Ο Nicky Hayden ήταν οδηγός του Moto GP, προικισμένος με άφθονο ταλέντο και ισχυρές αξίες. Χαρισματικός αλλά και αφοσιωμένος, δούλευε σκληρά και αυτό τον κατέστησε έναν από τους κορυφαίους οδηγούς της διοργάνωσης. Ο μηχανοκίνητος αθλητισμός είχε την τύχη να βρεθεί στους κόλπους του αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος και οδηγός, που αγαπήθηκε και αγαπιέται ακόμα από πολλούς. Γνωστός ως Kentucky kid πέρασε στο πάνθεο των θρυλικών οδηγών.
Η Αρχή
Ο Nicky Hayden (Nicholas Patrick Hayden) γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου του 1981 στο Owensboro του Kentucky, των ΗΠΑ. Το μεσαίο μέλος μια οικογένειας με 5 παιδιά. Οι γονείς του, Earl και Rose, αγωνίζονταν σε χωμάτινες πίστες και τα παιδιά τους -Tommy, Jenny, Nicky, Roger, και Kathleen- ακολούθησαν την πορεία τους από πολύ νωρίς. Ο Nicky ξεκίνησε να οδηγεί σε ηλικία 3 ετών και δύο χρόνια μετά αγωνιζόταν. Ενώ ο Nicky και τα αδέρφια του έκαναν ατελείωτους γύρους σε μια μικρή διαδρομή μέσα στην ιδιοκτησία της οικογένειας, ο πατέρας τους ήταν πάντα παρών με το χρονόμετρό του για να παρακολουθεί την πρόοδο τους.
Η κύρια πηγή εισοδήματος της οικογένειας ήταν η αντιπροσωπεία μεταχειρισμένων αυτοκινήτων «2nd Chance Auto Sales» του Earl όπου εξακολουθεί να εργάζεται μέχρι σήμερα. Ήταν μια οικογένεια ευκατάστατη αλλά σε καμία περίπτωση πλούσια. Καθώς τα παιδιά βελτιώθηκαν στις αγωνιστικές τους προσπάθειες, η οικογένεια άρχισε να απομακρύνεται περισσότερο από το σπίτι επιδιώκοντας έναν πιο σκληρό ανταγωνισμό. Σύντομα, ταξίδευαν σε μεγάλους ερασιτεχνικούς αγώνες χωματόδρομου τόσο μακριά όσο το Ιλινόις και η Φλόριντα, ο Nicky έτρεχε πάντα με το ίδιο Νο. 69 που είχε ο πατέρας του κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Για τον αριθμο 69 ο Nicky συνήθιζε να λέει στον πατέρα του «Έπεφτα συχνά, οπότε χρειαζόμουν έναν αριθμό που θα μπορούσες να διαβάσεις ακόμα και όταν ήμουν ανάποδα».
Για τον Earl και την Rose η μόρφωση των παιδιών ήταν πολύ σημαντική και έτσι φρόντιζαν να συνδυάζουν τις προπονήσεις με τα μαθήματά τους. Και οι πέντε αποφοίτησαν από το γυμνάσιο, παρά το γεγονός ότι έλειπαν τακτικά από το σχολείο για να ταξιδέψουν σε εκδηλώσεις και παρά το γεγονός ότι τα αγόρια αγωνίζονταν επαγγελματικά κατά τα δύο τελευταία χρόνια του σχολείου.
Το 1992 η οικογένεια Hayden επικεντρώθηκε στην βελτίωση της τεχνικής της στους αγώνες δρόμου. Ήταν αρκετά αποδοτικοί και εντυπωσιακοί με τα mini bike που πήραν χορηγία από το κατάστημα Liberty του Ντάλας. Ήταν η πρώτη τους εμπειρία στα street των 125cc. Το 1994 ο Nicky Hayden πήρε την πρώτη του γεύση από διεθνή ταξίδια και αγώνες. Πήρε μέρος, μαζί με τον αδερφό του Tommy, σε δύο γύρους του Open Ducados της Ισπανίας, μιας δυνατής ερασιτεχνικής σειράς για αγώνες δρόμου 125cc.
