Η περίοδος 1948-1987 για την επαρχία Γκουάντονγκ της Κινέζικης Δημοκρατίας σημαδεύτηκε από την άμεση επαφή των τοπικών κλινικών και νοσοκομείων με μια πρωτόγνωρη πάθηση των γεννητικών οργάνων. Για την ακρίβεια, όμως, η υγιής κατάσταση των γεννητικών οργάνων ήταν αποδεδειγμένη, αυτό που χώλαινε ήταν η άποψη του εκάστοτε ασθενή πως συρρικνώνονται ραγδαία και δύνανται να εξαφανιστούν πλήρως! Οι τοπικές αρχές αναφέρουν πως μόνο το έτος του 1987 καταγράφηκαν 3.000 περιστατικά στις περιφέρειες Λέιζου και Χάιναν, με το εύρος να ήταν ακόμα πιο ακμαίο τα περασμένα χρόνια. Όλοι οι ασθενείς είχαν καλλιεργήσει την ίδια πεποίθηση, ότι τα γεννητικά τους όργανα απειλούν να συρρικνωθούν εντελώς. Ωστόσο, οι όποιες εξετάσεις ακολούθησαν, δεν υπέδειξαν καμία βλάβη στη συγκεκριμένη περιφέρεια του σώματος.
Το σύνδρομο Κόρο, ή το σύνδρομο της συρρίκνωσης των γεννητικών οργάνων, πρόκειται για ένα καθαρά πολιτιστικό σύνδρομο, αφού οι περισσότερες των περιπτώσεων επιβαρύνουν έναν Ασιάτη πολίτη, παρά κάποιες σποραδικές εμφανίσεις σε Αφρική και Ευρώπη. Η επίσημη θέση των γιατρών αναφέρουν τη μικρή διάρκεια του εν λόγω φαινομένου, καθώς μερικές ώρες ή μέρες, σε ακραίες περιστάσεις, θα ήταν αρκετές για να ξεπλύνουν την υστερία που είχε ανέλθει στην επιφάνεια. Επιπρόσθετα, η πλειονότητα των αντρών ταλανίζεται από το άγχος για ενδεχόμενη απώλεια του πέους, το οποίο και θωρούν ως υπερβολικά μικρότερο και λεπτό, ενώ οι γυναίκες θεωρούν πως το στήθος τους στρέφεται προς το εσωτερικό τους, εξασθενίζοντας συνεχώς. Αξίζει να σημειωθεί πως, σύμφωνα πάντα με το ιατρικό επιτελείο, η συγκεκριμένη κατάσταση αποτελεί καθαρά προϊόν ψευδαισθήσεων και θόλωσης της πραγματικής κατάστασης.
Ωστόσο, παρά τις ενδείξεις των γιατρών για μη ουσιαστική μετάλλαξη της φύσης των γεννητικών οργάνων όσων έχουν προσβληθεί από την ασθένεια αυτή, οι ίδιοι οι ασθενείς, όπως φαντάζει λογικό, δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την παρούσα φάση με απόλυτη ψυχραιμία. Για μια χώρα λάτρη των θρύλων και των σκοτεινών περιστατικών, όπως η Κίνα, οι απόψεις των ντόπιων περί Κόρο φυσικά δεν θα συμβάδιζαν με αυτές της Δύσης. Πιο συγκεκριμένα, οι Κινέζοι θεωρούν ιδιαίτερα αυξημένη τόσο την περίπτωση θανάτου όσο και την οριστική απώλεια του πέους, μαζί με την σεξουαλική δυνατότητα που τους παρείχε. Νέοι… θρύλοι, λοιπόν, προκύπτουν καθημερινά, μερική εξ’ αυτών κάνουν λόγο για πιθανότητα αλλαγής ορμονών, ευνουχισμού, στειρότητας, ακόμα και σπερματορίας, δηλαδή της ακούσιας εκσπερμάτωσης. Όπως προαναφέρθηκε, το σύνδρομο Κόρο δημιουργεί μόνο παραισθήσεις, όχι ριζικές μεταβολές στην υπόσταση των γεννητικών οργάνων.
Όσον αφορά τη διάγνωση της ασθένειας αυτή καθ’ αυτή, όλα ξεκινούν με την πεποίθηση του ατόμου πως το πέος του εξαλείφεται διαρκώς, καθώς και τις μετέπειτα μελοδραματικές σκέψεις περί θανάτου και φραγμό της σεξουαλικότητάς του. Οι αρχικές εξετάσεις των ψυχολόγων θα εμβαθύνουν στο ιατρικό, το ψυχολογικό αλλά και το σεξουαλικό ιστορικό του, με ανάλογες ερωτήσεις που θα εκφέρουν στην επιφάνεια τις απόψεις του τόσο για την εμφάνισή του όσο και για τα γεννητικά του όργανα. Στη συνέχεια, κατόπιν της εξέτασης της περιοχής αυτής για τυχόν πληγές ή ανωμαλίες, όπως ο υποσπαδίας και ο επισπαδίας, οι ειδήμονες συνιστούν το πέρας ορισμένων ημερών, κάτω από λογικές συνθήκες -π.χ. όχι υπερβολικά χαμηλές θερμοκρασίες-, έτσι ώστε να αποφανθούν εκτενώς τότε.
Η σημαντικότερη αιτία, βέβαια, για την πρόκληση του Κόρο, το οποίο δεν έχει καμία απολύτως σχέση με διάφορες άλλες ψευδαισθήσεις περί σμίκρυνσης οργάνων, δεν είναι άλλη από τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και ψυχολογία. Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν τους αντικειμενικούς μέσους όρους πέους, με αποτέλεσμα τη γέννηση της φοβίας πως δεν θα είναι ικανοί να ικανοποιήσουν τον μέλλοντα σύντροφό τους. Τότε, οι ψυχολογικές παγίδες τους ανιχνεύουν και το Κόρο εγκαθίσταται στη ψυχοσύνθεσή τους. Κατ’ επέκταση, το σημαντικότερο βήμα για την αποκατάσταση της ψυχικής υγείας του ασθενή θα ήταν η πειστική καταμέτρηση του πέους του από τους ειδικούς, προκειμένου να διαμορφωθεί εκ νέου η ευτυχής ψυχολογία.
