Το Πάσχα, όπως και οι περισσότερες γιορτές, χαρακτηρίζεται από μια σειρά παραδόσεων κι εθίμων. Αποκορύφωμα όλων των εορτασμών είναι η μεγάλη γιορτή την Κυριακή του Πάσχα κατά την οποία σε διάφορα μέρη της Ελλάδας αναβιώνουν έθιμα για την Ανάσταση του Ιησού. Εκτός από το επίπεδο της κοινότητας, και η κάθε οικογένεια χωριστά δημιουργεί τα δικά της τελετουργικά. Οι ιδιαίτερες οικογενειακές αυτές παραδόσεις τη διαφοροποιούν από τις υπόλοιπες. Πώς όμως επιδρούν όλα τα παραπάνω στην ψυχολογία μας ;
Πασχαλινά έθιμα για την περίοδο του Πάσχα από διάφορα μέρη της χώρας μας μπορείτε να βρείτε εδώ
Ξεκινώντας από την παιδική ηλικία:
Είναι αδιαμφισβήτητο πως όλες οι μνήμες από τα παιδικά μας χρόνια, καταλήγουν σε ένα εορταστικό τραπέζι γύρω από το οποίο έχει μαζευτεί όλη η οικογένεια. Συγγενείς ανταλλάζουν ευχές, αναφωνώντας ”Χριστός Ανέστη” και στη συνέχεια σπεύδουν να ”τσουγκρίσουν” κόκκινα αυγά, για να δουν ποιος θα νικήσει τις ”μάχες”. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο παππούς μας έχει δώσει ένα υπέροχο γερό αυγό που όπως ανακαλύψαμε αργότερα ήταν… ξύλινο. Όλες αυτές οι στιγμές που μοιραστήκαμε με τους ανθρώπους που αγαπάμε μας βοήθησαν να διατηρήσουμε την ψυχική μας ισορροπία.
Η αίσθηση της σιγουριάς πως κάθε χρόνο θα ανταμώνουμε για να δώσουμε ζωή στις παραδόσεις μας είναι έντονη. Και αυτό γιατί καταφέρνει να ενδυναμώνει τους οικογενειακούς δεσμούς. Τα ήθη και τα έθιμα, μεταλαμπαδεύονται από τους παλαιότερους στους νεώτερους. Η αίσθηση της συνέχειας προσδίδει ένα νομοτελειακό χαρακτήρα. Τα παιδιά, νιώθουν υπεύθυνα μεγαλώνοντας να ακολουθήσουν τα ήθη και τα έθιμα ,που τους δίδαξαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες τους, Έπειτα εκείνα με τη σειρά τους θα τα ”μεταφέρουν” αναλλοίωτα στους απογόνους τους. Επομένως, η σύνδεση μεταξύ παρελθόντος και παρόντος συμβάλλει στην διατήρηση της εθνικής μας κληρονομιάς. Ταυτοχρόνως, βοηθά στην αναθέρμανση των διαπροσωπικών σχέσεων με τους οικείους μας.
Ο εορτασμός του Πάσχα έχει καταφέρει να επιβιώσει στο πέρασμα των χρόνων όχι μόνο για το θεολογικό υπόβαθρο του. Σημαντική είναι και η συνεισφορά των παραδόσεων σε τοπικό και σε οικογενειακό επίπεδο. Οι παραδόσεις αυτές είναι πολύτιμες για κάθε ηλικιακή ομάδα καθώς συμβάλλουν ενεργά στη διατήρηση της ψυχικής ισορροπίας των ατόμων.