Ο Hayden έγινε επαγγελματίας στα 16α γενέθλιά του, στα μέσα της σεζόν του ’97. Ο αδερφός του, Tommy, είχε υπογράψει για τη δορυφορική ομάδα Muzzy Racing κι έτσι ο Nicky δανείστηκε μία μοτοσικλέτα από την ομάδα και ταξίδεψε στους υπόλοιπους αγώνες της σεζόν. Τα αποτελέσματά του γενικά ήταν καλά, αλλά το πιο εντυπωσιακό ήταν η απόδοσή του στις κατατακτήριες στο φινάλε της σεζόν στο Λας Βέγκας, όπου ξεκίνησε στην πρώτη σειρά και στις δύο κατηγορίες Supersport. Στην τελευταία του ερασιτεχνική σεζόν χωματόδρομου, ο Nicky κέρδισε το AMA Horizon Award. Το 1998 αγωνιζόμενος στη δορυφορική ομάδα της Suzuki στην πρώτη του πλήρη σεζόν AMA, ο Nicky έκανε ένα βήμα μπροστά με την οδήγηση του, τερματίζοντας τακτικά μπροστά από τους αναβάτες της εργοστασιακής Suzuki. Συνολικά, κατέκτησε πέντε νίκες τη χρονιά αυτή.
Το 1999 ο Nicky υπογράφει σε μια ισχυρή ομάδα δορυφορικών Honda, αλλά με συμβόλαιο απευθείας με το εργοστάσιο της Honda. Είχε δώσει την υπόσχεση πως θα γίνει ο νεότερος νικητής του τίτλου AMA 600 Supersport και τα κατάφερε. Απέκτησε επίσης πολύτιμη εμπειρία σε μεγάλου κυβισμού μηχανές, αντικαθιστώντας τον τραυματία συμπαίκτη του Miguel Duhamel στο AMA Superbike για τέσσερις αγώνες. Εκμεταλλεύτηκε πλήρως την ευκαιρία, καθώς ανέβηκε στο βάθρο στο Pikes Peak International Raceway.
Η νέα χιλιετία βρήκε τον Nicky Hayden στην εργοστασιακή ομάδα της Honda και οι επιδόσεις του δικαίωσαν την ομάδα που τον επέλεξε. Το 2001 τραυμάτισε τον καρπό του, χειρουργήθηκε και τη σεζόν αυτή αγωνίστηκε με το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα. Παρ’ όλα αυτά δε είχε άσχημες επιδόσεις αυτή τη χρονιά. Η σεζόν του 2002 ξεκίνησε καλά για τον Nicky, ο οποίος κατέκτησε την πρώτη του νίκη στο διάσημο Daytona 200, και τελείωσε ακόμα καλύτερα, καθώς έγινε ο νεότερος πρωταθλητής του AMA Superbike.
Moto GP – Honda
Το 2003 το Moto GP υποδέχτηκε τον Nicky Hayden. Επιλέχθηκε να συμμετάσχει όχι μόνο στις αγωνιστικές προσπάθειες MotoGP της Honda, αλλά και σε αυτό που ήταν αναμφισβήτητα η κορυφαία ομάδα στους αγώνες MotoGP, την εργοστασιακή Repsol Honda. Στο νέο του ξεκίνημα ο Heyden, αν και ικανότατος, επισκιάστηκε από τον Valentino Rossi, ο οποίος ήταν διεκδικητής του τίτλου. Στον εναρκτήριο αγώνα του GP της Ιαπωνίας , ο Hayden τερμάτισε έβδομος ενώ ο Rossi κατέκτησε τη νίκη, αν και ο αγώνας αμαυρώθηκε από το θάνατο του Ιάπωνα αναβάτη Daijiro Kato. Στον επόμενο αγώνα στη Νότια Αφρική , ο Hayden τερμάτισε ξανά στην έβδομη θέση, ενώ ο Rossi στη δεύτερη. Συνέχισε να συγκεντρώνει πόντους τερματίζοντας κυρίως σε 11η και 12η θέση αλλά σημαντική στιγμή ήταν η μάχη που έδωσε για την τέταρτη θέση με τον Loris Capirossi στο γερμανικό GP, αλλά εν τέλει τερμάτισε 5ος.
