Την τελευταία περίοδο και συγκεκριμένα τους τελευταίους μήνες ακούμε συνεχώς στα ξένα και ελληνικά μέσα ενημέρωσης για εκρήξεις σε γειτονικές χώρες όπως στην Τουρκία, στη Γαλλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ακούμε κατά καιρούς για απειλές προς τις χώρες του δυτικού και «μορφωμένου» κόσμου από την πλευρά του ISIS για εκρήξεις και διάφορες εκτελέσεις των αθώων πολιτών. Στην ουσία βλέπουμε μια ανάπτυξη και επέκταση του ανατολικού «υπανάπτυκτου» κόσμου έναντι των δυτικών αποικιοκρατών. Μια αντιστροφή της πάλαι ποτέ μεγάλης αποικιοκρατίας της Δύσης, υπό την στήριξη των τελευταίων για σκοπούς επιβολής της παγκόσμιας νέας τάξης και αποσταθεροποίησης κάποιων πραγμάτων.
Και όλα αυτά, θα διατύπωνα πως ξεκίνησαν από το γεγονός της πτώσης των διδύμων πύργων στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001 και από την επίθεση των Αμερικανών στο Αφγανιστάν για απάντηση στο γεγονός αυτό. Όμως εκτός αυτού του γεγονότος, που ήταν η αφορμή για να ξεκινήσει η επίθεση, ήταν λόγοι οικονομικοί, διπλωματικοί και γεωστρατηγικοί.
Το κακό της υπόθεσης, είναι πως όλη αυτή η θηριωδία που παρατηρείται δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει γιατί όλο αυτό είναι στο αίμα μας, είναι στην νοοτροπία μας. Αν η δύση ήθελε να κάνει ένα καλό θα μπορούσε να το κάνει, αρκεί να σταματούσε να φτιάχνει και να πουλάει όπλα, να διοχετεύει ναρκωτικά και άλλα πολλά. Ο άνθρωπος αντί να προχωράει και να αλλάζει, όλο και γρηγορότερα επιστρέφει στην εποχή του μεσαίωνα, του σκοταδισμού και της μισαλλοδοξίας. Μια εποχή που χαρακτηρίστηκε από τα αισθήματα του φόβου, της απογοήτευσης και απελπισίας.
Σε όλες τις χώρες παρατηρείται μια αποσταθεροποίηση των τοπικών οικονομικών δεδομένων, μια κατάρρευση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και μιας επίδειξης ισχύος των μεγάλων κρατών. Τα δεδομένα θυμίζουν τον αναβρασμό πριν την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου με την πτώση των μεγάλων αυτοκρατοριών. Και όλα αυτά επιζητούν την εκτόνωσή τους μ’ ένα πόλεμο ή με μια άνοδο κάποιας άρχουσας δύναμης και τάξεως.
Παντού ακούμε για ειρήνη, ανάπτυξη, ασφάλεια και για εκσυγχρονισμό των τοπικών κοινωνιών αλλά δυστυχώς επικρατεί μια μεγάλη υποκρισία για να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια και να μας περάσουν πως όλα είναι ρόδινα και ωραία. Μπορεί τυπικά να σταμάτησαν να γίνονται κάποια πράγματα αλλά στην ουσία αλλάχθηκαν οι όροι του συμβολαίου. Μιλάμε για μια μετανάστευση και προσφυγιά αλλά εξακολουθούμε να βλέπουμε ανθρώπους να εκμεταλλεύονται άλλους επάνω στην ανέχεια και εξαθλίωση.
Μιλάμε για αλλαγή και εκσυγχρονισμό κάποιων πραγμάτων αλλά αν ο άνθρωπος δεν κοιτάξει τον εαυτό του στον καθρέπτη και να μιλήσει με τον εαυτό του, η αλλαγή δεν θα έρθει ποτέ. Η αλλαγή έρχεται από μας και θα έρθει αρκεί να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας και να κάνουμε όνειρα.
