Πηγή: livefomdet.ru
Στη Βόρεια Κένυα, υπάρχει το Umoja, ένα χωριό που έχει φτιαχτεί για την προστασία των γυναικών. Όσες ντόπιες γυναίκες είναι αρκετά τυχερές για να ξεφύγουν από τη σεξουαλική βία και τις καταχρηστικές σχέσεις, καταφεύγουν εκεί. Στο χωριό αυτό οι άνδρες απαγορεύονται δια ροπάλου.
Το χωριό Umoja, λοιπόν, είναι ένα χωριό στο οποίο ζουν γυναίκες κατατρεγμένες. Γυναίκες που, όμως, βρήκαν το σθένος να αφήσουν τις οικογένειες, τον τόπο τους και τους άνδρες που τις κακομεταχειρίζονταν. Φτιάξανε την δική τους μικρή κοινωνία. Δεν ζουν πλουσιοπάροχα, ζουν όμως χωρίς τον φόβο και χωρίς την όποια κακοποίηση είχαν υποστεί παλαιότερα.

Το όνομα του χωριού, Umoja, στα Σουαχίλι σημαίνει ενότητα.
Ο πληθυσμός του χωριού ανέρχεται στις 47 γυναίκες και τα 200 παιδιά που επιβιώνουν μόνες τους σε ένα από τα δυσκολότερα μέρη του κόσμου, τόσο από άποψη τρόπου ζωής όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.
Το χωριό μετρά ήδη 27 χρόνια ζωής και είναι ταχέως αναπτυσσόμενο, αφού οι κάτοικοί του ασχολούνται τόσο με τη γεωργία όσο και με τον τουρισμό. Οι γυναίκες του Umoja, ίσως, χωρίς να το γνωρίζουν, έχουν καταφέρει να γίνουν παράδειγμα θαυμασμού για χιλιάδες γυναίκες ανά τον κόσμο. Είναι ηρωίδες στα μάτια όσων αγωνίζονται καθημερινά για την ισοτιμία των δύο φύλων, που δεν είναι δεδομένες ούτε στις δυτικές κοινωνίες. Το Umoja είναι ένα χωριό που «δημιουργήθηκε» από την κακοποίηση των γυναικών.
Κάθε γυναίκα και τα παιδιά της έχουν τη δική τους καλύβα και μαγειρεύουν σε ομάδες για όλο το χωριό. Η κύρια πηγή εσόδων για τα λειτουργικά έξοδα της κοινότητας προέρχονται από τα κοσμήματα, τα οποία φτιάχνουν όλες οι γυναίκες και πωλούν στους τουρίστες. Επιπλέον, τα έξοδα καλύπτονται και από ένα μικρό ποσό που θα πληρώσει ο τουρίστας για να μπει στο χωριό. Σε κοντινή απόσταση υπάρχει και ένα καταφύγιο για τους τουρίστες, που επιθυμούν να διαμείνουν στην περιοχή και να κάνουν σαφάρι.