Στο GP του Ειρηνικού, ο Hayden σημείωσε το πρώτο του βάθρο στην κατηγορία του Moto GP. Μετά από έναν ελιγμό προσπέρασης από τον Makoto Tamada στον τελευταίο γύρο, που έσπρωξε τον Sete Gibernau στο χαλίκι, θεωρήθηκε ότι ήταν αντίθετος με τους κανόνες από την Race Direction και απέκλεισε τον Tamada από τον αγώνα, δίνοντας την τρίτη θέση στον Hayden. Στην Αυστραλία κατάφερε να ανέβει ξανά στο βάθρο, καθώς κατέκτησε την 3η θέση. Τερμάτισε 5ος στην γενική κατάταξη του Πρωταθλήματος με με 130 βαθμούς. Πραγματικά, η εικόνα του την πρώτη χρονιά στη διοργάνωση του Moto GP ήταν αξιοθαύμαστη και πολλοί οδηγοί για να καταφέρουν τέτοια αποτελέσματα προσπαθούν αρκετές σεζόν.
Στην έναρξη της σεζόν του 2004 στη Νότια Αφρική, ο Hayden ξεκίνησε καλά τερματίζοντας 5ος, θέση την οποία κατέκτησε και στο ισπανικό GP που ακολούθησε. Στους επόμενους αγώνες δε τα πήγε ικανοποιητικά αλλά στην Ολλανδία κατάφερε να τερματίσει ξανά στην 5η θέση. Στη Βραζιλία ο Nicky Hayden ανέβηκε στο βάθρο για πρώτη φορά αυτή τη σεζόν, κατακτώντας την 3η θέση. Στον επόμενο αγώνα στη Γερμανία , ο Hayden θα τερμάτιζε τρίτος για άλλη μια φορά, πίσω από τον ομόσταυλό του Barros και τον νικητή του αγώνα Biaggi. Η συνέχεια της σεζόν ήταν κάπως παράξενη για τον Hayden καθώς πολλές φορές εγκατέλειψε αγώνες λόγω προβλημάτων, ανέβηκε σε βάθρα αλλά τερμάτιζε και σε μέτριες θέσεις. Τερμάτισε όγδοος στο πρωτάθλημα με 117 βαθμούς, 187 βαθμούς πίσω από τον πρωταθλητή Valentino Rossi.
Μετά την σχετική κακή σεζόν του 2004, πολλοί υποστήριξαν πως ο Nicky Hayden δεν έπρεπε να παραμείνει στην εργοστασιακή ομάδα της Honda. Στον πρώτο αγώνα της σεζόν του 2005, στην Ισπανία, δεν κατάφερε να τερματίσει όμως στους επόμενους αγώνες σημείωσε μια σταθερή καλή πορεία. Η έκπληξη ήρθε στο GP των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Laguna Seca Raceway. Η συγκεκριμένη πίστα δεν βρισκόταν στο ημερολόγιο της διοργάνωσης από το 1994 και αυτό σήμαινε πώς οι αναβάτες δεν την γνώριζαν καλά και δεν είχαν εμπειρία μέσα σε αυτή.
