Ποιος δε λάτρεψε το έπος του James Cameron που έσκασε μύτη κάποια χρόνια πριν (σχεδόν 20) και σάρωσε τα βραβεία Oscar; Και ποιος δεν έζησε έστω και για λίγο στο πολυτελές υπερωκεάνιο, αγαλλίασε με το τρυφερό ειδύλλιο της Rose και του Jack, πριν η αδεξιότητα του υπεύθυνου βάρδιας και η απουσία του καπετάνιου, ομού μετά της τρομακτικής ταχύτητας του Τιτανικού σφραγίσει τη μοίρα του 4,000 κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας στο Βόρειο Ατλαντικό.
Και ενώ οι θεωρίες για το πως έγινε το ναυάγιο και οι ειδικές λεπτομέρειες του Τιτανικού έχουν ταλανίσει κόσμο και κοσμάκη, σε αυτό το άρθρο θα μας αποσχολήσει κάτι άλλο… Η ταυτότητα του Jack όπως παρουσίαζεται στην ταινία… Και πιο συγκεκριμένα, μια νέα θεωρία (συνωμοσίας;) που ανέκυψε: Ο Jack υπάρχει μόνο στο μυαλό της Rose.
O συγκεκριμένος τύπος λοιπόν στηρίζει τη θεωρία του σε δύο βασικά επιχειρήματα: Α) Όταν η Rose τελειώνει την αφήγηση της ιστορίας της, ένας από τους τύπους της αποστολής της λέει πως δε βρήκαν κανένα ίχνος του Jack και αυτή συμφωνεί και επαυξάνει, δηλώνοντας πως ήταν φυσικό να μην βρουν τίποτα, έστω και σε λίστα επιβατών (αναρωτιέμαι γιατί…), Β) Η Rose γνώρισε το Jack όταν αποφάσισε να αυτοκτονήσει και αυτός την έσωσε την τελευταία στιγμή από του χάρου τα δόντια, Γ) ήδη από την αρχή της αφήγησης γίνεται γνωστό πως η Rose δεν βρισκόταν ακριβώς σε φάση… νιρβάνας αφού ήταν αρραβωνιασμένη με κάποιον που σιχαινόταν, πήγαινε σε ένα μέρος που σιχαινόταν, με μια μητέρα που σιχαινόταν και γενικά σιχαινόταν τους πάντες και τα πάντα. Επομένως και επιρρεπής… σε πιθανά ψυχωσικά επεισόδια που δημιούργησαν στο μυαλό της τη φιγούρα ενός τόσο νέου και γνωριζω-τα-παντα φτωχού ζωγράφου από το Πίτσμπουργκ!
Φυσικά, η θεωρία έχει και τους ανταγωνιστές της, οι οποίοι δηλώνουν και υπογραμμίζουν: Α) Αν ο Jack δεν υπήρξε ποτέ και ήταν απλά ο “φανταστικός εραστής” της, πως ζωγραφίστηκε το πορτραίτο της; Β) Ο Jack δε θα μπορούσε να είναι κάπου καταχωρημένος, γιατί δεν αγόρασε το εισιτήριο αλλά το κέρδισε σε παρτίδα πόκερ (θυμηθείτε την πρώτη σκηνή στην αφήγηση της Rose), Γ) Σε ποιον υποτίθεται ότι δάνεισε η “Αβύθιστη” Molly Brown το κοστούμι του γιου της; (όπως και όλοι σε εκείνο το δείπνο μιλούσαν στον Jack, άρα δεν μπορεί να μιλούσαν στον τοίχο).
Εγώ μάλλον τείνω να πιστέψω τη θεωρία που υποστηρίζει πως ο Jack στην πραγματικότητα ήταν ένα μύθευμα της Rose, το οποίο δημιούργησε λόγω του βασικού ενστίκτου επιβίωσης. Καταρχάς, σκεφτείτε: Ακόμη και να το είχε κερδίσει στο πόκερ, κάπου αναγκαστικά θα υπήρχε το όνομά του (δεν μπορεί απλά να μην έγινε κανένας έλεγχος -κι αν το είχε κλέψει;). Δεύτερον, το πορτραίτο μπορεί να το δημιούργησε μόνη της (δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε που κάποιος ζωγραφίζει το ίδιο του πορτραίτο!) ή να έβαλε κάποιον να το κάνει και στο μυαλό της έδωσε πνοή στη φαντασίωσή της περί του “τέλειου εραστή” που τη βγάζει από τη μίζερη και δίχως νόημα ζωή της). Επιπλέον, θυμείτε όταν ο Jack μαζί με το φίλο του Fabrizio μπήκαν στην καμπίνα τους, ο τύπος ρώτησε “Που είναι ο Sven;” -το πιο λογικό δε θα ήταν να ρωτήσει στον πληθυντικό αν πραγματικά ήταν δύο(;). Το άλλο θέμα είναι οι φίλοι και γνωστοί της Rose που τον χαιρετούσαν και του μιλούσαν (πάντα με εκείνη παρούσα) που πιθανώς να το έκαναν γιατί γνώριζαν την εύθραστη ψυχολογική της κατάσταση (αν μου αντιγυρίσετε, ωραία και εκείνη την ημέρα 
που ο Cal πέταξε τον Jack έξω από το παρεκκλήσι, ποιος ήταν αν όχι εκείνος; Και εγώ θα σας απαντήσω ότι καμμία αναφορά δεν έγινε εκ των υστέρων σε εκείνο το συμβάν, πράγμα που με κάνει να αμφιβάλλω πως συνέβη πραγματικά και δεν ήταν απλά μια ακόμη ιδέα της). Η Rose βρισκόταν σε ψυχολογικό αδιέξοδο και επινόησε τον χαρακτήρα του φτωχού καλλιτέχνη για να τις δώσει λύσεις σε όλα τα προβλήματα που αντιμετώπιζε. Αν πραγματικά τον αγαπούσε (και υπήρχε) δε θα τον άφηνε να ψοφήσει από το κρύο, κυρίως από τη στιγμή που εκείνη η πόρτα είχε πραγματικά χώρο. Απλά, από τα αξιέδοξά της είχε οριστικά βγει με το ναυάγιο, οπότε εγκατέλειψε και το φανταστικό της εραστή στα νερά του Ατλαντικού.
Και κάπως έτσι, αγαπητοί αναγνώστες, ένας μεγάλος μύθος γκρεμίζεται… Ο Jack δεν υπήρξε ποτέ, αλλά τα συναισθήματα που μας προκάλεσε στις κινηματογραφικές αίθουσες (και στα μετέπειτα χρόνια) ήταν πέρα για πέρα αλήθεια!
PS. Παρακαλείται όποιος διαφωνεί με τα παραπάνω, ας αφήσει ένα μήνυμα στα σχόλια!
