Η Μαρία Μαραγκουδάκη κατάφερε να ανακαλύψει το υποκριτικό της ταλέντο μέσα από τις σπουδές της στην ιατρική. Όμως για τη Μαρία Μαραγκουδάκη δεν τίθεται θέμα διλήμματος καθώς, όπως λέει η ίδια, επρόκειτο για δυο διαφορετικές ιδιότητες.
Επηρεασμένη καλλιτεχνικά από τη μαθητεία κοντά στον Θεόδωρο Τερζόπουλο και τον Σάββα Στρούμπο, με αγαπημένο της ρόλο τη Νίνα από τον “Γλάρο” του Τσέχωφ, με τη συνεργασία με τον Πάνο Κοκκινόπουλο, η Μαρία Μαραγκουδάκη συνθέτει το προφίλ μιας συνειδητοποιημένης ηθοποιού που φαίνεται να ξέρει καλά τι θέλει να προσφέρει αλλά και να αποκομίσει από την τέχνη.
Έτσι, στην παράσταση «Γράμματα στη Μίλενα», η οποία θα ξεκινήσει να παίζεται και πάλι από την Κυριακή 1/9 και κάθε Κυριακή στις 18:30 στο θέατρο Παραμυθίας, η Μαρία Μαραγκουδάκη, εκτός από την ερμηνεία επιμελείται και τη σκηνοθεσία του ίδιου της του εαυτού. Μια παράσταση που πραγματεύεται τη τραγικότητα της ζωής και της ύπαρξης ,τον αέναο αγώνα για επικοινωνία και τη φροντίδα του ανθρώπου μέσα από τις επιστολές του Φραντς Κάφκα και της Μίλενα Γιέσενσκα.
Όπως μπορεί να εντοπίσει κανείς, διαβάζοντας το βιογραφικό σας, έχετε κάνει σπουδές πάνω στην οδοντιατρική ενώ οι σπουδές υποκριτικής ήρθαν μετέπειτα. Πώς προέκυψε αυτό;
Το θέατρο ήταν παρόν από τα χρόνια των σπουδών, είχα τη χαρά να είμαι μέλος για πέντε χρόνια στη θεατρική ομάδα των φοιτητών Ιατρικής σχολής Αθηνών (οι οδοντίατροι δεν είχαμε θεατρική ομάδα). Ήταν χρόνια ευτυχίας στο θέατρο-τα θυμάμαι με συγκίνηση. Οι σπουδές υποκριτικής προέκυψαν από την ανάγκη εξερεύνησης του βάθους και της τεχνικής στην υποκριτική, σίγουρα πορευόμενη από μια ανάγκη εσωτερικής αναζήτησης.
Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάζει κανείς την τέχνη με την επιστήμη, δυο φαινομενικά αντιφατικές έννοιες;
Είναι ακριβώς, φαινομενικά αντιφατικές. Συχνά αλληλοσυμπληρώνονται. Η ανθρώπινη φύση δεν είναι μονόπλευρη, αλλά πολυδιάστατη. Άλλωστε ζούμε-θέλω να πιστεύω-σε μια εποχή που οι στερεοτυπικές αντιλήψεις και η –εκ φόβου- πορευόμενη ανάγκη των ανθρώπων να ορίζουν τα πράγματα, να κατηγοριοποιούν και να βάζουν ταμπέλες στους διπλανούς τους αμβλύνεται. Σε κάθε περίπτωση ,φυσικά δεν είναι εύκολο, απαιτείται διαχείριση χρόνου και ενέργειας. Είναι δύο ιδιότητες, δύο εντελώς ξεχωριστές λειτουργίες, οπότε δεν τίθεται και θέμα διλήμματος.
Έχετε συμμετάσχει σε πολλές θεατρικές παραγωγές και έχετε κάνει σημαντικές συνεργασίες. Μπορείτε να ξεχωρίσετε μια συνεργασία που θεωρείτε ότι είχε μεγάλο αντίκτυπο στην καλλιτεχνική σας υπόσταση;
Ναι,αναμφίβολα η συμμετοχή στο 4ο διεθνές εργαστήριο στο Θέατρο Άττις, και η μαθητεία κοντά στον Θεόδωρο Τερζόπουλο και τον Σάββα Στρούμπο. Σε πολλά επίπεδα άλλαξαν τον τρόπο σκέψης, έδωσαν εργαλεία, ενέπνευσαν.