Ο Αυστραλός Troy Bayliss και ο Αμερικανός Colin Edwards γνώριζαν καλά αυτή την πίστα από τις μέρες τους στο Superbike, καθώς και ο Hayden, ο οποίος κέρδισε έναν αγώνα AMA στο circuit το 2000 και κατέλαβε την τέταρτη θέση στο World Superbike το 2002. Ο Rossi από την άλλη, δεν αγωνίστηκε ποτέ εδώ, δίνοντας σε αυτούς τους αναβάτες ένα πλεονέκτημα. Ο Hayden κατέκτησε την πρώτη του pole position στην κατηγορία MotoGP, κερδίζοντας τον πρώην ομόσταυλό του Rossi για 0,354 δευτερόλεπτα. Το «Kentucky Kid» κατέκτησε την πρώτη του προσωπική νίκη και μάλιστα εντός έδρας αλλά και την πρώτη νίκη για την εργοστασιακή ομάδα της Honda από την τελευταία νίκη του Rossi το 2003 στη Βαλένθια. Η χρονιά συνεχίστηκε με αρκετά βάθρα και καλές επιδόσεις, καθώς σημείωσε και ταχύτερο γύρο στην πίστα Sepang. Με έξι συνολικά βάθρα, ένα εκ των οποίων πρωτιά, και 206 βαθμούς τερμάτισε 3ος στην γενική κατάταξη του πρωταθλήματος.
Το 2006 ο Nicky Hayden επέστρεψε με αυτοπεποίθηση μετά την καλή περασμένη σεζόν, με τα αποτελέσματα της οποίας έκλεισε τα στόματα όσων τον ήθελαν εκτός της εργοστασιακής ομάδας. Στον πρώτο αγώνα, στην Ισπανία, ο Hayden τερμάτισε 3ος και στο επόμενο αγώνα, στο Κατάρ, ανέβηκε ξανά στο βάθρο στην 2η θέση. Οι επόμενοι αγώνες της σεζόν ήταν πραγματικά εντυπωσιακοί, μάχες με διαφορά κάτω του δευτερολέπτου έκριναν τα αποτελέσματα κάθε αγώνα. Στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς στη Βαλένθια ο Rossi χρειαζόταν να τερματίσει στη δεύτερη θέση ή υψηλότερη για να κερδίσει τον τίτλο.
Ο Hayden ξεκίνησε από τη δεύτερη σειρά στην 5η θέση αλλά ο Rossi είχε μία κακή εκκίνηση. Στον 5ο γύρο ο Rossi έκανε ένα κρίσιμο λάθος χάνοντας τα μπροστινά της μοτοσικλέτας του, βρέθηκε εκτός αγώνα για λίγο, επέστρεψε αλλά τερμάτισε 13ος. Ο Hayden πέρασε τη γραμμή τερματισμού στην τρίτη θέση πίσω από τις Ducatis των Bayliss και Capirossi. Ο Nicky Hayden στέφθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής 2006.
Στις 22 Σεπτεμβρίου 2006, ο Hayden υπέγραψε μια διετής συμφωνία που του επέτρεψε να αγωνιστεί και να εξελιχθεί με την εργοστασιακή ομάδα της Honda Racing Corporation (HRC) για τις σεζόν 2007 και 2008. Χρησιμοποίησε το 800cc Honda RC212V, και ως κάτοχος του τίτλου, ο αριθμός που αγωνιζόταν στο MotoGP άλλαξε από 69 σε 1 για τη σεζόν του 2007. Οι πρώτοι αγώνες με τη νέα μηχανή δεν πήγαν καλά, καθώς προσπαθούσε να βρει τους ρυθμούς του. Σημείωσε ορισμένα βάθρα αλλά γενικά ήταν μια δύσκολη χρονιά. Ο Hayden τερμάτισε όγδοος στο πρωτάθλημα με 127 βαθμούς, 240 βαθμούς πίσω από τον πρωταθλητή Casey Stoner.
Η επόμενη χρονιά σηματοδότησε εξ αρχής τη λήξη της συνεργασίας Hayden-Honda. Μηχανικά προβλήματα, διαφωνίες για τα ελαστικά, ένας τραυματισμός και όχι ιδιαίτερα καλές επιδόσεις οδήγησαν στη λήξη της δεκαετής συνεργασίας στις 15 Σεπτεμβρίου του 2008.
