Η πρόταση της βδομάδας: Και αυτή τη βδομάδα ταξιδεύουμε (με ένα διαφορετικό τρόπο) στο παρελθόν και συγκεκριμένα στο μαγευτικό Παρίσι του 1931. Ο Martin Scorsese με σενάριο του John Logan, κάπου στο ελαφρώς μακρινό 2011 θα μας παρουσιάσει το Hugo μια ταινία βασισμένη στο μυθιστόρημα του Brian Selznick The Invention of Hugo Cabret. Η ιστορία πέραν του παραμυθικού της χαρακτήρα εμπεριέχει και ιστορικά στοιχεία καθώς βασίζει την εξέλιξή της στον κινηματογραφιστή και συγγραφέα Georges Méliès (1861-1938).
Ένα αγόρι 12 χρονών μένει ορφανό και το μόνο πράγμα που τον δένει με τον πατέρα του είναι ένα ξεχασμένο ρομπότ (Automata) που οι δυο τους προσπαθούσαν να επισκευάσουν. Παράλληλα φροντίζει να λειτουργούν τα ρολόγια του σταθμού των τρένων ενώ κρύβεται μέσα σε ένα από αυτά για να μην καταλήξει στο ορφανοτροφείο. Όταν ο Hugo επιχειρεί να κλέψει κάποια εξαρτήματα από ένα δύστροπο παιχνιδά, τον papa George, οι ζωές των δύο συναντώνται και με τη βοήθεια της βαφτιστήρας του παιχνιδά, Isabelle μπαίνουν σε μια περιπέτεια η οποία τους δείχνει το σκοπό και τη θέση τους στον κόσμο.
Ο Όλιβερ Τουίστ και ο Πινόκιο συναντώνται στην ιστορία και στο πρόσωπο του νεαρού Hugo και παρουσιάζονται με μια μοντέρνα και πιο πολύπλευρη ματιά πλέκοντας ένα ταυτόχρονα «παλιό» αλλά και απείρως σύγχρονο παραμύθι. Οι Scorsese, Logan και Selznick προσθέτουν στο παραμύθι αυτό στοιχεία της πρώιμης ιστορίας του κινηματογράφου θυμίζοντας σε όλους μας πόσο θολά είναι τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, ρεαλισμού και ονείρου. Με φόντο το σταθμό του τρένου και τα ουκ ολίγα στοιχεία της steampunk αισθητικής η ταινία τέρπει ταυτόχρονα μάτια και ψυχή.
Η ερμηνεία του μικρού Asa Butterfield ο οποίος τότε ήταν μόνο 10 χρονών είναι εκπληκτική και μάλιστα του προσέφερε το Young Hollywood Awards. Το μικρό Hugo συνοδεύουν στο ταξίδι του και στέκονται επάξια δίπλα του οι Chloë Grace Moretz ως Isabelle και ο Ben Kingsley ως Georges Méliès. Μέσα από τις μηχανές τα ρολόγια και τον κινηματογράφο οι συντελεστές καταφέρουν να βάλουν τον καθένα από εμάς στη διαδικασία να σκεφτεί και να ψάξει τη δική του θέση και το δικό του σκοπό στον κόσμο
Αγαπημένες σκηνές: Το ταξίδι στον κινηματογραφικό κόσμο του Georges Méliès τον οποίο οι Scorsese και Kingsley κατάφεραν να παρουσιάσουν με μεγάλο σεβασμό και μαεστρία (παρόλες τις ανακρίβειες στις οποίες θεωρώ δεν πρέπει να σταθούμε αφού η ταινία δεν προσποιείται ούτε υπόσχεται να είναι ιστορικά ακριβής) καθώς και η στιγμή που κουρδίζεται και μπαίνει σε λειτουργία το Automata
Εν καιρώ καραντίνας λοιπόν εύχομαι αυτή η ταινία να σας ταξιδέψει και να σας συγκινήσει!