Εάν μπορούσατε να ξεχωρίσετε έναν από τους ρόλους που έχετε ερμηνεύσει, ποιον θα ξεχωρίζατε και γιατί;
Νομίζω τη ‘Νίνα’ από τον ‘Γλάρο’ του Τσέχωφ. Είδα ανάμεσα στο κοινό στο χειροκρότημα να λάμπουν τα μάτια ενός αγαπημένου προσώπου που έχω χάσει και δεν θα ξαναδώ.
Εκτός από το θέατρο όμως, έχετε συμμετάσχει και σε τηλεοπτικές παραγωγές όπως η σειρά του Πάνου Κοκκινόπουλου. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
Με εντυπωσίασε η απίστευτα δεμένη ομάδα συνεργατών-χρόνια μαζί-πρότυπο ομαδικής προσπάθειας προσανατολισμένης στο κοινό στόχο. Επίσης, η σημασία στη λεπτομέρεια, ο σεβασμός στον ηθοποιό που τελικά νιώθει ασφάλεια και ελευθερία δράσης. Γνώρισα τον Πάνο Κοκκινόπουλο στο σεμινάριο υποκριτικής στην κάμερα που έγινε στη σχολή από την οποία αποφοίτησα, τον Ίασμο, και με επέλεξε για συνεργάτη του. Νιώθω ιδιαίτερα τυχερή και ευγνώμων.
Ποιος ηθοποιός αποτελεί πρότυπο σας;
Ο Αντώνης Μυριαγκός, σκηνοθετημένος από τον Θεόδωρο Τερζόπουλο.
Υπάρχει κάποιος ρόλος που δεν έχετε ερμηνεύσει ακόμα αλλά είναι όνειρο σας να τον ερμηνεύσετε στο μέλλον;
Ναι, ένας αγαπημένος που ξεκίνησε και σταμάτησε πριν προχωρήσει, ο Άγγελος, ο πρώτος αγγελιοφόρος από την Αντιγόνη του Σοφοκλή. (Ιδανικά στο αρχαίο κείμενο)
Πριν λίγες ημέρες ολοκληρώθηκε ο 1ος κύκλος της παράστασης «Γράμματα στη Μίλενα», στην οποία, εκτός από την ερμηνεία, επιδοθήκατε και στη σκηνοθεσία. Μιλήστε μας λίγο για το έργο αυτό.
Η παράσταση ήταν το αποτέλεσμα πολύμηνης μελέτης στη βιογραφία των δύο προσώπων, του Φραντς Κάφκα και της Μίλενα Γιέσενσκα. Στην επαφή μου με την αλληλογραφία ,τις επιστολές που της έστελνε, με συντάραξε η ευαισθησία ,η κραυγή απόγνωσης και η απίστευτη ανθρωπιά του, ευθύβολη. Στη σύνθεση του κειμένου βασίστηκα στη μετάφραση του Παύλου Παπασιώπη ,ενώ συμπεριλαμβάνονται αποσπάσματα από το βιβλίο ‘Μίλενα από την Πράγα’ ,της Μαργκαρέτε Μπούμπερ- Νόυμαν, σε μετάφραση Τούλας Σιετή, Εκδόσεις ΚΙΧΛΗ και ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. Η πρωτότυπη μουσική που ακούγεται στην παράσταση είναι σε σύνθεση του Ιωακείμ Μπαλτσαβιά. Το ανεκπλήρωτο, η τραγικότητα της ζωής και της ύπαρξης, ο αέναος αγώνας για επικοινωνία, κατανόηση, συμπόρευση, και τελικά, φροντίδα του ανθρώπου, είναι τα στοιχεία που ο καθένας μας συναντά σε αυτό το κείμενο.
Πόσο δύσκολο είναι να σκηνοθετεί κανείς τον εαυτό του;
Είναι αιρετικό, αλλά υπερίσχυσε η ανάγκη έκφρασης που ήταν επείγουσα και απόλυτη. Μου έλειψε η ματιά ενός ανθρώπου που εμπιστεύομαι να με οδηγεί, αλλά είχα τη βαθιά χαρά ενός εφήβου που οδηγεί μόνος του πρώτη φορά.
Ποια είναι τα μελλοντικά επαγγελματικά σας σχέδια;
Συνεχίζεται η συνεργασία μου με τον Πάνο Κοκκινόπουλο και τη Frenzy Films. Η παράσταση ‘Γράμματα στη Μίλενα’, μετά από θερμή υποδοχή από το κοινό, συνεχίζεται από την Κυριακή 1/09 και κάθε Κυριακή στις 18.30 στο Θέατρο Παραμυθίας.
Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Μαρία Μαραγκουδάκη για την παροχή του φωτογραφικού υλικού.