Moto GP – Ducati
Μετά τη Honda ο Nicky Hayden υπέγραψε με την ομάδα της Ducati, το 2009. Κατά τη διάρκεια των δοκιμών, πριν την έναρξη της σεζόν, ο Hayden αντιμετώπιζε προβλήματα με τη μοτοσικλέτα, κυρίως με το κράτημα στις στροφές. Η πρώτη του σεζόν στη Ducati ξεκίνησε άσχημα όταν, κατά τη διάρκεια των προκριματικών στον πρώτο γύρο της σεζόν στο Κατάρ , ο Hayden υπέφερε από έναν έντονο πόνο στην πλάτη του και χρειάστηκε τρία ράμματα για ένα κόψιμο στο στήθος του, αφού έπεσε σε μια μεγάλη σύγκρουση. Εκτοξεύτηκε στον αέρα με ένα highside στο τέλος της προκριματικής περιόδου των 45 λεπτών και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Αφού βεβαιώθηκε πως δεν είχε κάποιο κάταγμα επέστρεψε την επόμενη ημέρα στον αγώνα.
Οι αγώνες που ακολούθησαν δεν είχαν ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα. Στο GP του Indianapolis ο Nicky Hayden κατάφερε να ανέβει στο βάθρο, κατακτώντας την 3η θέση. Τερμάτισε 13ος στο πρωτάθλημα με 104 βαθμούς, 202 βαθμούς πίσω από τον πρωταθλητή Valentino Rossi και 157 βαθμούς πίσω από τον δεύτερο Jorge Lorenzo, το χειρότερο αποτέλεσμά του από τότε που ξεκίνησε να αγωνίζεται στην κατηγορία MotoGP.
Στις 28 Αυγούστου 2010, ο Hayden επέκτεινε τη συνεργασία του με την Ducati, υπογράφοντας διετή επέκταση συμβολαίου με την εργοστασιακή ομάδα. Μαζί του στην ομάδα είναι ο πρώην συμπαίκτης του στη Honda, Valentino Rossi , ο οποίος υπέγραψε επίσης διετές συμβόλαιο, για να συνεργαστεί με τον Hayden.
Η σεζόν του 2011 του ξεκίνησε με την 9η θέση στο Κατάρ και συνεχίστηκε με βάθρο και την 3η θέση στο GP της Ισπανίας. Στο 3ο βάθρο ανέβηκε ξανά και στο GP του Aragon. Στη συνέχεια της χρονιάς η καλύτερη θέση που κατέκτησε ήταν η 4η στο βρετανικό GP και οι υπόλοιποι αγώνες δεν του επέφεραν υψηλές βαθμολογίες. Τερμάτισε όγδοος στο πρωτάθλημα με 132 βαθμούς.
Το 2012 στους πρώτους 10 αγώνες, τερμάτισε 6ος στο Κατάρ , 8ος στην Ισπανία , 11ος στην Πορτογαλία , 6ος ξανά στη Γαλλία , 9ος στην Καταλονία , 7ος στη Μεγάλη Βρετανία , 6ος για άλλη μια φορά στην Ολλανδία , 10ος στη Γερμανία , 7ος στην Ιταλία και 6ος για τέταρτη φορά στον εγχώριο αγώνα του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτές οι θέσεις τον κρατούσαν σε μια σταθερή βαθμολογία στη γενική κατάταξη. Υπέστη κάποιους τραυματισμούς αλλά χάρη στην υποστήριξη του επίσημου φυσιοθεραπευτή Freddie Dente, ο Hayden επέστρεψε για το GP του San Marino, όπου τερμάτισε στην έβδομη θέση. O Hayden τερμάτισε ένατος στο πρωτάθλημα με 122 βαθμούς και ήταν η πρώτη σεζόν στην καριέρα του που δεν κατέκτησε βάθρο.
Για τη σεζόν του 2013, ο Hayden προστέθηκε στην εργοστασιακή ομάδα της Ducati από τον Andrea Dovizioso , ο οποίος μετακόμισε από την ομάδα Tech3 Yamaha για να αντικαταστήσει τον Valentino Rossi , ο οποίος επέστρεψε στην εργοστασιακή Yamaha. Ήταν μια ακόμη αδύναμη σεζόν για το «Kentucky Kid», καθώς δεν ανέβηκε ξανά σε βάθρο και τερμάτισε ένατος στο πρωτάθλημα με 126 βαθμούς, 208 βαθμούς πίσω από τον πρωταθλητή Marc Márquez.