Εκτός όμως από τα παιδιά που απολαμβάνουν τις πασχαλινές διακοπές και οι μεγαλύτεροι αποκομίζουν πολλαπλά οφέλη. Οι γονείς ως ενήλικες προσαρμόζουν μερικώς τα ήθη και τα έθιμα. Δίνοντας την δικιά τους πινελιά στις οικογενειακές παραδόσεις αποτελούν και αυτοί ένα σημαντικό κρίκο της αλυσίδας. Ωστόσο δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την παρουσία των ηλικιωμένων ατόμων. Για αυτούς, η εορτή του Πάσχα είναι μια ευκαιρία για να προσεγγίσουν τη νέα γενιά. Παππούδες, γιαγιάδες και εγγόνια φαίνεται πως γύρω από το γιορτινό τραπέζι αμβλύνουν το χάσμα που έχει δημιουργηθεί. Οι μεγαλύτεροι μοιράζονται ιστορίες από τα δικά τους παιδικά χρόνια, εμπειρίες και βιώματα. Οι προφορικές αυτές παραδόσεις περνούν από τη μια γενιά στην επόμενη, συνιστώντας πολύτιμο ”ιστορικό κειμήλιο”.
Θρησκευτικές παραδόσεις: πώς μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση
Όπως αναφέρθηκε πρωτύτερα η κάθε οικογένεια διατηρεί το δικό τους τελετουργικά, το οποίο και μεταφέρεται ανά τις δεκαετίες. Παρόλα αυτά, μια ακόμη σημαντική παράμετρος αποτελούν οι θρησκευτικές παραδόσεις. Είναι γεγονός ότι τα πολιτιστικά έθιμα του Πάσχα ενέχουν το θρησκευτικό στοιχείο. Όμως, είναι φανερό πως και μόνο από την ανάγνωση των θρησκευτικών κειμένων, το άτομο μπορεί να βελτιωθεί.
Καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα θρησκευτικά κείμενα και οι ομιλίες των ιερέων αποτελούν εξαιρετικά δείγματα της ρητορικής τέχνης. Σύμφωνα με την επίσημη θρησκεία του κράτους μας, ο χριστιανισμός προβάλλει την αξία της αγάπης. Διαμέσου των μαρτυρίων που υπέστη ο Ιησούς, ο άνθρωπος λαμβάνει πλήθος μαθημάτων ζωής. Αρχικά, μυείται στην αξία της συγχώρεσης και μαθαίνει να την εντάσσει στις προσωπικές του σχέσεις. Ακόμη, υιοθετεί την υπομονή και την επιμονή ως αρετές προκειμένου να επιτύχει όλα όσα έχει σχεδιάσει. Δεν πρέπει λοιπόν να ξεχνούμε μια ίσως από τις πιο γνωστές φράσεις της θρησκείας μας, ”Αγαπάτε Αλλήλους”. Με αυτή τη σύντομη και περιεκτική φράση οφείλουμε να παραδειγματιστούμε. Εκφράζοντας ευγνωμοσύνη για όλα εκείνα που μας προσφέρονται, παρέχοντας την βοήθεια μας σε συνανθρώπους μας που την έχουν ανάγκη, ανιδιοτελώς, γαληνεύει η ψυχή μας.
Η ηρεμία που μας κατακλύζει τις ημέρες του Πάσχα φανερώνει την εσωτερική ανάγκη του ατόμου για πνευματική και ψυχική ανάταση. Έχοντας ως αφορμή τα πασχαλινά έθιμα, μπορούμε να πραγματοποιήσουμε μια ενδοσκόπηση και να προσπαθήσουμε να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Βελτιώνοντας τις διαπροσωπικές μας σχέσεις, συζητώντας με τους ανθρώπους που έχουμε κοντά μας όσα μας απασχολούν είμαστε σε θέση να λύσουμε τα προβλήματά μας. Τα έθιμα λοιπόν του Πάσχα μπορούν να επιδράσουν θετικά στη ψυχολογία μας και να επαναφέρουν την ψυχική μας ισορροπία. Για όλους αυτούς τους λόγους είναι σημαντικό να διαφυλάσσουμε τις παραδόσεις του τόπου μας , τα ήθη και τα έθιμά του. Μόνο μέσα από την αναβίωση αυτών και την σύνδεση τους με το θρησκευτικό στοιχείο θα αντιληφθούμε στο έπακρο την ψυχολογική διάσταση της εορτής του Πάσχα.
Πηγές:
https://www.askitis.gr/psychichealth/
https://www.in.gr/
Πηγή εικόνας: https://proini.news/
