Οι σιγανές κιθάρες που εξελίσσονται σε γρήγορες και μελωδικές εκρήξεις, αρπάζουν ευθύς την προσοχή σου. Γρήγορα τα ρυθμικά τύμπανα δίνουν τον ρυθμό. «Αν ήμουν ότι πιο πολύ δικό σου, από τα έγκατα σου πιο κρυφό» λέει ο Γιώργος Μαζωνάκης κλοτσώντας το κουβάρι του δίσκου και στο αυτί σου αρχίζει να εκτυλίσσεται ένα μικρό ταξίδι.
Το πρώτο κομμάτι του δίσκου είναι το ομώνυμο του άλμπουμ και ονομάζεται Το Παράξενο Με Μένα. Το κομμάτι είναι ντυμένο με ακουστικές κιθάρες, δυναμικά τύμπανα και απαλά βιολιά, που αγκαλιάζουν τους βαθιά συναισθηματικούς στίχους, αγγίζοντας κατευθείαν την καρδιά σου. Η φωνή του Μαζωνάκη έχει μαζεμένο πόνο, καθώς μιλάει με σχεδόν φιλοσοφικό ύφος για έναν έρωτα που έληξε άδοξα. Για έναν άνθρωπο που πάντα επένδυε στους λάθος ανθρώπους και για αυτούς που δεν αποδέχονται την αγάπη και την διώχνουν μακριά σαν κάτι κακό.
Αν καταφέρεις να συνέλθεις από αυτό το συναισθηματικό ταξίδι, θα βρεθείς να ακούς τον τραγουδιστή σε ένα τραγούδι που έχει κάτι από προσευχή. Γενικά σαν σύνολο ο δίσκος, έχει μια ενιαία αίσθηση πνευματισμού, ταξιδιού και εξερεύνησης του εαυτού. Το Ποτέ, Ποτέ έχει αργή και σχεδόν ψιθυριστή μελωδία με ανεπαίσθητα κρεσέντο. Θυμίζει πραγματικά προσευχή και είναι πολύ προσωπικό. Σαν βγαλμένο από τις σελίδες ενός ημερολογίου του ερμηνευτή, γινόμαστε μάρτυρες στα βιώματα του. Τα δύσκολα, τα εύκολα, τα όμορφα και τα άσχημα. Η μοναξιά και η αγάπη είναι κυρίαρχα θέματα σε αυτό το κομμάτι που θα σε παρασύρει με τον ασυνήθιστο ρυθμό του.
Αφήνοντας πίσω σου την ηρεμία του κομματιού αυτού, θα βρεθείς να απολαμβάνεις την ρυθμική και περιέργως θετική μελωδία από το Τίμημα. Το κομμάτι έχει πονεμένο στίχο, καθώς όπως υποστηρίζουν και οι στίχοι στο ρεφρέν, είναι «Βαρύ της φυγής σου το τίμημα», αλλά παραδόξως το κομμάτι αφήνει κάτι γλυκό στο μέσο σου.
Η μελωδία του και η ενορχήστρωση δεν είναι βαριά και καταθλιπτικά. Αντιθέτως έχουν μια γλύκα και ένα αίσθημα που θυμίζουν την Άνοιξη. Θα σε κάνει να νιώσεις ένα σφίξιμο, καθώς θα θυμηθείς και εσύ το πόσο βαρύ ήταν το τίμημα όταν φεύγει ένας άνθρωπος από την ζωή σου, αλλά θα σου απαλύνει αυτόν τον πόνο με τον γλυκό του ήχο.
Έχοντας αρχίσει να καταλαβαίνεις που το πάει ο δίσκος και ποιο είναι το ύφος που τον διέπει. Βρίσκεις τον εαυτό σου στο Τέρμα. Το πιο δημοφιλές single από το album. Έχει ένα αργό και σκοτεινό ξεκίνημα, με μελαγχολική ακουστική κιθάρα και ρυθμικά drums να δίνουν το τέμπο. Ο Μαζωνάκης ξεκινάει να σιγοψιθυρίζει σχεδόν για μια κενή νύχτα στο Γκάζι και σύντομα η ένταση ανεβαίνει στην έκρηξη του ρεφρέν.
Βροντοφωνάζει τέρμα στον παλιό του έρωτα και θες να κάνεις και εσύ το ίδιο. Θυμάσαι όλες τις πονεμένες σου αγάπες. Το δεύτερο κουπλέ κάνει την έκπληξη. Διαφοροποιείται αρκετά από το πρώτο, εφαρμόζοντας ένα μοτίβο από βροντερά και ρυθμικά drums που θυμίζουν τύμπανα και εσύ απλά παρασύρεσαι.
Λίγο πριν το τέλος αυτού του ταξιδιού, συναντάς έναν συνοδοιπόρο στο ταξίδι του έρωτα, στο κομμάτι Ζω για τον Έρωτα. Απαλός ρυθμός και ακουστική κιθάρα παντρεύονται αριστοτεχνικά με την κρητική λύρα στο ρεφρέν. Κάνουν το τραγούδι να ξεχειλίζει από συναίσθημα και τρυφερότητα.
Σε στιχουργικό επίπεδο το κομμάτι αγκαλιάζει και κυριολεκτικά πλέον το concept πως μιλάμε για ένα ταξίδι. «Καράβι το σώμα και ο εαυτός, στο κύμα ναυαγός». Το τραγούδι θα σε κάνει να αλλάξεις και εσύ τρόπο ζωής και να ξεκινήσεις να ζεις και εσύ για τον έρωτα. Καθώς όπως λέει και ο αοιδός, ο έρωτας, πάθη ατέλειωτα του έχει χαρίσει.
Favorite Tracks
Το Παράξενο Με Μένα
Τίμημα
Τέρμα
Ζω Για Τον Έρωτα
Least Favorite Tracks
Τρελός