Moto Gp – Aspar Racing Team
Στις 17 Οκτωβρίου 2013 ανακοινώθηκε ότι, μετά από πέντε χρόνια με τη Ducati, ο Hayden είχε υπογράψει με την Aspar Team για τη σεζόν του 2014. Ο Hayden συνεργάστηκε με τον Hiroshi Aoyama , ο οποίος μετακόμισε από την ομάδα της Avintia Blusens , έχοντας στα χέρια τους μοτοσικλέτες Honda RCV1000R. Ήταν μια πραγματικά δύσκολη χρονιά για τον Hayden τόσο βαθμολογικά όσο και για την υγεία του καθώς υποβλήθηκε σε χειρουργικές επεμβάσεις στο χέρι. Τερμάτισε 16ος στο πρωτάθλημα με μόλις 47 βαθμούς, 315 βαθμούς πίσω από τον πρωταθλητή Marc Márquez.
Για τη σεζόν του 2015, ο Hayden παρέμεινε στην Aspar Racing Team, για να οδηγήσει ένα νέο Honda RC213V-RS ανοιχτών προδιαγραφών. Και ήταν μια ακόμη χρονιά χωρίς ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα. Το 2016 η Honda κάλεσε τον Nicky Hayden να αντικαταστήσει 2 αναβάτες κι έτσι εμφανίστηκε σε 2 αγώνες.
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike
Στις 8 Οκτωβρίου του 2015, ανακοινώθηκε στη συνέντευξη τύπου πριν από τον αγώνα για το Ιαπωνικό Grand Prix, ότι ο Hayden θα μετακομίσει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike για τη σεζόν 2016. Ο Hayden αντικατέστησε τον Sylvain Guintoli στην ομάδα Honda της Ten Kate Racing.
Ο Nicky Hayden μπήκε ανανεωμένος στο Πρωτάθλημα καθώς οι επιδόσεις του ήταν καλές. Στον πρώτο του αγώνα στο Mazda Raceway Laguna Seca κατέκτησε την 4η θέση. Στις 16 Απριλίου 2016, στο Άσεν, ανέβηκε στο βάθρο για πρώτη φορά στην 3η θέση και σχεδόν ένα μήνα μετά 15 Μαΐου 2016 στη Sepang ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου κατακτώντας την πρώτη του νίκη στη διοργάνωση.
Ο Hayden παρέμεινε στην Ten Kate Honda (τώρα γνωστή ως Red Bull Honda World Superbike Team) για τη σεζόν 2017, με τη συνεργασία του Stefan Bradl. Ένα αργό ξεκίνημα της σεζόν είχε ανάμεικτα αποτελέσματα και τρεις αποχωρήσεις. Το καλύτερο αποτέλεσμά του στη σεζόν ήταν η έβδομη θέση στην Ταϊλάνδη. Ο τελευταίος αγώνας του Hayden ήταν ο δεύτερος αγώνας του Motul Italian Round που διεξήχθη στις 14 Μαΐου 2017 όπου τερμάτισε στη 12η θέση. Δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το πρωτάθλημα της χρονιάς καθώς το νήμα της ζωής του κόπηκε πρόωρα.
Ο τελευταίος αγώνας
Στις 17 Μαΐου του 2017 ο Nicky Hayden χτυπήθηκε από αυτοκίνητο κατά τη διάρκεια προπονητικής άσκησης με ποδήλατο στην Ιταλία. Μεταφέρθηκε στο τοπικό νοσοκομείο Maurizio καθώς υπέστη εγκεφαλική βλάβη και πέντε ημέρες μετά επιβεβαιώθηκε ο θάνατός του. Ο οδηγός που παρέσυρε τον Hayden παραπέμφθηκε στην ιταλική δικαιοσύνη.
