Η απαρχή, όπως αναφέρεται στο βιβλίο
Σχεδόν από τύχη, αν και το ανήσυχο πνεύμα του δε θα άφηνε ένα τέτοιο κληροδότημα στην αφάνεια, ο Ναθάνιελ Χώθορν ανακάλυψε μια εργάσιμη μέρα στο πληκτικό τελωνείο, ένα κομμάτι άλικο ύφασμα, κομμένο στο σχήμα ενός Α. Και ύστερα από λίγη έρευνα κατέληξε να γράψει το 1850, τον πρώτο σημαντικότερο γυναικείο χαρακτήρα της αμερικάνικης λογοτεχνίας. Την Έστερ Πρυν. Τη φέρουσα το Άλικο Γράμμα.
Η υπόθεση
Μία νεαρή σύζυγος, μετανάστρια στο Νέο Κόσμο, βρίσκεται ολομόναχη, ειρωνικά ανάμεσα σε πλήθος πουριτανών αποίκων που προσπαθούσαν να κατασκευάσουν μία νέα πραγματικότητα. Δίχως τον άνδρα της, ο οποίος θεωρείται αγνοούμενος, βρίσκει παρηγοριά στα ειλικρινή λόγια ενός θρησκευτικού ηγέτη, διαφορετικού από τους άλλους. Η ειλικρινής πνευματική και σωματική ένωσή τους έχει ως αποτέλεσμα ένα παιδί, ένα κοριτσάκι του οποίου ο ερχομός προκαλεί το χάος στη μικρή φαινομενικά συντηρητική κοινωνία.
Η επίγεια τιμωρία της γυναίκας, η οποία αρνείται να αποκαλύψει την ταυτότητα του πατέρα του παιδιού της, είναι ένα στίγμα το οποίο λαμβάνει υλική υπόσταση. Ένα άλικο γράμμα, καρφιτσωμένο στο στήθος της, σημείο αναφοράς της αμαρτίας που έχει διαπράξει. Η ίδια, ηθελημένα μα όχι από ντροπή, δε θα το βγάλει ποτέ.
Το ριζοσπαστικό στοιχείο του άλικου γράμματος δεν είναι απλώς η πλοκή και το κλασικό μοτίβο του απαγορευμένου έρωτα.
Η πλοκή της υπόθεσης ξεκινά από τη μέση και ο Χώθορν δε θεωρεί σκόπιμο να αναλύσει τη γνωριμία και τη σύναψη της σχέσης των δύο γονέων, δίνοντας φτηνές ερωτικές διαστάσεις στο έργο του. Ο συγγραφέας επικεντρώνεται στη μετάνοια, όχι όμως με τη χριστιανική της έννοια. Οι δύο γονείς με περηφάνια αυτοτιμωρούνται αγνοώντας τις καταδικαστικές προθέσεις της υποκριτικής κοινωνίας στην οποία ζουν. Δε θα μπορούσαν ποτέ να δεχτούν την τιμωρία, η οποία τους επιβλήθηκε από τους άλλους, τους ίδιους ή και χειρότερους θνητούς. Αποφασίζουν να αγκαλιάσουν και να σηκώσουν με σθένος τον προσωπικό τους σταυρό, έχοντας την ευθύνη ενός παιδιού, το οποίο σε τίποτα δεν έφταιξε.
Ο Χώθορν, νιώθοντας υπεύθυνος για τις πράξεις των αποίκων προγόνων του, εκθειάζει τις ρίζες της Αμερικής των πρώτων αποίκων και την κοινωνία την οποία διαμόρφωσαν. Καταγγέλει την κοινωνική υποκρισία, την άρχουσα αστική τάξη, τη θεοκρατία, την υποκριτική πίστη, την έλλειψη παιδείας και ενσυναίσθησης και την άσκοπη κακομεταχείριση των αρχών του χριστιανισμού. Κεντρική μεταφορά στο έργο, η αιώνια πάλη μεταξύ των επίπλαστων εννοιών του “καλού” και του “κακού”, οι οποίες πάντοτε θα καταρρίπτονται από την ειλικρίνεια του ανθρώπου προς τον ίδιο του τον εαυτό – και ύστερα προς τους άλλους.
Αντίθετα με πλήθος κλασικών έργων, αυτός ο γυναικείος χαρακτήρας, της Έρυν Πρυν, ενώνεται με το Θεό μέσω της κατά κόσμον αμαρτίας, σηκώνει οικειοθελώς το σταυρό και φτάνει στην κάθαρση δίχως ντροπή και αντίθετα στο ρεύμα της μισαλλοδοξίας και της εκδίκησης. Η γυναικεία αυτή ανύψωση στο Άλικο Γράμμα, διαμορφώνει το ριζοσπαστικό χαρακτήρα του βιβλίου, το οποίο έθεσε τις βάσεις για τη συγγραφή πολλών πολυδιάστατων γυναικείων χαρακτήρων στην αμερικανική λογοτεχνία.
