Τον Αύγουστο δημοσιεύθηκε έρευνα που παρουσιάζει οριστικά στοιχεία για την παρουσία πάγου στη Σελήνη. Σύμφωνα με τις πληροφορίες της δημοσίευσης, ο πάγος βρίσκεται διάσπαρτος στους πόλους του φεγγαριού και κατά πάσα πιθανότητα είναι αρχαίος. Επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας ήταν ο δόκτορας Shuai Li του πανεπιστημίου της Χαβάης. Η ομάδα του χρησιμοποίησε δεδομένα από προηγούμενη εξερευνητική αποστολή της NASA στο φεγγάρι (2008) με τον χαρτογράφο Μ3.
Η αποστολή
Τα δεδομένα της αποστολής από το 2008, είχαν συλλεχθεί με τον M3 (Moon Mineralogy Mapper – Χαρτογράφος Σεληνιακής Ορυκτολογίας) χαρτογράφο της NASA. Η ομάδα του Li χρησιμοποίησε τα δεδομένα για να εξετάσει τη σύνθεση των ιχνών που καταγράφηκαν – υγρό (νερό), αέριο (ατμός) και στερεό (πάγος). Η παρουσία και των τριών μορφών επιβεβαίωσε οριστικά την ύπαρξη πάγου.
Ο χαρτογράφος Μ3 συνέλλεξε τα δεδομένα χρησιμοποιώντας τεχνολογία υπέρυθρης ακτινοβολίας που αντιδρά στην ύπαρξη νερού (φασματοσκοπία ανάκλασης στην υπέρυθρη ακτινοβολία (NIR). Επιπλέον, ο χαρτογράφος μέτρησε και τον τρόπο με τον οποίο τα μόρια του πάγου απορροφούν το υπέρυθρο φως. Με αυτά τα επιπρόσθετα στοιχεία η διάκριση μεταξύ σωμάτων νερού, πάγου και ατμού είναι πολύ πιο ακριβής.
Οι μέχρι τώρα αποστολές δεν είχαν παραγάγει επαρκή στοιχεία για την επιβεβαίωση ύπαρξης πάγου στο φεγγάρι, καθώς τα δεδομένα που συνέλεξαν θα μπορούσαν να είναι αντανακλάσεις του ίδιου του εδάφους της Σελήνης κι όχι πάγου.
Ο πάγος στο φεγγάρι
Ο πάγος στην επιφάνεια της Σελήνης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως πηγή νερού για μελλοντικές αποστολές σύμφωνα με τους επιστήμονες. Επιπλέον, θα μπορούσε να διευκολύνει πιθανή διαμονή στο φεγγάρι ή και την εξερεύνηση του βαθύτερου διαστήματος μετατρέποντας το φεγγάρι σε μεταβατικό σταθμό για τα ταξίδια.
Ο πάγος, όπως φαίνεται και στις εικόνες, είναι διάσπαρτος στους δύο πόλους και βρίσκεται στη σκιά που δημιουργούν οι κρατήρες του εδάφους της Σελήνης. Σύμφωνα με τους επιστήμονες η επιφανειακή θερμοκρασία στους πόλους δεν ξεπερνά τους -156 βαθμούς Κελσίου. Αυτή η σταθερότητα της θερμοκρασίας εξηγείται από τη περιστροφή της Σελήνης στον ελαφρώς κεκλιμένο άξονά της, καθώς το ηλιακό φως δε φτάνει σε αυτές τις περιοχές.
Οι επιστήμονες της έρευνας ελπίζουν αυτή η ανακάλυψη να αποτελέσει έναυσμα για να μάθουμε περισσότερα για τον «κοντινότερο γείτονα μας».