Ο μηχανοκίνητος αθλητισμός βυθίστηκε σε βαρύ πένθος. «Εκτός του ότι ήταν πραγματικός πρωταθλητής στην πίστα, ο Nicky ήταν αγαπημένος των οπαδών λόγω της ευγενικής του φύσης, της χαλαρής συμπεριφοράς και του τεράστιου χαμόγελου που κουβαλούσε πάντα παντού», είπε η Red Bull Honda σε δήλωση της ομάδας.
Η κηδεία του έγινε στις 29 Μαΐου στη γενέτειρά του, στο Owensboro του Kentucky. Πάνω από 2.οοο μοτοσικλέτες παρευρέθηκαν και παρατάχθηκαν στο δρόμο της νεκρώσιμης πομπής ως ένδειξη πένθους αλλά και για να αποχαιρετίσουν τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή όπως του έπρεπε. O Nicky Hayden πέρασε ολόκληρη τη ζωή του πάνω σε μηχανές και στην τελευταία του βόλτα τον συντρόφευσαν ξανά. Το «Kentucky kid» έμεινε στις καρδιές όλων ως ένας άξιος αναβάτης, Παγκόσμιος Πρωταθλητής αλλά πάνω απ’ όλα ένα παιδί με ζεστό χαμόγελο που αγαπούσε την οικογένειά του και ήταν κοντά στον κόσμο που τον θαύμαζε.
Το 2017, το AMA Horizon Award μετονομάστηκε προς τιμήν του σε Nicky Hayden. Το Nicky Hayden AMA Horizon Award απονέμεται κάθε χρόνο σε ερασιτεχνικές βόλτες σε χωματόδρομο, μοτοκρός και αγώνες δρόμου. Κατά τη διάρκεια του GP της Αμερικής του Red Bull 2018 στο Circuit of The Americas, ο αριθμός του Nicky Hayden, 69, βάφτηκε με σπρέι στη στροφή 18 και μετονομάστηκε επίσημα σε «Hayden Hill» προς τιμήν του πρώην Αμερικανού αναβάτη. Στις 8 Ιουνίου 2018, η πόλη του Owensboro αποκάλυψε το μνημείο του Nicky Hayden προς τιμήν του αείμνηστου πρωταθλητή. Πρόκειται για χάλκινο γλυπτό που δημιουργήθηκε από τον George Lundeen. Το 2018, ο δήμαρχος του Owensboro, Τομ Γουάτσον, κήρυξε την 9η Ιουνίου ως Ημέρα του Nicky Hayden, αντιπροσωπεύοντας τον αριθμό 69 που αγωνιζόταν. Ακόμη, το 2018 το όνομά του εισήχθη στο Hall of Fame. Ο αριθμός 69 αποσύρθηκε από τους αγώνες προς τιμήν του. Μνημείο προς τιμήν του μεγάλου πρωταθλητή υπάρχει και στο Misano.
Ο Nicky Hayden έφυγε νωρίς άφησε πίσω του όμως ισχυρή κληρονομιά για τους οδηγούς. Ήθος, θετική ενέργεια, καλοσύνη και το πρότυπο πως με σκληρή δουλειά μπορείς να καταφέρεις τα πάντα.
R.I.P. Legend
Παρακάτω παρατίθεται video με τις καλύτερες στιγμές του θρυλικού Nicky Hayden.
https://www.youtube.com/watch?v=HykdLXICUNQ
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν:
- “Nicky Hayden, former MotoGP world champion, dies five days after bike crash”, theguardian.com, τελευταία επίσκεψη 12/4/22
- “Hayden heats up with first front row”, crash.net, τελευταία επίσκεψη 12/4/22
- “WSBK Sepang: Nicky Hayden claims debut WSBK victory”, crash.net, τελευταία επίσκεψη 12/4/22
- “Hayden`s dream comes true”, crash.net, τελευταία επίσκεψη 12/4/22
- “Hayden To Join Ducati In 2009”, web.archive.org, τελευταία επίσκεψη 12/4/22
- Nicky Hayden, n.wikipedia.org, τελευταία επίσκεψη 12/4/22
