Ζούμε σε έναν κόσμο, που διαρκώς γίνεται όλο και πιο απαιτητικός. Αυτό έχει αντίκτυπο σε όλες τις πτυχές της κοινωνίας και σε βαθμό που δημιουργεί έλλειμμα αποτελεσματικών ηγετών. Ταυτόχρονα μελέτες έχουν δείξει πως παρόλο που οι γυναίκες έχουν τις ικανότητες και τις φιλοδοξίες να αναλάβουν θέσεις καίριας σημασίας, παρεμποδίζονται αρκετά συχνά από το σύστημα όπως είναι διαμορφωμένο και φυσικά από τον ανδρικό πληθυσμό που βρίσκεται στις θέσεις αυτές. Δεδομένα λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι η λύση του ενός θα μπορούσε να σημάνει και τη λύση του άλλου.
Τα τελευταία χρονιά μοιάζει -συγκριτικά με το παρελθόν πάντα- η ψαλίδα της ανισότητας αναμεσά σε άνδρες και γυναίκες έχει κλείσει. Η μήπως όχι ;
Η ισότητα των φύλων στην ηγεσία αχνοφαίνεται όλο και λιγότερο όσο ανεβαίνουμε στην ιεραρχία. Είτε μιλάμε για εθνική κυβέρνηση, είτε για εταιρίες, είτε για μικρομεσαίες επιχειρήσεις, το ποσοστό που αντιστοιχεί στο γυναικείο φύλο στις ηγετικές θέσεις είναι δυσανάλογο με το αντρικό.
Σε κάθε στάδιο ηγετικής αναρρίχησης, οι άνδρες έχουν περίπου διπλάσιες πιθανότητες να προαχθούν σε σχέση με τις γυναίκες. Ακόμα και όμως όταν αποκτούν πρόσβαση στις ηγετικές θέσεις οι γυναίκες περικλείονται από την εσφαλμένη αντίληψη ότι πρέπει να μιμούνται τους άνδρες. Με το σκεπτικό ότι αφού οι άνδρες έχουν τους περισσότερους κορυφαίους ρόλους, λογικά θα είναι επειδή κάτι κάνουν σωστά, οπότε γιατί να μην μιμηθούν οι γυναίκες τους άνδρες ;
Ωστόσο αναλογιζόμενοι αυτό το σκεπτικό εύκολα μπορούμε να βρούμε ότι κάπου χωλαίνει σαν λογική λύση. Αντίθετα λύση -σε σειρά προβλημάτων- θα ήταν αφενός οι ίσες ευκαιρίες που υπάρχουν με το κιάλι για τις γυναίκες και αφετέρου η ανάδειξη κάποιων χαρακτηριστικών ηγετικών τους συμπεριφορών , με την ταυτόχρονη υιοθετήσει τους από τον ανδρικό πληθυσμό. Άλλωστε ορισμένα χαρακτηριστικά των γυναικών αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητάς τους και αυτό είναι μέρος της δύναμής τους.
Χαμένοι στη μετάφραση
Οι αρχές που ενστερνίζονται τα δυο φύλα είναι διαφορετικές ακόμα και εάν μιλάμε για ομόλογες καταστάσεις. Οι γυναίκες ‘’χτίζουν’’ και διακρίνονται σε θέσεις μέσω χαρακτηριστικών όπως η αυτογνωσία και η ομαδικότητα. Ενώ στις αντίστοιχες θέσεις οι άνδρες διακρίνονται μέσω της υπέρμετρης αυτοπεποίθησης και του να καρπωθούν τα λάφυρα από τα επιτεύγματα άλλων. Σίγουρα κάποιος χάθηκε στη μετάφραση. Η κρίση στις θέσεις ηγεσίας εν μέρει οφείλεται και σε αυτό καθ αυτό, καθώς πλέον ο κατάλληλος μπορεί να είναι αυτός με τη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και όχι ανάλογα με τα χαρακτηρίστηκα τους στα πλαίσια της ηγεσίας(π.χ., συναισθηματική νοημοσύνη, ενσυναίσθηση, ακεραιότητα και ορθολογισμός). Ωστόσο όπως αναφέραμε και πιο πάνω το ίδιο το σύστημα αυτό-σαμποτάρετε. Και αυτό διότι ο τρόπος αξιολόγησης των υποψήφιων είναι η «κενή» συνέντευξη εργασίας(αν δεν έχει παιχτεί βύσμα φυσικά…) και όχι κάποια εμπεριστατωμένη επιστημονική αξιολόγηση που θα λειτουργούσε πιο ισότιμα και αξιοκρατικά.
