[punica-dropcap]Ρ[/punica-dropcap]ινορραγία είναι κοινώς η αιμορραγία που εμφανίζεται στη ρινική κοιλότητα ( μύτη), όταν τα αιμοφόρα αγγεία διαρρηχθούν μέσα σε αυτήν από διάφορες αιτίες. Είναι γνωστή και ως επίσταξη. Η μεγάλη συχνότητα της ρινορραγίας εξηγείται από δύο λόγους: Πρώτα από τη θέση της μύτης που είναι εκτεθειμένη στους διάφορους τραυματισμούς και έπειτα από το γεγονός ότι τα αγγεία βρίσκονται έξω, στην επιφάνεια δηλαδή του ρινικού βλεννογόνου. Η αιμορραγία μπορεί να είναι μερικές σταγόνες μέχρι και άφθονη ροή αίματος, κατάσταση που ονομάζουμε ρινορραγία.
Αίτια
Μπορεί να είναι τοπικά και γενικά.
Τοπικά αίτια:
Τραυματισμός του βλεννογόνου της μύτης από βίαια χτυπήματα όπως: τροχαίο ατύχημα, αγώνες πάλης, παιδικό παιχνίδι καθώς και “σκάλισμα” της μύτης. Επίσης, ενοχοποιούνται φλεγμονές, όπως χρόνια και οξεία ρινίτιδα και αλλεργία. Ακόμη, η υπεραιμία του βλεννογόνου της μύτης που μπορεί να προκληθεί από τυχόν αδενοειδείς εκβλαστήσεις, από πολύποδες του διαφράγματος, από θήλωμα ή άλλους κακοήθεις όγκους, όπως είναι το σάρκωμα. Σημαντικός παράγοντας ρινορραγίας είναι και η ξηρότητα του βλεννογόνου της μύτης από διάφορες αιτίες. Τον χειμώνα οι ρινορραγίες είναι πιο συχνές, γιατί ο κρύος αέρας προκαλεί υπεραιμία στο εσωτερικό της μύτης και ξηραίνει το βλεννογόνο. Η νόσος των Rendu-Osler που είναι κληρονομική, χαρακτηρίζεται από ύπαρξη αγγειωμάτων στο στόμα και στη μύτη, η οποία προκαλεί επανειλημμένες ρινικές αιμορραγίες. Τέλος μπορεί να προκληθεί από παράσιτα.
Γενικά αίτια:
Συμβαίνει σε διάφορες διαταραχές του αίματος, όπως αναιμία, λευχαιμία, αιμοφιλία, πορφύρα, αγγειακές αιμορραγικές διαθέσεις κ.λ.π. Επίσης σε υπέρταση, σε ηλικιωμένα κυρίως άτομα που έχουν αρτηριοσκλήρυνση. Άλλες αιτίες είναι: μια απότομη πτώση της ατμοσφαιρικής πίεσης, καθώς και διάφορες παθολογικές καταστάσεις όπως ρευματικός πυρετός, λοιμώδη νοσήματα ή ακόμη και ενδοκρινικές διαταραχές κυρίως στις γυναίκες ( εφηβεία και κύηση). Ρινορραγία επίσης μπορεί να προκληθεί από τη λήψη ορισμένων φαρμάκων, όπως αντισυλληπτικών, αντιπυρετικών κ.α. Όχι σπάνια αιτία είναι και η γενική ευθραυστότητα των τριχοειδών αγγείων. Τέλος συναντάμε ρινορραγία και σε οξύ αρθριτικό ρευματισμό, ενδοκαρδίτιδα, έλλειψη βιταμίνης Κ και C, τυφοειδή πυρετό, χρόνια νεφρίτιδα, θυρεοειδίτιδα Hashimoto, οστρακιά και κοινό κρυολόγημα ( σε έντονο βήχα και φτάρνισμα).
Τις πιο πολλές φορές το αίμα βγαίνει από τα ρουθούνια και ρέει προς τα έξω. Υπάρχουν όμως και φορές που το αίμα γυρίζει προς τα πίσω και χύνεται στον φάρυγγα ή στον λάρυγγα.Στη μεν πρώτη περίπτωση μπορεί να πάει στον οισοφάγο και στο στομάχι και υπάρχει πιθανότητα να την εκλάβουμε ως αιματέμεση. Στη δεύτερη περίπτωση ακολουθεί πορεία προς την τραχεία και τους βρόγχους, οπότε προκαλεί βήχα, με τον οποίο βγαίνει και μπορεί να εκληφθεί ως αιμόπτυση.
Θεραπεία
Στις μικρές αιμορραγίες ο πάσχων πρέπει να καθίσει με το κεφάλι γερμένο μπροστά και όχι προς τα πίσω όπως συνηθίζεται λανθασμένα.Πιέζουμε τα ρουθούνια με τα δάχτυλα ασκώντας πίεση για 5 ως 10 λεπτά. Ελέγχουμε για την εξέλιξη της αιμορραγίας και αν χρειάζεται συνεχίζουμε ακόμα λίγο την πίεση. Πολλές φορές βοηθάει η τοποθέτηση πάγου στη “ρίζα” της μύτης.
Στη μεγάλη αιμορραγία, κοινώς ρινορραγία, καταφεύγουμε στον πωματισμό της μύτης με γάζα εμποτισμένη με αιμοστατικό φάρμακο.Ανάλογα με το σημείο από το οποίο προέρχεται η αιμορραγία γίνεται: πρόσθιος πωματισμός αν η αιμορραγία αφορά την πρόσθια μοίρα της ρινικής κοιλότητας και οπίσθιος πωματισμός όταν αφορά αιμορραγίες της οπίσθιας μοίρας της ρινικής κοιλότητας. Και τους δύο βέβαια τους κάνει ειδικός γιατρός, ο ωτορινολαρυγγολόγος, γιατί απαιτούνται ειδικά φάρμακα και εργαλεία π.χ. αποστειρωμένη λαβίδα, αιμοστατικό κ.α. Τέλος ο γιατρός προβαίνει στην καυτηρίαση για την αντιμετώπιση της ρινορραγίας, είτε με χημικά μέσα, είτε με ηλεκτρικό ρεύμα.
Αν πρόκειται για αγγείωμα, πολύποδες ή κάποιο άλλο είδος όγκου, γίνεται χειρουργική επέμβαση. Αντιμετωπίζουμε την κάθε ασθένεια η οποία είναι αιτία της αιμορραγίας, όπως η υπέρταση κ.λ.π. Γενικά ενισχύουμε τη στεγανότητα των αγγείων και ειδικά των τριχοειδών χορηγώντας ειδικές αγγειοπροστατευτικές βιταμίνες C κ.α.
Πολλές φορές σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να κριθεί απαραίτητη η νοσηλεία του πάσχοντος στο νοσοκομείο για να υποβληθεί σε μικροβιολογικό έλεγχο και ακτινογραφία κόλπων. Σε κάποιες περιπτώσεις μεγάλης απώλειας αίματος μπορεί να χρειαστεί μέχρι και μετάγγιση.
http://www.onmed.gr/ygeia/story/339638/aneksigiti-rinorragia-poies-einai-oi-synithesteres-aities
http://www.ghsitia.gr/first_aid3.html
