
Έμμονες ιδέες-Ψυχαναγκασμός
Ο ψυχαναγκασμός αποτελεί ένα ψυχολογικό πρόβλημα που χαρακτηρίζεται από ανεπιθύμητες σκέψεις, εικόνες ή παρορμήσεις ή επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές. Οι ψυχαναγκασμοί μπορεί να είναι είτε νοεροί, είτε σε επίπεδο επαναλαμβανόμενων πράξεων (π.χ. επαναλαμβανόμενο πλύσιμο χεριών). Μπορεί να εκτελούνται και σε συγκεκριμένη σειρά, σαν τελετουργίες. Το άτομο αισθάνεται ότι πρέπει να εκτελέσει ορισμένες πράξεις προκειμένου να ανακουφιστεί από το άγχος που του προκαλεί το περιεχόμενο των έμμονων ιδεών.
Από την άλλη πλευρά, οι εμμονές είναι συνήθως σκέψεις ή εικόνες που εισβάλλουν στο μυαλό μας με τέτοιο τρόπο που είναι αδύνατο να τις ελέγξουμε. Συνήθως αφορούν κάτι επικίνδυνο ή ανησυχητικό. Μας κάνουν να αισθανόμαστε άγχος ή φόβο στην πιθανότητα να γίνουν οι σκέψεις αυτές πραγματικότητα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να αντέξουν τις έμμονες ιδέες ή τον ψυχαναγκασμό προσπαθώντας να τα αποφύγουν. Αναζητούν διαβεβαιώσεις πως οι σκέψεις τους δεν ισχύουν. Πως δεν θα συμβεί αυτό που φοβούνται, ή κάνοντας συγκεκριμένες ενέργειες και συμπεριφορές προκειμένου να μειώσουν την πιθανότητα να συμβεί κάτι αρνητικό.
Ψυχαναγκασμός μπορεί να είναι οτιδήποτε ως απάντηση σε μία έμμονη ιδέα, προκειμένου να αποτρέψουμε την πιθανότητα να συμβεί ή για να διώξουμε τον άγχος που μας προκαλούν αυτές οι σκέψεις. Πρόκειται για επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές που επιβάλλονται από το ίδιο το άτομο. Οι ψυχαναγκασμοί λέγονται και τελετουργίες. Ακριβώς επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται πως πρέπει οπωσδήποτε να συμβούν με έναν πολύ ακριβή και προσεκτικό τρόπο. Δεν ησυχάζουν αν δεν γίνει ικανοποιητικά η ακολουθία των ενεργειών που θεωρούν απαραίτητη.
Αποτελέσματα
Ως αποτέλεσμα αυτού, αντί οι έλεγχοι να γίνονται μόνο μία φορά και να μειώνεται άμεσα η ανησυχία και ο φόβος, επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά. Ωσότου έρθει ένα αίσθημα ασφάλειας πως ο κίνδυνος έχει αποφευχθεί, ή μέχρι να μειωθεί το υποκειμενικό αίσθημα ανησυχίας και δυσφορίας.
Ορισμένες φορές, υπάρχει εμφανής σύνδεση ανάμεσα στην έμμονη ιδέα και τον ψυχαναγκασμό (π.χ. ιδέα μόλυνσης). Σε άλλες περιπτώσεις, η σύνδεση μπορεί να είναι πολύ πιο προσωπική. Ανάλογα με τις προσωπικές πεποιθήσεις και προλήψεις (π.χ. μέτρηση μέχρι έναν συγκεκριμένο αριθμό, προκειμένου να αποφευχθεί η πιθανότητα να πάθει κακό κάποιος οικείος).
Θεραπεία-Αντιμετώπιση
Πολλοί άνθρωποι που επωφελούνται από τη φαρμακοθεραπεία συχνά παρατηρούν πως οι ιδεοληψίες και οι ψυχαναγκασμοί συνεχίζουν να υπάρχουν, παρόλο που δεν προκαλούν μεγάλη έκπτωση στη λειτουργικότητα.
Σε περίπτωση διακοπής των φαρμάκων τα συμπτώματα συνήθως επανέρχονται. Η φαρμακοθεραπεία φαίνεται να βοηθά στη διαχείριση των συμπτωμάτων, αλλά όχι στην πλήρη θεραπεία και αποδρομή τους.
Κατά μέσο όρο, η φαρμακοθεραπεία δεν είναι τόσο αποτελεσματική αν δεν συνδυάζεται με ψυχοθεραπεία, καθώς μπορεί να μην αποτελέσει μια μόνιμη λύση.