Η Χρύσα Σπηλιώτη ήταν μια ευγενής παρουσία που έφυγε νωρίς. Ήταν ηθοποιός και θεατρική συγγραφέας με μικρό αλλά πολύ σημαντικό συγγραφικό έργο στο Νεοελληνικό θέατρο. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα ενώ για κάποιο διάστημα διέμενε στην Εύβοια λόγω των υποχρεώσεων του πατέρα της. Ήταν απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και διδάχθηκε αυτοσχεδιασμό στην Γαλλία. Δούλεψε πολλά χρόνια στο θέατρο. Υπήρξε σημαντικό στέλεχος του «Ανοιχτού Θεάτρου» και του «Θεάτρου της Άνοιξης». Επίσης, ανήκε στο Διοικητικό Συμβούλιο του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος την τριετία 2015-2018. Η Χρύσα Σπηλιώτη, εκτός από το θέατρο, ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο ενώ συμμετείχε σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές.
Κάποτε σε μια συνέντευξη της είχε δηλώσει ότι το θέατρο είναι λύτρωση. Εμείς αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να συμφωνήσουμε μαζί της και να αφιερώσουμε στην μνήμη της αυτό το άρθρο.
Το συγγραφικό έργο της Χρύσας Σπηλιώτη
Η Χρύσα Σπηλιώτη έγραψε συνολικά δέκα θεατρικά έργα. Η πρώτη της εμφάνιση ως θεατρική συγγραφέας έγινε το 1996 με το θεατρικό έργο «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;». Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά ένα χρόνο αργότερα στο θέατρο Αμόρε ενώ μεταφράστηκε σε επτά γλώσσες. Πρόκειται για την ιστορία δύο κοριτσιών με στενή συγγενική σχέση. Μέσα από τις διηγήσεις τους ανατρέχουν στο χρόνο και μας εξιστορούν περιστατικά που συνέβησαν στις ζωές τους. Είναι μια πολύ συγκινητική και τρυφερή ιστορία δύο γυναικών από την ηλικία των 8 ετών έως τα 88.
Άλλα σημαντικά έργα της είναι το «Σκοτσέζικο Ντους» (2000), «Αγκά-σφι και φι» (2003), «Φωτιά και νερό» (2007) και «Ποιος κοιμάται απόψε;» (2010). Επίσης, έγραψε τα θεατρικά έργα «Το μάτι της τίγρης» (2012) και «Πόρτες» (2012).
Το θεατρικό της έργο «Με διαφορά στήθους» είναι γυναικείος μονόλογος και γράφτηκε το 2004. Εξιστορεί την ιστορία μιας γυναίκας με καρκίνο μαστού. Η ηρωίδα διηγείται την περιπέτεια της με την επάρατη νόσο ενώ περιγράφει και την σχέση με τον πατέρα της.
Άλλη μία προσφορά της Σπηλιώτη στο Ελληνικό θέατρο ήταν η ενασχόληση της με τους έφηβους και το εφηβικό θέατρο. Το θεατρικό έργο της με τίτλο «Η αληθινή σου ιστορία» (2013) αναφέρεται σε μία παρέα εφήβων και τις περιπέτειες τους.
«Ο γιος μου Νικόλαος Μάντζαρος» ήταν η τελευταία θεατρική απόπειρα και συνάμα η τελευταία της εμφάνιση στο σανίδι. Η παράσταση ανέβηκε το 2017 στο Θέατρο Vault και σκηνοθετήθηκε από τον Αυγουστίνο Ρεμούνδο. Ο Νικόλαος Μάντζαρος ήταν ο άνθρωπος που μελοποίησε τον εθνικό μας ύμνο. Η Χρύσα Σπηλιώτη είχε κάνει μια υπέροχη δουλειά προκειμένου να ενσαρκώσει την μητέρα του, την Ρεγγίνα Μάντζαρου. Το έργο είναι μονόλογος και μιλάει για την σχέση της μητέρας με τον γιο της και αυτά που του δίδαξε. Το τελευταίο θεατρικό έργο της Χρύσας Σπηλιώτη απέσπασε καλές κριτικές και θετικές εντυπώσεις από κοινό και κριτικούς.
Η τραγική κατάληξη της Σπηλιώτη
Το απόγευμα της 23ης Ιουλίου 2018 η ηθοποιός βρισκόταν στο Μάτι Αττικής μαζί με τον σύζυγο της, Δημήτρη Τουρναβίτη. Λίγα λεπτά μετά τις έξι το απόγευμα μια φονική πυρκαγιά έπληξε την περιοχή. Η φωτιά άφησε πίσω της 102 νεκρούς. Ανάμεσα τους ήταν και η Σπηλιώτη με τον σύζυγο της. Η πυρκαγιά στο Μάτι χαρακτηρίστηκε ως εθνική τραγωδία και μία από τις πιο καταστροφικές των τελευταίων ετών στην χώρα μας.
Το κρατικό βραβείο «Χρύσα Σπηλιώτη»
Ο χαμός της Χρύσας Σπηλιώτη άφησε τεράστιο κενό στον θεατρικό κόσμο. Το Υπουργείο Πολιτισμού για να τιμήσει την μνήμη της θέσπισε το κρατικό βραβείο «Χρύσα Σπηλιώτη». Το βραβείο θα απονέμεται κάθε χρόνο σε νέους θεατρικούς συγγραφείς ως τιμής ένεκεν. Η απόφαση ήρθε ύστερα από πρόταση φίλων και συνεργατών της ηθοποιού, όπως ανακοίνωσε η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη τον Ιούλιο του 2020.
Διαδικτυακές Πηγές
Διονυσοπούλου, Μ. (2017). Μια όμορφη και ειλικρινής συνέντευξη της ηθοποιού Χρύσας Σπηλιώτη στο Young People. Ανακτήθηκε από youngpeople.gr στις 11/9/2020.
Μητροπούλου, Ν. (2018). Χρύσα Σπηλιώτη: «Μετά από μια μεγάλη κρίση στη ζωή μου, έκανα στροφή 180 μοιρών». Ανακτήθηκε από bovary.gr στις 12/9/2020.
Σταμπούλογλου, Λ. (2020). Ποιος ανακάλυψε τη Χρύσα Σπηλιώτη;. Ανακτήθηκε από protagon.gr στις 12/9/2020.
