Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα των ημέρων είναι η ανεργία. Ένα άτομο χάνοντας την εργασία του, για μεγάλο χρονικό διάστημα χάνει ακόμη και τον εαυτό του. Πλέον υπάρχει αύξηση ποσοστού ανεργίας σε μεγάλο βαθμό και πολλά είναι τα άτομα εκείνα που βιώνουν τις συνέπειες αυτού του φαινομένου.

Ψυχολογικές συνέπειες

Ένας άνθρωπος – άνεργος- δεν αναζητάει μονάχα εργασία, αλλά κυρίως ένα στήριγμα επιβίωσης το οποίο δεν είναι μόνο οικονομικό. Πολλές φορές οι άνθρωποι ξεχνάμε ότι μέσα από την εργασία μας αποκτάμε ένα τίτλο,  ένα ρόλο, μία ταυτότητα. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι σημαντικά, διότι μας συνοδεύουν σε όλη μας, σχεδόν, τη ζωή. Ένα άτομο, λοιπόν, όταν χάνει την εργασία του για μεγάλο χρονικό διάστημα, τείνει να χάνει, με τη πάροδο του χρόνου, κομμάτια του εαυτού του. Για ένα άνεργο άτομο, η διαδικασία αναζήτησης εργασίας, είναι ψυχοφθόρα. Ατελείωτες ώρες εξερεύνησης σε “sites” και προκηρύξεις , χωρίς καμία ανταπόκριση. Όμως δεν είναι μόνο αυτό.

Πιο συγκριμένα:

• Υπάρχει μείωση της αυτοεκτίμησής του και αυτό έχει αρνητική συνέπεια στον αυτοσεβασμό και στην αξιοπρέπεια του.
• Νιώθει ότι δεν είναι δημιουργικός και δεν έχει να προσφέρει κάτι στη κοινωνία.
• Κυριαρχούν συναισθηματα απογοήτευσης, θλίψης, αβεβαιότητας και ανασφάλειας.
• Αισθάνεται ότι δεν ανήκει σε κάποιο κοινωνικό σύνολο.
• Διαταράζεται η αυτοεικόνα του.
• Υπάρχει δυσλειτουργία στις προσωπικές και εξωτερικές σχέσεις.
• Νιώθει ότι έχει χάσει τη ποιότητα ζωής του.
• Κατάθλιψη.
• Κρίσεις πανικού.
• Διαταραχές ύπνου.
• Αίσθημα κατωτερότητας.

Όλες οι παραπάνω καταστάσεις μπορούν να καταλήξουν σε συγκρούσεις με προσωπικά και οικεία του άτομα, σε αγχώδεις διαταραχές, καθώς και σε σεξουαλικές δυσλειτουργίες. Πολλές φορές, μερικές αρνητικές επιπτώσεις, κρίνουν αναγκαία την υποστήριξη ενός ειδικού, ώστε το άτομο να εκτιμήσει εκ-νέου τα αίτια που τον οδηγήσαν στην ανεργία, τις επιπτώσεις που έχει αυτή η κατάσταση στην αυτοεικόνα του, αλλά και γενικότερα στην ποιότητα της ζωής του. Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, από το μη κυβερνητικό οργανισμό «Prince’s Trust», έδειξε ότι ένας στους έξι νέους θεωρεί την ανεργία εξίσου στρεσογόνο ερέθισμα, με τη διάλυση της οικογένειάς του. Ένας στους οκτώ ανέφερε πως εξαιτίας της έβλεπε το βράδυ εφιάλτες. Επιπλέον όταν οι νέοι είναι μακροχρόνιοι άνεργοι, η ψυχική τους κατάσταση χειροτερεύει, με αποτέλεσμα να έχουν τις διπλάσιες πιθανότητες, από τους μεγαλύτερης ηλικίας ανέργους, να προκαλέσουν σκόπιμη βλάβη στον εαυτό τους.

Ανεργία και Νέοι

Τα νέα άτομα, όταν αντιμετωπίζουν την ανεργία, είναι πολύ δύσκολο. Μεγαλώνουν με την ιδέα ότι αναμενόμενη και φυσιολογική πορεία της ζωής τους περιλαμβάνει την εξάσκηση κάποιας εργασίας που αποτελεί και βασικό δομικό υλικό της προσωπικότητας ενός ανθρώπου. Οι νέοι είναι στην πιο δημιουργική φάση της ζωής τους, έχουν όρεξη και πόθο για εργασία. Τρέφουν νέες ιδέες, όνειρα και στόχους για το μέλλον, για να δημιουργηθούν και ταυτόχρονα να προσφέρουν στη κοινωνία και να αναδείξουν τα προσόντα τους. Όταν όλα αυτά τα όνειρα δεν είναι εφικτά, και υπάρχει συνεχείς απόρριψη, νιώθουν πως “τους κόβουν τα φτερά “. Αυτό δημιουργεί μια, διάσταση ανάμεσα στις προσδοκίες τους και στη πραγματικότητα που ζούνε. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να παρατήσουν τις προσπάθειες τους, αλλά “καλός ή κακώς”, μια εργασία προσφέρει ασφάλεια, σταθερότητα και ψυχική ισορροπία.

Advertisements

Μία ακόμη μελέτη, σύμφωνα με τον παραπάνω μη κυβερνητικό οργανισμό, αν δεν βρουν στήριγμα από τους κοντινούς τους ανθρώπους, πολλές φορές καταφεύγουν σε απλές παραβατικές συνήθειες όπως, μικροκλοπές ή σε μεγαλύτερες συμμορίες ναρκωτικών, χρήση όπλων σε ληστείες.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Καναβιτσάς, Ε. Οι ψυχολογικές επιπτώσεις της ανεργίας. Psycologr. 2015

Φατουρού, Μ. Ομότιμη Καθηγήτρια Ψυχολογίας. Εργασία και ανεργία: Ψυχολογικές επιπτώσεις. 2010