Το Φεβρουάριο του 1945 έμελλε να ξεκινήσει μία ακόμη μάχη ανάμεσα στις πολλές που είχαν διεξαχθεί κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η μάχη της Ίβο Τζίμα αποτέλεσε μία από τις φονικότερες και πιο αιματηρές μάχες στον Ειρηνικό Ωκεανό που γνώρισε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος κατά τη διάρκειά του. Η Ίβο Τζίμα, γνωστή και με την ονομασία “Νησί από θειάφι” συνιστά ένα ηφαιστειογενές νησί 1200 χιλιόμετρα μακριά από το Τόκιο, με την έκταση του να έγκειται στα 21 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Σημασία του νησιού
Αν και η μικρή έκταση του νησιού, θα έκανε κάποιον να πιστέψει πως το νησί δε διέθετε κάποια ιδιαίτερη σημασία, εντούτοις η αλήθεια είναι εκ διαμέτρου αντίθετη. Η Ίβο Τζίμα κατείχε ξεχωριστή στρατηγική σημασία για την Αμερικανική πλευρά. Προκειμένου η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ να κατορθώνει την εξαπόλυση μεγάλης κλίμακας αεροπορικών επιθέσεων κατά των κύριων πόλεων της Ιαπωνίας και της βιομηχανικής υποδομής της, απαραίτητη προϋπόθεση ήταν η κατάληψη του νησιού ως του ιδανικού σημείου για τις συγκεκριμένες ενέργειες.
Σημαντική όμως ήταν η διατήρηση του νησιού και για την Ιαπωνική πλευρά. Για την Ιαπωνία, η Ίβο Τζίμα έπρεπε να “σωθεί”, καθώς συνιστούσε την τελευταία γραμμή άμυνας που την προστάτευε από μία σωρεία επιθέσεων, η οποία και τελικά εξαπολύθηκε, όταν το νησί καταλήφθηκε από τους Αμερικανούς. Επιπρόσθετα, η νήσος συνιστούσε μια προκεχωρημένη αεροπορική βάση, καθώς επίσης και έναν σταθμό ραντάρ, αφού η θέση της νήσου παρείχε στην Ιαπωνία έγκαιρη προειδοποίηση για την προσέγγιση Αμερικανικών βαρέων βομβαρδιστικών αεροπλάνων. Με αυτόν τον τρόπο, στέλνονταν αεροσκάφη αναχαίτισης, όταν τα Αμερικανικά Β- 29 απειλούσαν την Ιαπωνία στον αέρα.
Η μάχη
Στις 19 Φεβρουαρίου 1945 ξεκινάει η μάχη. Μέχρι να πραγματοποιηθεί η απόβαση των Πεζοναυτών των ΗΠΑ, οι Αμερικανοί βομβάρδιζαν τη νήσο για περίπου δύο μήνες. Θεωρούσαν πως η κατάληψη της νήσου θα πραγματοποιούνταν μέσα σε μόλις πέντε ημέρες, χωρίς φυσικά να συνυπολογίσουν την γενναιότητα της ιαπωνικής πλευράς σε μία προσπάθεια υποτίμησής της. Εν τέλει, χρειάστηκαν 36 ημέρες για να καταλάβουν τη νήσο. Η αποβατική δύναμη των Πεζοναυτών των ΗΠΑ διέθετε την απόλυτη αεροπορική κυριαρχία και όσο και αν ο στρατηγός Κουριμπαγιάσι και οι άντρες του προσπάθησαν να τη σταματήσουν, δε διέθεταν τα απαραίτητα μέσα για να το πράξουν.
Η τελευταία μάχη δόθηκε στις 25 Μαρτίου 1945, όταν οι Αμερικάνοι κατέλαβαν τη βόρεια πλευρά του νησιού και οι Ιάπωνες βρέθηκαν εγκλωβισμένοι. Κατά την τελευταία επίθεση, ο στρατηγός Κουριμπαγιάσι ηγήθηκε μια ομάδας 300 ανδρών, από την οποία κανείς δεν επέζησε. Τα θύματα για την αμερικανική πλευρά ανέρχονταν στους 6.800 νεκρούς, ενώ για την ιαπωνική στους 21.844. Αξίζει να σημειωθεί πως μπορεί η νήσος τελικά να καταλήφθηκε από τους Αμερικανούς, όμως η υπερπροσπάθεια των ιαπωνικών δυνάμεων για το αντίθετο αποτέλεσμα ήταν εμφανέστατη. Από τους 22.000 που υπερασπίστηκαν την Ίβο Τζίμα, μόνο 214 άτομα αιχμαλωτίστηκαν, ενώ τα υπόλοιπα άτομα δημιούργησαν την πολύνεκρη λίστα του απολογισμού της μάχης. Επιπλέον, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως οι περίπου 3.000 Ιάπωνες, οι οποίοι κρύβονταν στις κατακόμβες του νησιού, επέλεξαν να αυτοκτονήσουν, ώστε να μην παραδοθούν στους κατακτητές τους.
