Σε μια σύντομη σκιαγράφηση του εαυτού σου πως θα τον περιέγραφες; Ποιο από τα δύο χαρακτηριστικά θα του ταίριαζες; Οραματιστής ή ονειροπόλος; Θεωρείς οτι ονειρεύεσαι συχνά, ξεφεύγοντας από την στυφή καθημερινότητα διοχετεύοντας ελπίδες και διψασμένες φαντασιώσεις ή μήπως υποβάλλεσαι στην διαδικασία να πλάθεις εικόνες συνυφασμένες με τις δικές σου φιλοδοξίες; Εικόνες προέλευσης υπόκωφων επιθυμιών που διψάνε για λύτρωση;
Σε ένα τέτοιο δίλημμα, οι περισσότεροι από εμάς, ψυχανεμίζομαι, θα επιλέγαμε με ασφάλεια τον ονειροπόλο. Μας αρέσουν τα όνειρα, είμαστε εξοικειωμένοι μαζί τους. Κυριολεκτικά βιώνοντας τα την ώρα του ύπνου και μεταφορικά χρησιμοποιώντας τα ως αποκούμπι απωθημένων, λιμάνι για άραγμα ταλαιπωρημένων ελπίδων, όαση σε μια κυνική εποχή.
Έχω την αίσθηση στην χώρα μας η έννοια του οραματιστή δεν βρίσκει πρόσφορο έδαφος. Ξεκινάει δειλά δειλά να εισχωρεί στις ζωές μας μέσα από τα μονοπάτια της εναλλακτικής ψυχολογίας με ιδιαίτερες προεκτάσεις σε μεθόδους αυτοβελτίωσης. Η προσημείωση αυτή είναι άγνωστη στους περισσότερους από εμάς. Άγνωστη και ως εκ τούτου δυσνόητη και με μια απειρία στην διαχείριση της. Μας διαφεύγει το manual της λειτουργίας της. Αίσθηση που όμως αποδεικνύεται σε παραδοχή αφού οι χώρες του Δυτικού κόσμου παρουσιάζονται αρχάριοι με ιδιαίτερη βραδύτητα απέναντι σε έναν οραματιστή και στην διαδικασία ενός οραματισμού. Όπως άλλωστε και σε κάθε αλλαγή, ακόμη και αν τείνει να αποδειχθεί προς όφελος τους.
Όταν η μεθόδευση συναντά την δημιουργικότητα με την αισιοδοξία τότε αναφερόμαστε στον οραματιστή. Που δεν είναι άλλος από έναν πειθαρχημένο ονειροπόλο. Όταν τα όνειρα τα εξημερώσεις και μαζί, τους προσθέσεις μπόλικη πειθαρχία, οργάνωση, υπομονή και επιμονή, τότε εισβάλουμε στα χωρικά ύδατα ενός οραματιστή. Η βάση του οραματιστή είναι ο ρεαλισμός αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει διόλου από μια απολαυστική απογείωση. Δημιουργεί αυτήν την ξεκάθαρη εικόνα για αυτό που θέλει να πετύχει, το όραμα του και μετά ακολουθεί η προσήλωση σε αυτό. Τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη, στην αβεβαιότητα, και στην ασάφεια. Όλα είναι προϊόν προετοιμασίας. Επί της ουσίας, ένας οραματιστής κατευθύνει το υποσυνείδητο του δαμάζοντας την μεγάλου βεληνεκούς νοητική δύναμη που άπειρες φορές προσπαθεί να μας εξαπατήσει.
Πολλές φορές αμφισβητείται έως και παρεξηγείται αυτό το συνονθύλευμα των γνωρισμάτων που συναντάμε σε τέτοιες ιδιοσυγκρασίες μιας και οι συχνότητες που εκπέμπουν είναι αλλιώτικες. Ανορθόδοξες, παράξενες για αυτούς που δεν τις αντιλαμβάνονται. Ιδιοφυείς για τους ίδιους αφού έχουν αποκωδικοποιήσει τον ανθρώπινο εγκέφαλο ο οποίος δεν διαχωρίζει αυτά που φαντάζεται από αυτά που κάνει. Έτσι, την ώρα που κάποιος οραματίζεται, ο εγκέφαλος δίνει εντολή να παραχθούν οι ίδιες ορμόνες όπως όταν κάποιος ασκείται.
Σε πείσμα ενός κόσμου που μας παροτρύνει να ακολουθούμε κανόνες, να ζωγραφίζουμε χωρίς να βγαίνουμε από το περιθώριο, να λειτουργούμε με «κουτάκια», εκεί έρχεται ο ονειροπόλος να μάθει στο πνεύμα μας να ταξιδεύει, να δραπετεύει από οτι τον ξοδεύει. Πόσο δε μάλλον ένας οραματιστής που μετουσιώνει το όνειρο σε πραγματικότητα, σε μια νέα πραγματικότητα.
