Παιδική δουλεία: Το φαινόμενο του σήμερα που πρέπει να εξαλειφθεί αύριο

Η παιδική δουλεία δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας

Παιδική δουλεία, η σκληρή εναλλακτική απόδοση της παιδικής εργασίας. Ένα φαινόμενο που στα «αυτιά» του σύγχρονου δυτικού κόσμου, μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Και όμως, αποτελεί μια πραγματικότητα, μια καθημερινότητα παιδιών που αναγκάστηκαν να μεγαλώσουν πρόωρα. Εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο, εργάζονται με τρόπους και σε συνθήκες, που συχνά παρεμποδίζουν την διεκπεραίωση της βασικής τους εκπαίδευσής. Τα αποστερούν από το δικαίωμα, να βιώσουν τη χαρά της παιδικής τους ηλικίας. Συνθλίβουν το δικαίωμά τους στην ομαλή σωματική και πνευματική ανάπτυξη.

Αυτά τα παιδιά αναγκάστηκαν, να γνωρίσουν απότομα τη σκληρή πλευρά του κόσμου, προτού καλά, καλά συνειδητοποιήσουν τη θέση τους μέσα σε αυτόν. Η παιδική δουλεία αποτελεί μια χρόνια μάστιγα, μέσα στο πέρασμα των αιώνων. Παρ’όλα αυτά συνεχίζει να υφίσταται, κυρίως στις λεγόμενες χώρες του τρίτου κόσμου.

Αυτό όμως που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι, το μέλλον είναι τα ίδια τα παιδιά. Και είναι υποχρέωση όλων μας, να χτίσουμε τον «κόσμο του αύριο» με συνθήκες που αξίζουν «σήμερα». Ένα κόσμο με ισότιμες και ισάξιες δυνατότητες. Γιατί δεν υπάρχουν παιδιά ενός «κατώτερου Θεού», αλλά ενήλικες που Θεοποιούν το χρήμα, μπροστά στη σπουδαιότητα μιας ανθρώπινης ζωής.

Παιδική δουλεία: Οι χώρες τις πρωτιάς

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Βραζιλιάνικου Ινστιτούτο Γεωγραφίας και Στατιστικής (IBGE), περισσότερα από 1 εκατομμύριο παιδιά ηλικίας 10-14 ετών εργάζονται στη Βραζιλία. Με τις αρχές της Βραζιλίας, να έχουν θέσει ως βασικό τους στόχο, την εξάλειψη της παιδικής εργασίας μέχρι το 2020.

Σκληρές συνεχίζουν να είναι οι συνθήκες της παιδικής εργασίας και στη Βόρεια Κορέα. Όπου, ακόμα και μικροί μαθητές πέντε ετών υποχρεώνονται να δουλέψουν.

Διαβάστε επίσης 4 χώρες της Αφρικής αντιμέτωπες με νέο λιμό

Ενώ έντονες αντιδράσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει προκαλέσει η απόφαση της Βολιβιανής κυβέρνησης να νομιμοποιήσει την εργασία για τα 12άχρονα παιδιά. Ο Βολιβιανός πρωθυπουργός υποστήριξε την παράλογη αυτή θέση του, με την δικαιολογία πως ήταν αναγκαίο να θεσπιστεί, ένα νέο ρυθμιστικό πλαίσιο στην παιδική εργασία. Μέχρι πρότινος η παιδική εργασία ήταν νόμιμη από τα 14 χρόνια και μετά. Οι δυσμενής όμως, οικονομικές συνθήκες επέβαλαν στους νομοθέτες να κατεβάσουν κι άλλο το όριο. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Νιλς Μούιζνιεκς, είχε δηλώσει, ότι υπάρχει κίνδυνος ραγδαίας αύξησης της παιδικής εργασίας και σε άλλες χώρες που μαστίζονται από οικονομική κρίση. Μέσα σε αυτές η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ιταλία και η Πορτογαλία.

Η παιδική δουλεία δεν σταματά εδώ:

Η παιδική εργασία δεν περιορίζεται στις παραπάνω αναφορές. Ανθεί αναλόγως και σε άλλες χώρες του κόσμου, όπως την Ερυθραία, την Σομαλία,την Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Μιανμάρ, Σουδάν, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Ζιμπάμπουε, Υεμένη, Μπουρούντι και τη Νιγηρία.

Σύμφωνα με έκθεση της UNICEF, η περιοχή με το μεγαλύτερο ποσοστό παιδικής εργασίας στην Τουρκία, είναι η νοτιοανατολική επαρχία της Σανλιούρφα. Ενώ, υψηλά στη λίστα ακολουθεί και η Κίνα.

Επιπλέον στοιχεία έκθεσης, της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας της UNESCO, δείχνουν τη ζοφερή εικόνα που επικρατεί σε Ευρώπη και Ευρασία. Κυρίως στην Γεωργία, τη Ρωσία, την Ιταλία, τη Βουλγαρία και τη Μολδαβία.

Η Παιδική εργασία σε αριθμούς

Σύμφωνα με εκτιμήσεις και μελέτες της UNICEF, σχεδόν ένα στα έξι παιδιά ηλικίας 5-14 ετών στον κόσμο θεωρούνται πως εμπλέκονται σε διάφορες μορφές παιδικής εργασίας.