Όταν ξεκίνησε η απόβαση στις 9 το πρωί, 30.000 πεζοναύτες ρίχτηκαν στο πεδίο της μάχης, ενώ μέχρι να τελειώσει η ημέρα προστέθηκαν ακόμη 40.000. Μπορεί το αποτέλεσμα να ήταν το επιθυμητό για τις ΗΠΑ, ωστόσο η αντίσταση ήταν τεράστια δυσκολεύοντας αρκετά το “έργο” τους μέχρι και την τελευταία στιγμή. Το ανάγλυφο του εδάφους δεν επέτρεπε στα τανκς να μετακινηθούν, ενώ οι βομβαρδισμοί που είχαν προηγηθεί της απόβασης, είχαν δημιουργήσει τρύπες σε πολλά σημεία του εδάφους, στις οποίες και κρύβονταν Ιάπωνες σκοπευτές προκαλώντας αρκετά προβλήματα στους Αμερικάνους. Ύστερα από την ολοκλήρωση της μάχης της Ίβο Τζίμα και την κατάληψη του νησιού, άνοιξε ο δρόμος ώστε να σφυροκοπηθούν και άλλες νήσοι της Ιαπωνίας με αποβατικές ενέργειες, στρατηγικούς βομβαρδισμούς και ολοκλήρωση απόλυτου ναυτικού αποκλεισμού.
Η σημαία
Μπορεί η τελευταία μάχη να πραγματοποιήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 1945, ωστόσο στις 23 Φεβρουαρίου μία ομάδα πεζοναυτών υπό τον υπολοχαγό Χάρολντ Σρίερ τοποθέτησε την αμερικανική σημαία στην κορυφή της Ίβο Τζίμα. Ο Λούις Λόουερι, φωτορεπόρτερ στο περιοδικό των ενόπλων δυνάμεων Leatherneck απαθανάτισε τη στιγμή. Παρατηρήθηκε όμως πως η σημαία ήταν αρκετά μικρή σε διαστάσεις, γι΄ αυτό και αντικαταστάθηκε με μία μεγαλύτερη διαστάσεων 142 επί 244 εκατοστών. Τη δεύτερη προσπάθεια απαθανάτισε ο φωτορεπόρτερ Α. Ρόζενταλ σε μία φωτογραφία, η οποία έμελλε να γράψει ιστορία κερδίζοντας και το βραβείο Πούλιτζερ το 1945.
Οι τρεις πεζοναύτες που απαθανατίζονται στη φωτογραφία, Μπλοκ, Σούσλεϊ και Στρανκ, δεν κατόρθωσαν να δουν ποτέ τη φωτογραφία αυτή, καθώς λίγες ώρες αργότερα βρέθηκαν νεκροί κατά τη διάρκεια της μάχης. Η κίνηση της τοποθέτησης της σημαίας στο βουνό Σουριμπάτσι συνιστούσε μία καθαρά συμβολική κίνηση, καθώς η μάχη δεν είχε ολοκληρωθεί. Η σημαία των ΗΠΑ διατηρήθηκε μέχρι και το 1968 στην Ίβο Τζίμα, οπότε και το νησί πέρασε ξανά στα χέρια της Ιαπωνίας. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί πως τόσο ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος όσο και η μάχη της Ίβο Τζίμα οδήγησαν σε αρκετές κινηματογραφικές δημιουργίες μετατοπίζοντας την ιστορία στη μεγάλη οθόνη.
Βιβλιογραφία
Μάχη της Ίβο Τζίμα – Η αλαζονεία των Αμερικανών αποτυπώνεται στην ιστορία της εμβληματικής φωτογραφίας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (2022). Ανακτήθηκε από https://www.ethnos.gr/history/article/200697/maxhthsibotzimahalazoneiatonamerikanonapotyponetaisthnistoriathsemblhmatikhsfotografiastoybe28099pagkosmioypolemoy (τελευταία πρόσβαση:7/12/23).
Η μάχη της Ίβο Τζίμα – η αρχή του τέλους για την Ιαπωνία – η γέννηση των στρατηγικών βομβαρδισμών (2019). Ανακτήθηκε από https://flight.com.gr/iwo-jima-battle-anniversary/ (τελευταία πρόσβαση:7/12/23).
Η άγρια μάχη του Ίβο Τζίμα μέσα από φωτογραφίες (2022). Ανακτήθηκε από https://tvxs.gr/istoria/san-simera-istoria/i-agria-maxi-toy-ibo-tzima-mesa-apo-fotografies/ (τελευταία πρόσβαση:7/12/23).
Κουγιουμτζής, Θ. Η μάχη της Ίβο Τζίμα: Μία από τις φονικότερες στιγμές στην ιστορία. Ανακτήθηκε από https://cityportal.gr/i-machi-tis-ivo-tzima-mia-apo-tis-fonikoteres-stigmes-stin-istoria/ (τελευταία πρόσβαση:7/12/23).
Μάχη της Ίβο Τζίμα. Ανακτήθηκε από https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%8A%CE%B2%CE%BF_%CE%A4%CE%B6%CE%AF%CE%BC%CE%B1 (τελευταία πρόσβαση:7/12/23).
