Κάθε άνθρωπος αποτελείται από τρεις εαυτούς λένε, αυτόν που έχει, εκείνον που θα ήθελε να έχει και εκείνον τον κρυφό που λίγοι ανακαλύπτουν. Παράξενο πλάσμα ο άνθρωπος, πολύπλευρο και ενδιαφέρον. Από μικρή μου άρεσε να παρατηρώ τους ανθρώπους. Αγαπώ να παρατηρώ και παρατηρώ αυτούς που αγαπώ ή έστω αυτούς που μου κινούν το ενδιαφέρον, ώστε να στρέψω το βλέμμα μου πάνω τους.
Η φράση, λοιπόν, αυτή που αφορά το τρίπτυχο της ανθρώπινης προσωπικότητας με καταδιώκει από τότε που την πρωτάκουσα. Με γοήτευσε και αφού αναρωτήθηκα αν είναι πραγματικότητα τεστάροντας τον ίδιο μου τον εαυτό, ψάχνω να βρω και τις τρεις πλευρές στους ανθρώπους που επιτρέπω να μπουν στη ζωή μου. Υποσυνείδητα όλοι το κάνουμε. Όταν κάποιος σε γοητεύσει, αυτομάτως θες να μάθεις τα πάντα για εκείνον με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο. Η αναζήτηση, λοιπόν, ξεκινά και είναι τόσο μα τόσο ενδιαφέρουσα και γοητευτική, σαν μια ακόμη εμπειρία ζωής. Είναι η δική σου ανακάλυψη! Κάθε αναζήτηση όμως προς το άγνωστο πάντα εγκυμονεί κινδύνους. Ο κίνδυνος λοιπόν είναι αν εσύ λύνοντας το μυστήριο δώσεις την ίδια σημασία και στις τρεις πλευρές ή εθελοτυφλήσεις και κρατήσεις εκείνη που εσένα σου ταιριάζει; Το δίκαιο είναι να συμβεί το πρώτο, αλλά όσο υπέρμαχος της δικαιοσύνης κι αν είμαι, μάλλον θα συμβεί το δεύτερο και το ξέρουμε. Μόλις βρεις αυτό που είναι κομμένο και ραμμένο για σένα θα το θεοποιήσεις, ακόμα κι αν δεν είναι τέλειο , θα το βάλεις εκεί ψηλά στο βάθρο για να μην το αγγίζει κανείς ακόμα κι εσύ και τις άλλες δύο πλευρές θα τις παραμερίσεις. Άλλωστε δεν σε καλύπτουν απόλυτα, από κάπου μπάζουν.
Και τώρα τι γίνεται; Ζείτε εσείς καλά και εμείς καλύτερα; Δυστυχώς όχι, κι αυτό γιατί ξέχασες να ρωτήσεις τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου αν αυτός θέλει τελικά εκείνη την πλευρά που εσένα ενθουσίασε και μάγεψε, να την εμφανίζει συχνά ή να της επιτρέπει μόνο guest εμφανίσεις. Σκέψου ότι μπορεί σ’ αυτόν να μην αρέσει, να θέλει να την κρύψει για τους δικούς του λόγους. Τότε δημιουργείται μια αναπόφευκτη κόντρα ανάμεσα σε ‘σένα που προσπαθείς να τον πείσεις για αυτό το ιδανικό που έχει και σε εκείνον που επιμένει στο αντίθετο. Σκέφτεσαι πως δεν κάνεις κάτι κακό και δυσανασχετείς, νευριάζεις, θυμώνεις. Φυσικά και δεν είναι κακό να θες να φέρεις στην επιφάνεια τα καλά στοιχεία του ανθρώπου που αγαπάς, εκείνα που τον ομορφαίνουν ακόμα περισσότερο και τον κάνουν ξεχωριστό.
Όλοι θέλουμε οι άνθρωποι που βρίσκονται δίπλα μας να λάμπουν με το δικό τους τρόπο, αλλά αυτό το θέλουμε εμείς. Δεν μπορείς ποτέ να πιέσεις κάποιον να βγει από το λαβύρινθο του αν δεν το θέλει πρώτα ο ίδιος. Όσα επιχειρήματα κι αν του δώσεις, θα πάνε στράφι. Το παιχνίδι κρίνεται απ’ αυτόν. Εσύ το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να φέρεις στην επιφάνεια και τους τρεις εαυτούς, το πώς θα τους αξιοποιήσει εξαρτάται από εκείνον. Κράτα λοιπόν το ταξίδι που ήταν όμορφο και μη στεναχωριέσαι αν δεν αλλάξεις τον κόσμο, δεν είναι μόνο δική σου η ευθύνη.
