Η Παρασκευή 1η Νοεμβρίου ήταν μια πολύ σημαντική μέρα για την συμπρωτεύουσα. Μια μέρα που μας γέμισε προσδοκίες για τον επερχόμενη χειμερινή σεζόν. Ο λόγος ήταν ο Γιώργος Μιχαήλ και η απρόσμενη εμφάνιση του με τον Δημήτρη Βαβλιάρα στο ‘’ΞΕΦΩΤΟ’’, μια μουσική σκηνή στα Λαδάδικα στη Θεσσαλονίκη. Με αφορμή λοιπόν την επανεμφάνιση του πιο σκληροπυρηνικού γλεντζέ (στον George αναφέρομαι) της Ελλάδας, αλλά και την επανένωσή του με τον Δημήτρη Βαβλιάρα, ας δούμε λίγο τι παίζει για τον πρώτο. Αφού εδώ και τόσα χρόνια πολλοί ακροατές της Ελληνικής μουσικής δεν έχουμε πάρει μυρωδιά.
Γιώργος Μιχαήλ: Οι συστάσεις
Ο Γιώργος Μιχαήλ είναι γέννημα-θρέμμα Κοζανίτης και συνεχίζει ακάθεκτος στους μη αστικούς ρυθμούς. Μαραγκός στο επάγγελμα, με αρκετές δικές του δουλειές ως τραγουδοποιός, καθημερινός με τάση στη φιλοσοφία και εννοείται… μερακλής!
Στα τραγούδια του θα σου μιλήσει για δράκοντες και για ανοιξιάτικες αύρες, για τρελούς τεχνίτες και για πλανεύτρες μάγισσες. Θα σου πει πολλά παραμύθια σμίγοντας το ύφος της παραδοσιακής μουσικής με της ρεμπέτικης, και όταν θα τελειώσουν τα δικά του θα ερμηνεύσει με τον καλύτερο τρόπο τα πιο αγαπημένα κομμάτια από όλες τις εποχές. Δεν είναι ο καλλιτέχνης που θα μοιάσει σε κάποιον άλλον, είναι ο καλλιτέχνης που έχει δικιά του σχολή.
Το έργο του
Όλα τα επίσημα ξεκίνησαν το 1993 με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου στον δίσκο ‘’Αγία Νοσταλγία’’ όπου ο Γιώργος Μιχαήλ ερμηνεύει έξι τραγούδια από αυτόν. Τα πλέον πασίγνωστα τραγούδια όπως το ‘’Όνειρο’’ ή το ‘’Στις Χαραυγές ξεχνιέμαι’’ στην πρώτη τους εκτέλεση τα ερμηνεύει ο Γιώργος Μιχαήλ.
Έρχεται ύστερα το 2002 ο ‘’της Γης ο μουσαφίρης’’…ένας δίσκος φάντασμα. Δεν θα τον βρεις σε κανένα δισκοπωλείο και αν τύχει στην κατοχή σου, πρόσεχέ τον, είναι δυσεύρετος. Δεν βγήκε ποτέ στην αγορά αφού κυκλοφορούσε από χέρι σε χέρι και τον είχαν μόνο οι πιστοί. Έχει 12 κομμάτια που είναι τα χαρακτηριστικά του Μιχαήλ.
Ήρθε τότε ο καιρός για την συνεργασία του με τον Δημήτρη Βαβλιάρα όπου συμμετείχε σε 3 κομμάτια στον δίσκο του ‘’Κοίτα Μακριά’’ το 2005.
Τέλος ένα τρομερό άλμπουμ πάλι σε συνεργασία με τον Δημήτρη Βαβλιάρα με τίτλο ‘’Ατέρμων’’ που κυκλοφόρησε το 2006. Το ότι είναι τρομερό άλμπουμ είναι άλλη ιστορία και θέλει πολλή κουβέντα, οπότε ας το αφήσουμε για άλλη στιγμή.
Επίλογος: Μια γνώμη
Ένα πράγμα που είναι πολύ χαρακτηριστικό της παραδοσιακής μουσικής και κυρίως από στιχουργικής οπτικής είναι η απλότητα και το βάθος των στίχων. Μια παρομοίωση των καθημερινών ανθρώπινων γεγονότων με τη φύση, είναι προφανής. Όπως επίσης και το σουρεάλ στοιχείο είναι πολύ έντονο ειδικά στις μεταφορές. Ο Γιώργος Μιχαήλ βγάζει αυτό το στυλ στα τραγούδια του, το παραδοσιακό… το παραμυθένιο. Σε κάνει να αγαπάς τα πάντα, ακόμη και τις δυσκολίες.