Ηγέτιδα και ιδρύτρια του χωριού είναι η Rebecca Lolosoli.
H Lolosoli είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά καθώς και σωματικά από άνδρες στο χωριό, όπου αρχικά ζούσε. Η αιτία της κακοποίησης της; Οι πεποιθήσεις της υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών στη Κένυα.
Άλλωστε, στην πατριαρχική τοπική πολιτεία Samburu, οι γυναίκες συχνά αντιμετωπίζονται ως περιουσιακά στοιχεία. Γίνονται θύματα βιασμών, ξυλοδαρμού και εγκατάλειψης από τους συζύγους τους.
Η Lolosoli, όμως, βρήκε στήριξη στο πρόσωπο άλλων γυναικών που έχουν κακοποιηθεί. Έτσι, το 1990, η Lolosoli, μαζί με 14 ακόμη γυναίκες που είχαν την τύχη να βγουν ζωντανές από τα χέρια του ανδροκρατούμενου περιβάλλοντός τους, ενώθηκαν σε μια κοινή προσπάθεια. Ήταν έτοιμες να δημιουργήσουν τη ζωή που θέλουν. Όλες οι γυναίκες που δημιούργησαν το Umoja είχαν πέσει θύματα βιασμού από Βρετανούς στρατιώτες που εκπαιδεύονταν στην περιοχή.
Με την πάροδο του χρόνου, στο χωριό εντάχθηκαν γυναίκες που ξέφυγαν της ενδοοικογενειακής βίας. Πολλές είναι και οι γυναίκες που διαφεύγουν από γάμους με άτομα που δεν επιθυμούν, άλλες που διαφεύγουν από γάμους ανδρών με νεαρά κορίτσια. Πολλές είναι και οι γυναίκες που μετακομίζουν στο Umoja για να αποφύγουν τη βάρβαρη παράδοση της κλειτοριδεκτομής.
Η ζωή στο Umoja
Οι γυναίκες στο χωριό βιοπορίζονται, κατά κύριο λόγο, από τον τουρισμό. Ομάδες κατασκηνωτών συρρέουν στο χωριό. Οι γυναίκες του Umoja τους φιλοξενούν στα σύνορα του χωριού τους και κατασκευάζουν καθημερινά παραδοσιακά αντικείμενα και κοσμήματα τα οποία και τους πωλούν.
«Έχω μάθει να κάνω πράγματα εδώ που οι γυναίκες κανονικά απαγορεύεται να κάνουν. Επιτρέπεται να βγάζω τα δικά μου λεφτά, όταν ένας τουρίστας αγοράζει μερικές από τις χάντρες μου. Νιώθω πολύ περήφανη» αναφέρει η Nagusi, μια μητέρα πέντε παιδιών.
Πώς γίνεται όμως ο αριθμός των παιδιών του χωριού να αυξάνεται διαρκώς;;
Οι ίδιες οι γυναίκες του χωριού δεν μιλάνε πολύ για αυτό. Παραδέχονται, όμως, πως δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς άνδρες και παιδιά.
Η απάντηση έρχεται από τους άνδρες ενός γειτονικού χωριού. Υποστηρίζουν ότι πολλές γυναίκες από το χωριό κάνουν «επιδρομές» το βράδυ στις καλύβες τους αναζητώντας συντροφιά.
Οι γυναίκες αυτές, όμως, δεν θέλουν κανέναν από αυτούς τους άνδρες για μόνιμη συντροφιά. Προτιμούν να ζουν μόνες και ελεύθερες, μακριά από τις πατριαρχικές κοινωνίες και αυτούς που κάποτε τις καταπίεζαν.

Οι εχθροί του χωριού
Οι γυναίκες του Umoja είναι επίσημα ιδιοκτήτριες του χωριού τους, αφού αγόρασαν τη γη από την κυβέρνηση της Κένυας.
Ωστόσο, το χωριό βάλλεται από τις πατριαρχικές φυλές της περιοχής που προσπαθούν να πωλούν τουριστικά προϊόντα φθηνότερα για να πλήξουν την οικονομία του Umoja. Επιπλέον, προσπαθούν να συκοφαντήσουν τις γυναίκες του χωριού στους τουρίστες, ώστε εκείνοι να μη το επισκεφθούν.
Τι έκανε, όμως, η πολιτεία στην Κένυα για κάποια από αυτές τις υποθέσεις βιασμού και κακοποίησης; Ένας Βρετανός υπήκοος, ο οποίος δραστηριοποιείται στην περιοχή, σε ένα ιατρείο που αναλαμβάνει χειρουργεία για ανθρώπους που έχουν τραυματιστεί από τις επιχειρήσεις των Βρετανών στη χώρα, αποφάσισε πριν λίγα χρόνια να δράσει. Και μάζεψε δικαιολογητικά, μαρτυρίες και ό,τι απόδειξη μπόρεσε να βρει για να ξεκινήσει μια δικαστική διαδικασία, τόσο για τους βιασμούς από τους Βρετανούς στρατιώτες όσο και για άλλες υποθέσεις. Δικαιολογητικά τα οποία κατέθεσε στην τοπική δικαιοσύνη. Δικαιολογητικά τα οποία εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας, όταν ήρθε η αρνητική απάντηση από τις Αρχές για την περαιτέρω εξέταση της υπόθεσης.
Οι γυναίκες αυτές δεν θα αποζημιωθούν ποτέ για όσα τους συνέβησαν. Παρόλα αυτά κατάφεραν να βρουν όσα ζητούσαν σε αυτή τη ζωή. Μπορούν πλέον να ζουν ασφαλείς και να μεγαλώνουν τα παιδιά τους ελεύθερες.
Πηγές:
Umoja: Ένα χωριό άβατο για τους άντρες. Ανακτήθηκε από https://www.travelstyle.gr/umoza-ena-xwrio-avato-gia-tous-adres/ (Τελευταία πρόσβαση 25/2/2019)
Υπάρχει ένα χωριό στο οποίο οι άνδρες ‘απαγορεύονται’. Ανακτήθηκε από https://www.oneman.gr/keimena/diabasma/yparxei-ena-xwrio-sto-opoio-oi-andres-apagoreuontai.3630377.html(Τελευταία πρόσβαση 25/2/2019)