Μπορεί να είναι ένδειξη τρομερής νοικοκυροσύνης μα πραγματικά είναι πολύ πιο απλό από όσο νομίζεις. Για το σπιτικό φύλλο πίτας σημασία έχουν οι λεπτομέρειες, όπως άλλωστε και σε όλους τους τομείς στη ζωή, και το μεράκι.
Οι πίτες είναι από τα πιο αγαπημένα μου φαγητά, και από μικρή θυμάμαι τη γιαγιά μου και τη προγιαγιά μου να ανοίγουν φύλλα με άνεση και να φαντάζει στα μάτια μου το πιο δύσκολο πράγμα του κόσμου. Το ”αγοραστό ” φύλλο δεν υπήρχε ποτέ στο σπίτι μας, και όταν μεγάλωσα κατάλαβα την εμφανή διαφορά του μερακλίδικου χειροποίητου φύλλου πίτας σε σχέση με τα έτοιμα φύλλα της αγοράς. Ουδεμία σύγκριση στη γεύση.
Η συνταγή για το τέλειο σπιτικό φύλλο πίτας είναι βασισμένη στις καλές πρώτες ύλες και σε μερικές απλές αλλά σημαντικές λεπτομέρειες.
- Καλής ποιότητας αλεύρι, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, ποιοτικό λευκό κρασί ή ξύδι, λίγο αλάτι και χλιαρό νερό.
- Τα υλικά που χρησιμοποιούμε πρέπει να έχουν θερμοκρασία περιβάλλοντος, εκτός από το νερό που πρέπει να είναι χλιαρό (στους 30°C βαθμούς).
- Η τέλεια τραγανότητα του φύλλου επιτυγχάνεται με την προσθήκη κρασιού, τσίπουρου ή ξυδιού στη ζύμη.
- Ελαιόλαδο και ράντισμα με νεροό στο τελείωμα του στησίματος της πίτας, και μετέπειτα το σωστό ψήσιμο.
- Η μέση διάρκεια που πρέπει να δουλευτεί η ζύμη είναι περίπου 15 λεπτά. Κατά τη διάρκεια παρατηρούμε τη ζύμη συνεχώς και προσθέτουμε νερό ή αλεύρι αν χρειαστεί. Η ζύμη πρέπει να είναι μαλακιά και ελαστική.
- Τέλος τα σωστά εργαλεία παίζουν σημαντικό ρόλο . Ο πλάστης πρέπει να είναι λεπτός και μακρόστενος, όχι με χερούλια. Και αν δεν έχουμε το ξύλινο πλαστήρι για να ανοίξουμε πάνω το φύλλο πίτας ιδανική λύση είναι και το τραπέζι της κουζίνας μας.
Προετοιμασία: 40 λεπτά, μερίδες: 6 φύλλα
Υλικά Συνταγής
- 750 γρ. αλεύρι
- 1 ποτήρι του κρασιού ελαιόλαδο
- 2 κουταλιές της σούπας ξύδι λευκό
- αλάτι
- περίπου 1.5 φλιτζάνι νερό χλιαρό
- έξτρα αλεύρι για το άνοιγμα των φύλλων
Εκτέλεση
Ξεκινάμε το φύλλο πίτας βάζοντας σε μπολ το αλεύρι και κάνοντας μια λακκούβα στο κέντρο του. Προσθέτουμε το αλάτι, το λάδι, το ξίδι και το νερό. Ζυμώνουμε καλά και προσθέτουμε σταδιακά όσο νερό χρειαστεί για να έχουμε μια ελαστική ζύμη που δεν θα κολλάει στα χέρια μας. Στην αρχή θα κολλάει αρκετά αλλά παρόλα αυτά μην προσθέσετε όλο το νερό μαζί. Συνεχίστε να ζυμώνετε, γυρίζοντας την ζύμη γύρω γύρω στην λεκάνη έτσι ώστε να πάρει όλο το αλεύρι και από τα τοιχώματα, και θα δείτε που σιγά σιγά θα αρχίσει να ξεκολλάει από τα χέρια σας. Πλάθουμε έντονα για 4 με 5 λεπτά μέχρι να πάρουμε μια ελαστική ζύμη που κολλάει ελαφρώς.
Τη χωρίζουμε σε 6 κομμάτια , σκεπάζουμε σε μπολ με ελάχιστο λάδι (να παει παντού) και αφήνουμε το ζυμάρι να ξεκουραστεί για 1 ώρα. Όσο πιο πολύ την ξεκουράζουμε τόσο αναπτύσσεται το πλέγμα της γλουτένης που δένει τα συστατικά της μεταξύ τους και η ζύμη γίνεται δυνατή και ελαστική. Έτσι, δε θα μαζεύει, ούτε θα σπάει το φύλλο πίτας μας την ώρα που το ανοίγουμε. Βγάζουμε τη ζύμη από το μπόλ, την τοποθετούμε στο πλαστήρι ή στο τραπέζι και πλάθουμε ξανά 2 με 3 φορές.
Αφού ξεκουραστεί η ζύμη, αλευρώνουμε την επιφάνεια και ανοίγουμε κάθε κομμάτι σε λεπτό φύλλο, αλευρώνοντας κάθε φορά που είναι απαραίτητο. Όταν ανοίγουμε το κάθε κομμάτι σε φύλλο το περιστρέφουμε. Κάθε φορά το ανοίγουμε από άλλη πλευρά για να γίνει ομοιόμορφο το σχήμα. Όπως το τυλίγουμε στον πλάστη και το ρολάρουμε, το πιέζουμε για να απλώσει. Ακούγεται περίπλοκο αλλά δεν είναι καθόλου.
Ανάμεσα στα φύλλα που πλάθουμε βάζουμε λαδόκολλα για να μην κολλήσουν και είναι έτοιμα για χρήση. Η γέμιση είναι στο χέρι μας και οι προτάσεις είναι πολλές. Αξίζει τον κόπο. Κάθε φορά η διαδικασία θα είναι ακόμη πιο εύκολη μέχρι που θα γίνει η σπεσιαλιτέ μας.
