
Το φθινόπωρο έχει μπει πλέον για τα καλά και όλοι μας έχουμε επιστρέψει στη γνωστή μας ρουτίνα. Κάποιοι το αποδέχονται με βαριά καρδιά συνεχίζοντας να μετράνε τις μέρες του μήνα από τα τέλη Αυγούστου, άλλοι, όμως, θεωρούν πως το φθινόπωρο είναι ίσως η καλύτερη εποχή του χρόνου. Άλλωστε, όπως, είχε πει και η Victoria Erickson: “Αν ο χρόνος ήταν συγκεντρωμένος σε ένα ρολόι, τότε το φθινόπωρο θα ήταν η πιο μαγική ώρα…”
Και το φθινόπωρο είναι η πιο μαγική ώρα του χρόνου, καθώς η φύση ξετυλίγει τις “καλλιτεχνικές της δυνατότητες”, δημιουργώντας τοπία με υπέροχα χρώματα, με φύλλα να χορεύουν στον αέρα ή να δημιουργούν ένα πολύχρωμο χαλί στο έδαφος. Κάποτε κάποιος είχε αποτυπώσει πολύ εύστοχα με την εξής φράση την εικόνα του φθινοπώρου: “ο χειμώνας είναι έργο χαρακτικής, η άνοιξη ακουαρέλας, το καλοκαίρι είναι μια ελαιογραφία, ενώ το φθινόπωρο είναι ένα μωσαϊκό όλων των παραπάνω“. Ο ήχος της βροχής, η μυρωδιά του χώματος μετά, δίνουν τις δικές τους πινελιές σ’ αυτόν τον πανέμορφο καμβά αποπνέοντας έτσι μια γλυκιά μελαγχολία, ενίοτε και νοσταλγία για όσα ζήσαμε και που ίσως δεν πρόκειται να γυρίσουν πίσω. Ο καύσωνας του καλοκαιριού έχει σαφώς υποχωρήσει και ο καιρός πλέον είναι ο κατάλληλος για ατελείωτες ώρες βόλτας και απόλαυσης της φύσης που αναμφίβολα βρίσκεται στις ομορφιές της.
Και ο καιρός αυτός κατά κάποιο τρόπο θα μπορούσαμε να πούμε “ευνοεί” τη σχέση με το σπίτι μας. Μετά τις συνεχόμενες εξόδους του καλοκαιριού έρχεται πλέον αυτή η ώρα που οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν να βγαίνουμε τόσο συχνά. Επομένως, είναι η καλύτερη στιγμή για να βρούμε και πάλι την αγαπημένη μας γωνιά στο σπίτι, να τυλιχτούμε με την κουβερτούλα μας που αποτελεί το αναπόσπαστο πλέον αξεσουάρ της εποχής και να διαβάσουμε το αγαπημένο μας βιβλίο, να δούμε την αγαπημένη μας σειρά, να ακούσουμε την αγαπημένη μας μουσική. Άλλωστε, το φθινόπωρο είναι συνδεδεμένο με το χουχούλιασμα και το χουζούρεμα, όλοι το ξέρουμε αυτό. Ακόμα, είναι η εποχή που οι συναντήσεις με φίλους στο σπίτι δίνουν και παίρνουν είτε για να παίξουν όλοι μαζί επιτραπέζια είτε για να μαγειρέψουν είτε απλά για να συζητούν ώρες ατελείωτες πίνοντας ένα ποτήρι κρασί.
Το φθινόπωρο είναι εκείνη η εποχή του χρόνου που κάνουμε τη δεύτερη -μετά την Πρωτοχρονιά- και μάλλον και πιο ουσιαστική νέα αρχή μας. Και λέω πιο ουσιαστική γιατί σχεδόν πάντα μετά τις διακοπές του καλοκαιριού είμαστε όλοι πιο δημιουργικοί, βάζουμε νέους στόχους, έχουμε περισσότερη όρεξη για νέες εμπειρίες σε σχέση με την επιστροφή μας μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων ή του Πάσχα, που συνήθως συνδέεται και με μια δόση μικρής κατάθλιψης. Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι από εμάς επιλέγουμε τότε να ασχοληθούμε με ένα καινούργιο χόμπυ, με μια καινούργια δραστηριότητα.
Επιπλέον τα μικρά καφέ της πόλης μοιάζουν ξαφνικά με την πιο μαγική γωνιά και σε καλούν να τα επισκεφτείς απολαμβάνοντας μια κούπα ζεστό καφέ ή ακόμα καλύτερα ζεστή σοκολάτα που έχει πλέον την τιμητική της.
Και τα κρυολογήματα ακόμα που κάνουν δειλά δειλά την εμφάνιση τους εκεί γύρω στα μέσα Οκτώβρη έχουν τη χάρη τους και αυτά και συμπληρώνουν το παζλ της φθινοπωρινής διάθεσης χτυπώντας το καμπανάκι πως τα κρύα έχουν αρχίσει πια για τα καλά.
Τέλος, το φθινόπωρο είναι το κατώφλι των Χριστουγέννων, αφού ήδη από το Νοέμβριο ξεκινούν οι προετοιμασίες και οι βιτρίνες των καταστημάτων είναι ήδη διακοσμημένες αναλόγως.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, λοιπόν, αγαπάμε το φθινόπωρο την πιο ρομαντική, την πιο γλυκιά εποχή του χρόνου…