέρος της «τεχνικής» που χρησιμοποιώ. Πάντα υπάρχουν για να αναιρούνται…
Δεν νομίζω ότι υπάρχει δημιουργός που θα πει ότι του είναι εύκολο να «σκοτώσει» έναν χαρακτήρα του. Για μένα προσωπικά είναι δύσκολο, όποιος χαρακτήρας και να είναι. Έστω και αν δεν είναι στην εκτίμηση του κοινού. Όμως σε μία τέτοια σειρά που τα παιχνίδια δολοπλοκίας και ο υπόκοσμος επικρατούν, ο θάνατος είναι μέρος της ρεαλιστικότητας και εκ των πραγμάτων δεν μπορείς να τον αποφύγεις. Με στεναχωρεί αφάνταστα, αλλά είναι αναγκαίο κακό στην προκειμένη.
Έχετε στο πρόγραμμα την έκδοση κάποιου άλλου βιβλίου ή θα περιμένετε να ολοκληρωθεί η σειρά;
Με βάση το πρόγραμμα που έχουμε βγάλει με τον εκδοτικό μου οίκο, κάθε χρόνο εκδίδονται δύο βιβλία από τη σειρά Μια Αναπνοή. Πέρυσι, λόγω covid-19 και κάποιων εξωτερικών παραγόντων βγάλαμε το πρώτο μέρος, έτσι το δεύτερο μεταφέρθηκε για το 2021, όπου και βγήκε. (26 Μαΐου). Το τρίτο μέρος είναι κι αυτό για φέτος και μόνο εξωτερικοί παράγοντες θα μπορούσαν και πάλι να μας βγάλουν από το πρόγραμμά μας. Ωστόσο ναι, υπάρχουν κι άλλα βιβλία τα οποία θα εκδοθούν κατά τη διάρκεια. Πρόκειται για μία ακόμη σειρά, μικρότερη και διαφορετική από την Αναπνοή, καθώς κατά βάση επικεντρώνεται στο αισθηματικό κομμάτι… και με διάφορα άλλα να την απαρτίζουν. Είναι ήδη γραμμένα κάποια από τα βιβλία και το πρώτο είναι υπό διόρθωση. Πρωτίστως όμως θέλω να επικεντρωθώ στην Αναπνοή, κυρίως επειδή είναι πολύπλευρα και δύσκολα βιβλία ως προς τη δημιουργία τους. Χρειάζονται προσοχή και σωστό χειρισμό. Θα ήθελα να προσθέσω πως είναι ιδιαιτέρως σημαντικό να βρίσκεσαι σε ένα εκδοτικό σπίτι ο οποίος σέβεται το έργο σου και συμμερίζεται τις δικές σου επιθυμίες, κάνοντάς τες δικές του.
Θα θέλαμε να μας πείτε ποιος είναι ο άνθρωπος πίσω από τη συγγραφέα;
Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος αγαπάω να γελάω, έχω μια φυσική αποστροφή στη μιζέρια, την κακία και το κουτσομπολιό. Αγαπώ πολύ τους ανθρώπους, αλλά είμαι και σκληρή απέναντι σε εκείνους που θα προσπαθήσουν να με μειώσουν ή να μου κάνουν κακό, ακόμη και σε αυτούς που θα επιχειρήσουν να με κοροϊδέψουν. Δίνω δεύτερη ευκαιρία αλλά όχι τρίτη και σε κάποια πράγματα είμαι απόλυτη. Είμαι τελειομανής και όλα θέλω να γίνονται σωστά. Είμαι πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου.
Καλλιτεχνική φύση, ελεύθερη, δεν μου αρέσει να με εγκλωβίζουν ή να με βάζουν σε καλούπια και όταν αποφασίσω να κάνω κάτι, ξέρω πάντα ότι αυτό θέλω να κάνω. Μου αρέσει να μαθαίνω συνεχώς πράγματα και να εξελίσσομαι ως άνθρωπος, διορθώνοντας λάθη του παρελθόντος ή συμπεριφορές που θεωρώ ότι δεν μου αρμόζουν. Θεωρώ ότι η στασιμότητα είναι ό,τι χειρότερο και στην ανθρώπινη προσωπικότητα αλλά και στη δουλειά.
