Ο Έρωτας στα Ομηρικά έπη
Ο Έρωτας στα Ομηρικά έπη αποτελεί ένα θέμα που δεν προσεγγίζεται με τον ίδιο τρόπο και ούτε με την ίδια βαρύτητα από τον δημιουργό. Στην Ιλιάδα ο έρωτας διαδραματίζει ίσως κάποιο δευτερεύοντα ρόλο. Από την άλλη στην Οδύσσεια ο έρωτας είναι περισσότερο καθοριστικός. Γενικότερα στην επική ποίηση η δύναμη του έρωτα διακωμωδείται λόγω των συνεπειών που επιφέρει στους ήρωές της, καθώς συχνά στερεί στον ερωτοχτυπημένο τη δυνατότητα της λογικής σκέψης. Έτσι ο έρωτας στα Ομηρικά έπη χαρακτηρίζεται από ρομαντισμό και ελευθερία. Δίνεται προτεραιότητα κυρίως στη σαρκική πλευρά του. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα που δεν υιοθετήθηκαν από τους μεταγενέστερους φιλοσόφους και ειδικά τον Πλάτωνα.
Ο Έρωτας στην Ιλιάδα
Αρχικά στην Ιλιάδα καθώς ο πόλεμος διαδραματίζει τον κυρίαρχο ρόλο, ο έρωτας είναι κατά κάποιο τρόπο παραγκωνισμένος. Ωστόσο υπάρχουν κάποιες σκηνές μέσα στις ραψωδίες όπου με κάποιο τρόπο προσεγγίζεται ο έρωτας. Παράδειγμα η Βρισηίδα η οποία φαίνεται να τρέφει συναισθήματα για τον Αχιλλέα αλλά εκείνος αδιαφορεί. Η Ανδρομάχη και ο Έκτορας αποτελούν αγαπημένο ζευγάρι τρυφερής συζυγικής αγάπης. Παρ’ όλα αυτά ο Όμηρος όταν παρουσιάζει την σκηνή Έκτορα και Ανδρομάχης δεν υμνεί τον έρωτα αλλά κυρίως τη γενναιότητα του Έκτορα. Εκείνος παραβλέπει τα όσα του λέει η Ανδρομάχη και φεύγει για να πολεμήσει. Σε κάποια άλλη σκηνή στην τρίτη ραψωδία η Ελένη θυμωμένη με τον Πάρη που δεν μπορεί να νικήσει το Μενέλαο φαίνεται να νοσταλγεί τον πρώτο της άνδρα. Κατόπιν υποχρεώνεται να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του Πάρη, που την ποθεί όπως την πρώτη φορά που την είδε. Λίγες οι ερωτικές σκηνές καθώς οι μάχες και οι αναμετρήσεις κυριαρχούν.
Ο Έρωτας στην Οδύσσεια
Στην Οδύσσεια από την άλλη ο έρωτας έχει μια διαφορετική θέση. Ο πόλεμος έχει τελειώσει και υπάρχει διαθέσιμος χώρος για την προώθηση και άλλων ιδεών και μεταξύ αυτών και του έρωτα. Ο περιπλανώμενος και πολυμήχανος Οδυσσέας αποτελεί συχνά αντικείμενο ερωτικού πόθου. Μαγεύει τη νύμφη Καλυψώ και μένει μαζί της επτά χρόνια. Εκείνη είναι έτοιμη να του χαρίσει την αθανασία αν δεχτεί τον ερωτά της και μείνει για πάντα μαζί της. Τη θεά Κίρκη, που τον δέχεται στο κρεβάτι της και όταν έρχεται η ώρα να την εγκαταλείψει ως μάγισσα, τον συμβουλεύει πώς θα κατορθώσει να επιστρέψει στην αγαπημένη του πατρίδα. Τη Ναυσικά μια νεαρή γυναίκα και κόρη βασιλιά που τον σώζει και τον οδηγεί στην αυλή των Φαιάκων και στην οποία ο Οδυσσέας πριν φύγει υπόσχεται να τη θυμάται. Την Πηνελόπη που τον περιμένει ερωτευμένη αν και ο συγκεκριμένος υποδειγματικός έρωτας των δυο ηρώων δοκιμάζεται συνεχώς και μακροχρόνια.
Συμπέρασμα
Οι αποχρώσεις του έρωτα στον Όμηρο ήταν διαφορετικές και διαφορετική η έκβασή τους. Σκιαγραφήθηκε όμως μια άλλη εικόνα του φτερωτού θεού και οι ήρωές του που λαβώθηκαν από τα βέλη του έμειναν διαχρονικοί στο πέρασμα των αιώνων. Ο Όμηρος με το έργο του και τη γλώσσα του διείσδυσε μέσα στην ανθρωπότητα. Οι ιδέες του ταυτίστηκαν με την παιδεία και τον πολιτισμό, ενώ οι ήρωές ερωτευμένοι ή μη έμειναν αναλλοίωτοι και με παγκόσμια αποδοχή στη σκηνή της δικής τους επικής ιστορίας.
Πηγή που χρησιμοποιήθηκε σε αυτό το άρθρο:
https://sites.google.com/site/syggrafologio/home/vis/periegeseis-enos-oneiropolou/periegese-3e-peri-aioniotetas/le-kalypso-b-to-omeriko-zetema