Πηγή Εικόνας: ANZSOG
Αυτογνωσία έναντι αυτοπεποίθησης
Είμαστε ξεκάθαρα στην εποχή που ό,τι δηλώνεις είσαι. Οπότε με την αυτοπεποίθηση κερδίζουν όλοι αρκετούς πόντους στην εκτίμηση των άλλων. Ωστόσο, αυτό οδηγεί αρκετά συχνά και σε παρανοήσεις και ναρκισσιστικές συμπεριφορές. Αντίστοιχα ένα στοιχείο που παρουσιάζουν οι γυναίκες περισσότερο από τους άνδρες είναι αυτό της αυτογνωσίας. Η αυτογνωσία είναι αλληλένδετη με την αυτοκριτική. Όταν λοιπόν οι άνθρωποι βλέπουν τους εαυτούς τους πιο κριτικά από τους άλλους, προετοιμάζονται και αποδίδουν καλυτέρα από τους άλλους καθώς μέσω της αυτογνωσίας και της αυτοκριτικής οι άνθρωποι αυξάνουν τις ικανότητες τους και μειώνουν τα σφάλματα τους. Κοινώς το πάθημα γίνεται μάθημα.
Ένας για όλους και όλοι για έναν
Ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα στο τομέα της ηγεσίας αποτελεί το γεγονός πως συνήθως ο αρχηγός της ομάδας πιστώνεται τη δουλειά που απέδωσε η ομάδα του. Κάτι που όπως είναι λογικό λειτουργεί αρνητικά για τα επίπεδα δημιουργικότητας της ομάδας. Η έλλειψη κίνητρου μπλοκάρει κάθε δυνατότητα και δημιουργικότητα να φτάσει στο ζενίθ. Ένα άτομο που ενδιαφέρεται για το αποτέλεσμα, μόνο για να επωφεληθεί μέσω μια αύξησης ή μιας καλύτερης θέσης, τι κίνητρα μπορεί να δώσει στην ομάδα του ; Οι ναρκισσιστικές συμπεριφορές που αναφέραμε πιο πάνω, είναι χαρακτηριστικό των ανδρών εν αντίθεση με τις γυναίκες που είναι πιο δημιουργικές και ομαδικές. Εάν ο μέσος άνδρας ηγέτης θέλει να βελτιώσει την απόδοσή του, θα ήταν προτιμότερο να αποτινάξει το όλοι για έναν με την λανθασμένη απόδοση που του έχει προσδώσει και να εστιάσει στο κομμάτι που προηγείται.
Be humble my friend
Είναι σημαντικό να μπορείς να αναλάβεις τις ευθύνες σου. Μια σωστή ηγεσία έτσι πράττει. Η ταπεινοφροσύνη που προϋποθέτει αυτό σχετίζεται με την αυτογνωσία που αναφέραμε πιο πάνω. Χωρίς ταπεινότητα, θα είναι πολύ δύσκολο για κάποιον να αναγνωρίσει τα λάθη του, να διδαχθεί από αυτά, να λάβει υπόψη τις απόψεις των άλλων ανθρώπων και το σημαντικότερο να είναι πρόθυμος να αλλάξει και να βελτιωθεί. Η ταπεινοφροσύνη είναι ένας κρίσιμος μοχλός για την αποτελεσματικότητα της ηγεσίας , και είναι το αντίδοτο στην ναρκισσιστική ηγεσία. Όσο επιλέγουμε ή μας επιβάλλονται ηγέτες που είναι αυτάρεσκοι και εγωκεντρικοί, το εγχείρημα πάντα θα αποτυγχάνει στο τέλος. Και εάν το μόνο που αλλάζει είναι τα πρόσωπα στις θέσεις αυτές , θα διαιωνίζεται ο φαύλος αυτός κύκλος.
Εν κατακλείδι
Όσο θα αυξάνεται η γυναικεία εκπροσώπηση στην ηγεσία θα αυξάνεται και η αξιοκρατία μεταξύ άλλων. Η αλληλεπίδραση που έχουν άνδρες και γυναίκες είναι δεδομένη. Το ποσό αξιοποιείται πραγματικά αυτή , δεν είναι. Οι γυναίκες επι σειρά ετών κατευθύνονταν και ακόμα κατευθύνονται σε «ανδρικές» πρακτικές. Το ίσο στην υπόθεση θα ερχόταν εάν και οι άντρες προσπαθούσαν να κατευθυνθούν προς τις γυναικείες πρακτικές. Μετα από αυτό θα καθιερωθεί ισότητα. Και μετα θα αρχίζει να γίνεται ηγέτης κάποιος πραγματικά ικανός.
Τελικό αποτέλεσμα ; Μα φυσικά το μέγιστο δυνατό ανά την κατάσταση. Θεμιτό είναι να καταλάβουμε πόσο σημαντική είναι η αναγνώριση των προτερημάτων της γυναικείας ηγεσίας και ότι ίσως αυτό να αποτελεί και μια οικονομική αναγκαιότητα στα μέρες μας. Η τάση να ανατίθενται στις γυναίκες διεκπεραιωτικοί ρόλοι ενώ στους άνδρες ρόλοι στρατηγικής σημασίας βάσει των χαρακτηριστικών τους είναι λάθος.
Άλλωστε όπως λέει και ο ψυχολόγος Tomas Chamorro :
«Άντρες, αυτά τα διδάγματα εξελίσσουν την ηγεσία σας. Γυναίκες, θα έπρεπε να έχετε περισσότερες θέσεις καίριας σημασίας. Για αυτό μην υποχωρήσετε.»
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για αυτό το άρθρο:
7 Leadership Lessons Men Can Learn from Women ανακτήθηκε από hbr.org