Θεωρείτε πως ένας συγγραφέας χρειάζεται να παρακολουθεί σεμινάρια δημιουργικής γραφής ή δεν είναι αναγκαίο εφόσον διαθέτει το ταλέντο;
Το ταλέντο δεν αρκεί αλλά το ταλέντο είναι το παν! Ο καθένας, άσχετα με το τι ασχολείται, οφείλει στον εαυτό του να δουλεύει γι’ αυτό που αγαπάει. Το ταλέντο μπορεί να υπάρχει αλλά χρειάζεται συνεχώς δουλειά και εξάσκηση. Πρέπει να υπάρχει σεβασμός ως προς το άτομό σου, ως προς τη δουλειά σου αλλά και απέναντι σε εκείνους που τους την προσφέρεις. Ο αναγνώστης δεν είναι ανόητος.
Σαφώς ποτέ κανείς δεν είναι άψογος ή τέλειος. Διαρκώς μαθαίνεις…
Παρακολούθησα σεμινάρια δημιουργικής γραφής αφότου ολοκλήρωσα την πρώτη μου ιστορία, τότε στην παγκόσμια εφαρμογή, παρόλο που ποτέ δεν σκέφτηκα να μεταβώ στον χώρο τον εκδόσεων. Ωστόσο, επειδή είμαι τελειομανής πάντα θέλω να προσφέρω στους άλλους το καλύτερο δυνατό από εμένα. Πρόσφατα, τα εντατικά μαθήματα επιμέλειας που παρακολούθησα, δεν ήταν κάτι το οποίο ήμουν υποχρεωμένη να κάνω, αλλά ήταν κάτι το οποίο ήθελα. Γενικώς ο κάθε δημιουργός, που σέβεται τον εαυτό του και αγαπά αυτό που κάνει, θα πρέπει συνεχώς να προσπαθεί να μαθαίνει και να καλυτερεύει. Και να διαβάζει πολλά και διαφορετικά είδη βιβλίων. Το διάβασμα είναι η αρχή και το τέλος. Διευρύνει τον νου.
Τι σας αγανακτεί και τι σας συγκινεί στην ανθρώπινη προσωπικότητα;
Αγαπώ πάρα πολύ τους ανθρώπους, το λέω συνεχώς, αλλά θα χρησιμοποιήσω τη λέξη «απεχθάνομαι» από το «αγανακτώ». Απεχθάνομαι λοιπόν την αγένεια, τη μιζέρια, την κακία, την αχαριστία και την κουτοπονηριά. Εκ των πραγμάτων δεν μπορώ ν’ αγανακτήσω, διότι δεν υπάρχουν στη ζωή μου τέτοιοι άνθρωποι με τέτοιες τοξικές συμπεριφορές.
Με συγκινεί η αγάπη, η δοτικότητα αλλά και η απροσδιόριστη δύναμη ορισμένων ανθρώπων να συνεχίζουν ακόμη και μετά από ένα μεγάλο χτύπημα της ζωής. Έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια τέτοιους είδους παραδείγματα και είναι άξια θαυμασμού.
Φημολογείται πως σχεδόν σε κανέναν συγγραφέα δεν αρέσουν αυτά που ο ίδιος γράφει. Ποια είναι η άποψή σας γι’ αυτό;
Ομολογώ ότι δεν το γνώριζα αυτό. Όχι, μ’ εμένα δεν συμβαίνει αυτό. Όταν αποφασίζω να δώσω κάτι στο κοινό −οτιδήποτε και να είναι αυτό, δεν αναφέρομαι μόνο στη συγγραφή− θα μου αρέσει και θα είμαι σίγουρη γι’ αυτό, ειδάλλως δεν έχω κανέναν λόγο να προσφέρω κάτι για το οποίο έχω δεύτερες και τρίτες σκέψεις. Αν αρέσει σε εμένα πρώτα, σίγουρα θα βρεθούν και μερικοί άλλοι οι οποίοι θα ταυτιστούν μαζί μου. Συγκεκριμένα για τα βιβλία, τίποτα δεν μπορεί να αρέσει σε όλους, όπως δεν είναι και όλα τα βιβλία για όλους. Όμως είμαι της πεποίθησης πως αν το έργο δεν το στηρίζει πρώτα ο δημιουργός του, τότε πώς θα το στηρίξουν και οι υπόλοιποι;
Μ’ εμένα συμβαίνει πλέον κάτι άλλο: Μπορεί μία παράγραφο ή μία σκηνή να τη διορθώσω πάρα πολλές φορές σε σημείο εμμονής, μέχρι να γίνει έτσι όπως εγώ τη θέλω. Στο τέλος βέβαια, ίσως πάλι να μην είμαι ικανοποιημένη απόλυτα.