Μεταξύ των ετών 2004 με 2008, ο αριθμός των παιδιών που εργάζονταν σε παγκόσμιο επίπεδο μειώθηκε αισθητά. Η παγκόσμια οικονομική κρίση όμως, ανέτρεψε την αισιόδοξη αυτή τάση. Με την άνοδο 171 εκατομμυρίων παιδιών, να εργάζονται σε ορυχεία, λατομεία και άλλους επικίνδυνους χώρους εργασίας ή ανάμειξης με επικίνδυνα υλικά. Όπως χημικά, εντομοκτόνα ή βαρύ μηχανικό εξοπλισμό. Όπως συνεχίζει να αναφέρει η έκθεση της UNICEF.

Διαβάστε επίσης Φωτιά στο εργοστάσιο Triangle Shirtwaist: Η ημέρα που άλλαξε ριζικά τις συνθήκες εργασίας

Κάθε χρόνο, τουλάχιστον 22 χιλιάδες παιδιά σκοτώνονται σε εργατικά δυστυχήματα. Με τα 73 εκατομμύρια από αυτά, να είναι ηλικίας κάτω των δέκα ετών.

Παιδική δουλεία και η ελληνική περίπτωση

Τι έχουν να πουν οι αριθμοί της παιδικής δουλείας στην χώρα μας; Στην Ελλάδα υπολογίζεται πως, 50.000 ανήλικα παιδιά δουλεύουν σε μαγαζιά, βιοτεχνίες, εργοστάσια, αγροτικές εργασίες, επαιτεία και δουλειά στον δρόμο. Δέκα χιλιάδες παιδιά, εγκαταλείπουν την υποχρεωτική εκπαίδευση και χάνουν το δικαίωμά τους σ’ ένα μέλλον ίσων ευκαιριών. Ο Συνήγορος του Παιδιού, έχει τοποθετηθεί επανειλημμένα σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την καταπολέμηση της απόλυτα απαγορευμένης παιδικής εργασίας.

Στη χώρα μας, η παιδική εργασία διαχρονικά παρουσιάζει φθίνουσα πορεία, ιδιαίτερα μετά την έναρξη της οικονομικής κρίσης το 2009. Για το έτος 2013, σύμφωνα με την Ε.Λ.Σ.Τ.Α.Τ, το ποσοστό των εργαζομένων παιδιών (15-18 ετών) στον αντίστοιχο συνολικό πληθυσμό των παιδιών στην Ελλάδα είναι πολύ μικρό (1,4% ή 6.430 παιδιά), ενώ το ποσοστό των οικονομικά μη ενεργών παιδιών, είναι η πλειοψηφία (95,6%) του αντίστοιχου συνολικού πληθυσμού.

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής δουλείας

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά τηςΠαιδικής Εργασίας, καθιερώθηκε από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, η 12η Ιουνίου.

Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο, περίπου 1,2 εκατομμύρια παιδιά πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης ενός καλά οργανωμένου δικτύου, που έχει στήσει «γέφυρα μεταφοράς παιδιών από τις αναπτυσσόμενες στις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες».

Η σύνδεση μεταξύ των δικαιωμάτων του παιδιού, της επιβίωσης και ανάπτυξής του, επιτεύχθηκε το 1989, με την «Σύμβαση των δικαιωμάτων του παιδιού» που επικυρώθηκε από 187 κράτη:

Με τα Συμβαλλόμενα Κράτη, να αναγνωρίζουν το δικαίωμα του παιδιού να προστατεύεται από την οικονομική εκμετάλλευση και από την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας που ενέχει κινδύνους ή που μπορεί να εκθέσει σε κίνδυνο την εκπαίδευσή του ή να βλάψει την υγεία του ή τη σωματική, πνευματική, ψυχική, ηθική ή κοινωνική ανάπτυξή του» («Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού» – άρθρο 32, 1989).

«The Chocolate Case»

Το ντοκιμαντέρ «The Chocolate Case» είχε παρουσιαστεί στο ελληνικό κοινό, μέσω του φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης. Ρίχνοντας φως, στην παιδική δουλεία που αφορά την παγκόσμια βιομηχανία παραγωγής σοκολάτας.

Διαβάστε επίσης Σκάνδαλο Watergate: το τέλος της αλαζονείας του Νίξον

Το ντοκιμαντέρ αποτελεί συλλογική δουλειά, μιας ομάδας Ολλανδών δημοσιογράφων. Που ξεκίνησε έναν αγώνα, για να αποκαλύψει πως το πιο ηδονικό έδεσμα του πλανήτη, η σοκολάτα, κρύβει συχνά στη γεύση της τη διαστροφή του ανθρώπινου νου για κέρδος. Απεικονίζοντας, παιδιά-σκλάβους στην Αφρική, που εξαναγκάζονται να μαζεύουν τους πολύτιμους κόκκους από τα κακαόδεντρα, προκειμένου να παραχθεί ένα προϊόν που προκαλεί την ”ευτυχία” στον δυτικό κόσμο. Αγνοώντας, οι περισσότεροι από εμάς πόση δυστυχία έχει ουσιαστικά προκαλέσει μια στιγμή, της δικής μας παροδικής απόλαυσης.