Paulo Coelho, «Ο Αλχημιστής»: Ο δρόμος προς τα όνειρα

«…Όταν κάποιος θέλει κάτι πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει πραγματικότητα…»

Η πασίγνωστη αυτή φράση, μαζί με κάθε παραλλαγή της, που όλοι έχουμε ακούσει, πει ή έστω σκεφτεί στη ζωή μας, αποτελεί μέρος του συγγραφικού κόσμου του Paulo Coelho στο βιβλίο του «Ο Αλχημιστής», ενός κόσμου που αγγίζει τα όρια της φαντασίας και της πραγματικότητας. Μέσα από τον προσωπικό μας μύθο, τα σημάδια, την γλώσσα και την ψυχή του κόσμου, την αποστολή μας πάνω στη γη, η απόσταση των δύο κόσμων γεφυρώνεται και μαζί με αυτή όλες οι κρυμμένες αξίες και νοήματα έρχονται να κουμπώσουν σε αυτό που ο καθένας μας αναζητάει: την πραγματοποίηση των ονείρων.

Ο συγγραφέας και το ίδιο το βιβλίο

Ο πολύγραφος συγγραφέας, Paulo Coelho, γεννήθηκε το 1947 στο Rio de Janeiro της Βραζιλίας. Κατά τη διάρκεια της ενδιαφέρουσας και ταραχώδους ζωής του είχε πολλές ασχολίες, με τα νομικά, τη δημοσιογραφία, το θέατρο, τα ταξίδια, τη στιχογραφία και τη μουσική, όλα όμως τον οδήγησαν εν τέλει στο πραγματικό του όνειρο, και αυτό ήταν η συγγραφή. Η δύσκολη σχέση του με τους γονείς του, οι αντιπαραθέσεις με το στρατιωτικό καθεστώς που έδρευε εκείνη την εποχή στην Βραζιλία με αποτέλεσμα τη φυλάκιση του, αλλά κυρίως τα ταξίδια του στη Νότια Αμερική, την Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και το Μεξικό, αποτέλεσαν όλα πηγή έμπνευσης των έργων του. Έχουν εκδοθεί τουλάχιστον 30 βιβλία με το όνομά του, όλα τους μεταφρασμένα παγκοσμίως, ενώ συνολικά έχει πουλήσει πάνω από 190 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο.

Το βιβλίο του με τίτλο «Ο Αλχημιστής» (O Alquimista), εκδόθηκε το 1988 και αποτελεί ένα από τα πιο διάσημα και ευρέως μεταφρασμένα βιβλία, τόσο του ίδιου του συγγραφέα, αλλά και παγκοσμίως. Έχει πουλήσει περισσότερα από 65εκ. αντίτυπα διεθνώς και μεταφράστηκε σε 80 περίπου γλώσσες κατακτώντας έτσι τον τίτλο του πιο πολυμεταφρασμένου βιβλίου ενός εν ζωή συγγραφέα, στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες. Μέσα από την κλασική μυστικιστική ατμόσφαιρα των έργων του, την απλότητα του ύφους και τα ιδανικά που αυτό μαρτυρά, ο Paulo Coelho δημιούργησε ένα μυθιστόρημα που, όπως υποστηρίζεται, αποτελεί έμπνευση για μικρούς και μεγάλους· ένα ημερολόγιο που μέσα του κρύβει τα μυστικά μιας πετυχημένης ζωής.

Advertisements

«Ο Αλχημιστής»

Με προσκήνιο την Αίγυπτο του Μεσαίωνα, ένας νεαρός βοσκός, με την προτροπή των ονείρων του, ξεκινά την αναζήτηση ενός θησαυρού. Στο ταξίδι του έρχεται αντιμέτωπος με ένα σορό περιπέτειες: νέα μέρη, άλλοι τρόποι ζωής και φυσικά κάθε λογής άνθρωποι, ο καθένας αναζητώντας τον δικό του θησαυρό. Όταν πλέον σχεδόν χάνει την ελπίδα του, στο δρόμο του εμφανίζεται ο Αλχημιστής, μια μορφή που παίζει καθοριστικό ρόλο στην πορεία του καθώς ο ίδιος έχει φτάσει στο ίστατο σημείο της ζωής, έχοντας ανακαλύψει τη μυστική της γλώσσα. Με τη βοήθειά του, ο νεαρός Σαντιάγο καταλαβαίνει σιγά σιγά τι πραγματικά χρειάζεται κάποιος για να ζήσει μια ζωή αξιοσημείωτη· ζώντας στο παρόν με τα σημάδια της μοίρα στο πλευρό του και ακούγοντας τι πραγματικά ζητά η καρδιά του, αναμφίβολα το ταξίδι τού προσέφερε αιώνιο πλούτο.

Ο Paulo Coelho μας ταξιδεύει στην Ανατολή, προβάλλοντας τη μαγευτική πλευρά της, αυτή που με τόση ευκολία μπορεί να συμβαδίσει με τους δρόμους της Δύσης. Με τρόπο απλό και κατανοητό, μέσα από μια περιπέτεια, μιλά για όλα όσα όλοι μας ψάχνουμε, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στη θέληση της ίδιας μας της ψυχής. Οι συμβολισμοί, τα διλήμματα, τα παιχνίδια της τύχης, η ανυπομονησία, η απογοήτευση και η ανάκτηση της ελπίδας, είναι ζητήματα που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αναλογούν στην πραγματικότητα του καθενός, καθρεπτίζοντας την σε έναν κόσμο ιδιαίτερο.

«…Η εκπλήρωση του Προσωπικού του Μύθου, αυτό είναι το μοναδικό χρέος του ανθρώπου. Τα πάντα είναι ένα και μοναδικό πράγμα…»

(απόσπασμα από το βιβλίο)

Όταν διάβασα για πρώτη φορά τον Αλχημιστή, μου άφησε μια μάλλον ακαθόριστη γεύση την οποία, όμως, δεν μπορώ με σιγουριά να χαρακτηρίσω καλή ή κακή. Έχοντας ακούσει αρκετά για αυτό το βιβλίο, ίσως να το είχα πλάσει στο μυαλό μου κάπως διαφορετικό, σε τελευταία ανάλυση όμως, δεν θα μπορούσα σε καμία περίπτωση να αγνοήσω το βαθύτερο άξονα του που διαμορφώνεται γύρω από τα όνειρα των ανθρώπων και το μυστικό της πραγματοποίησης τους, το οποίο πάντα βρίσκεται στην δύναμη της θέλησης του καθενός. Αυτό που με έβαλε περισσότερο σε σκέψεις είναι ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται ο ήρωας της ιστορίας· ο συγγραφέας αποφασίζει να αποκαλύψει το όνομα και τα χαρακτηριστικά του λίγες σελίδες πριν το τέλος της, δίνοντας μας έτσι το ελεύθερο να ταυτίσουμε τη μορφή με έναν οποιονδήποτε άνθρωπο, αλλά πιο συγκεκριμένα με τον ίδιο μας τον εαυτό. Όπως και να έχει, ο σημαντικότερος θησαυρός που θα μπορούσε κανείς να ξεθάψει από το βιβλίο αυτό είναι πως, ο δρόμος προς τα όνειρα υπάρχει ήδη μέσα μας, απλώς χρειάζεται λίγη υπομονή, λίγη τύχη και σίγουρα όρεξη για περιπέτεια.