Αναφέραμε ότι η Αναπνοή δεν ανήκει σε ένα είδος ή κατηγορία. Θα γράφατε κάποιο άλλο, πιο συγκεκριμένο είδος; Και ποιοι είναι οι συγγραφείς που θα λέγαμε πως έχετε επηρεαστεί; Έχετε αγαπημένο βιβλίο;
Το αγαπημένο μου είδος είναι το ψυχολογικό θρίλερ και κατ’ επέκταση το ερωτικό ψυχολογικό θρίλερ, κάτι το οποίο έχει σχεδόν εκλείψει τα τελευταία χρόνια. Το δεύτερο και τρίτο βιβλίο της επόμενης σειράς είναι ένα τέτοιο είδος, όπως έχω ένα ακόμη βιβλίο στο συρτάρι για κάπου στο μέλλον το οποίο ανήκει κι αυτό στη συγκεκριμένη κατηγορία. Διαβάζω όμως όλα τα είδη, ανάλογα τη διάθεσή μου.
Μου αρέσουν πάρα πολύ οι ταινίες και οι σειρές φαντασίας και συγκεκριμένοι συγγραφείς όπως ο Tolkien και ο Martin και θα έλεγα ότι είμαι επηρεασμένη κατά κάποιο τρόπο από αυτούς. Το πέμπτο βιβλίο της Αναπνοής είναι «Prequel» μία τεχνική που συνήθως χρησιμοποιούν οι συγγραφείς των βιβλίων φαντασίας, επομένως οι επιρροές μου από την αρχή ήταν από την ξένη λογοτεχνία του φανταστικού.
Για το αν θα έγραφα τώρα μια σειρά φαντασίας, αν και το είχα σκεφτεί στις αρχές που ξεκίνησα τη συγγραφή, αποφάσισα εντέλει η σειρά που θα δημιουργούσα να είναι ρεαλιστική και να κάνω κάτι δικό μου παντρεύοντας πολλά είδη μαζί.
Έχω διάφορα αγαπημένα βιβλία, αλλά θα πω αυτό που πάντα μου έρχεται πρώτο και που το θεωρώ «σχολείο» : Έγκλημα και Τιμωρία του Ντοστογιέφσκι.
Με την Αναπνοή ΙΙ, αντιληφθήκαμε πλήρως την πολυπλοκότητα των βιβλίων και γνωρίσαμε τους περισσότερους βασικούς χαρακτήρες. Συνειδητοποιήσαμε το βάθος των χαρακτήρων, ενώ καινούριες ιστορίες ενσωματώθηκαν μέσα στη βασική αρχική πλοκή. Τι να περιμένουμε από τη Μια Αναπνοή ΙΙΙ;
Πολλές αλήθειες, πολλές ανατροπές και σίγουρα θα αναθεωρήσουμε αρκετά πράγματα τα οποία νομίζαμε ότι ξέραμε. Η Αναπνοή ΙΙΙ είναι το βιβλίο της αλήθειας, γι’ αυτό υπάρχει και η λέξη στον υπότιτλο του συγκεκριμένου μέρους. Παρόλο που υπάρχουν αρκετές ανατροπές και σε αυτό, δεν θα του έδινα ποτέ αυτόν τον χαρακτηρισμό, διότι θα αδικούσα το τέταρτο βιβλίο το οποίο είναι το βιβλίο της αγωνίας και της μεγάλης ανατροπής.
Σας ευχαριστώ θερμά για την όμορφη κουβέντα μας.
Εκδόσεις Maradel.gr
