Η πριγκίπισσα ανασήκωσε το φουστάνι της και κάθισε στον αναπαυτικό ροζ καναπέ του δωματίου της, ισιώνοντας και φτιάχνοντας το θαλασσί, φαρμπαλένιο φόρεμά της. Ανασήκωσε το πορσελάνινο φλιτζάνι, και ήπιε μια ντελικάτη γουλιά από το κινέζικο φημισμένο τσάι του παλατιού. Αμέσως μετά, με χάρη, φόρεσε τα κατακόκκινα γυαλιά της και άνοιξε το χνουδωτό πουά ροζ ημερολόγιο να δει το ημερήσιο πρόγραμμα.
Η ημέρα σήμερα προβλεπόταν δύσκολη…Δεν ήξερε πως να προγραμματίσει το δύσκολο και φορτωμένο πρόγραμμά της, με κοινωνικές υποχρεώσεις, τσάι και συζητήσεις με άλλες πριγκίπισσες και κυρίες των τιμών.
Είχε ξεκινήσει και έπληττε αφόρητα με τα δήθεν και τα πρέπει, αλλά ήταν μια πριγκίπισσα, δεν μπορούσε τόσο απλά ν’αρνηθεί.
Σήμερα είχε κανονίσει μάθημα με την νονά της. Μα είναι αδύνατον, να τα καταφέρει, έχει πολλά ραντεβού, μια εργασία να γράψει για την σχολή πριγκίπισσας-ψυχολόγου-αερικού, να βουρτσίσει τα μαύρα μακριά μαλλιά της, και να βγει για ποτό. Α όλα και όλα! Πριγκίπισσα αλλά κάπου φτάνει! Θέλει και τον προσωπικό της χρόνο, όπως όλοι άλλωστε.
Πήρε κατευθείαν τηλέφωνο την νεράιδα νονά της, και την παρακάλεσε να λείψει σήμερα από το μάθημα μετατροπής της κολοκύθας σε άμαξα. Είχε να συναντήσει ένα σωρό φίλους που ζήταγαν απεγνωσμένα την πολύτιμη συμβουλή της.
«Εντάξει θα σου κάνω την χάρη» της απαντά η νεραιδονονά της από το κοχυλοτηλέφωνο, «αλλά να ξέρεις πως η Σταχτοπούτα έχει τα ψυχολογικά της τον τελευταίο καιρό και της σύστησα εσένα. Δες το πρόγραμμα σου και πάρε με να μου πεις πότε θα μπορέσεις να την δεις!»
Η πριγκίπισσα σαστισμένη «στρίμωξε» την Σταχτοπούτα στο αυριανό πρόγραμμα, αλλά πριν προλάβει να ειδοποιήσει την νονά της, κτύπησε η πόρτα.
Καλά – καλά δεν είχε ακούσει την αναγγελία του πρώτου ασθενή και ένας σίφουνας μπήκε στο δωμάτιο και της έσκασε ένα δυνατό φιλί στο μάγουλο! Ήταν η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου! Το είχε ξεχάσει, μέχρι που ο παιχνιδιάρης κλόουν κάθισε στο αναπαυτικό κρεβάτι της γιατρού, έβγαλε έναν λαγό από το καπέλο του, και της εξομολογήθηκε πως βαρέθηκε να είναι μόνος, και όλοι να τον φοβούνται!
«Πριγκίπισσα μου βοήθησε με, το μόνο που θέλω είναι να με καλούν τα παιδιά στα γενέθλια τους και να μοιράζω μπαλόνια!»
«Ηρέμησε, κλόουν μου και δέξου όλες τις πτυχές του εαυτού σου» προσπάθησε να τον πείσει η πριγκίπισσα.
Φασαρία ακούστηκε στον προθάλαμο και σαν αερικό, σχεδόν όμοια σαν τον κλόουν μπήκε στο δωμάτιο ο Winnie the Pooh, σπρώχνοντας στο κρεβάτι με τον χνουδωτό ποπούλι του, τον κλόουν να πάει πιο πέρα!
«Φύγε κακέ κλόουν, ήρθε η σειρά μου, πάσχω από ψυχική διαταραχή». Καβγάς ξέσπασε μεταξύ τους, μάταια η πριγκίπισσα προσπάθησε να τους χωρίσει! Κάποια στιγμή έξαλλη κτύπησε το χέρι της στο τραπεζάκι ακριβώς μπροστά και είπε δυνατά:
«Την αλήθεια όλοι την θέλουν, αλλά την ειλικρίνεια, κανείς!»
«Μα πριγκίπισσα μου, ξέρεις πως οι ήχοι της καθημερινότητας με τρελαίνουν» δάκρυσε απολογητικά ο Winnie και έκλεισε τα αυτάκια του.
«Λοιπόν έχω μια ιδέα», αναφώνησε η πριγκίπισσα, θα βάλω μουσική και θα σας βοηθήσει να κοιμηθείτε και οι δυο εντάξει;»
«Κυρία πριγκίπισσα εγώ θέλω βιντεοκασσέτα», είπε ο κλόουν σηκώνοντας το χέρι
«Α μα επιτέλους ηρεμήστε, σας διατάζει η πριγκίπισσα σας, πάρτε τα κινητά στα χέρια και στείλτε ο ένας στο άλλο μήνυμα με emoji, μόνο έτσι θα επικοινωνήσουμε!»
«Μα πώς περιγράφεις με ένα emoji το κενό που νιώθεις μέσα σου; Πριγκίπισσα μου πώς με συμβουλεύτε να το γεμίσω;», ρωτά απεγνωσμένα ο κλόουν και ένα δάκρυ χαλά μονομιάς με μια γραμμή το λευκό μακιγιάζ του!
«Το βρήκα! Όλα είναι στο μυαλό, οπότε εσύ Winnie θα δώσεις την κόκκινη μπλούζα σου στον κλόουν και ο κλόουν θα σου δώσει το μπαλόνι του! Για λίγο καιρό θα πάρετε ο ένας την θέση του άλλου» ενθουσιασμένη ανήγγειλε η πριγκίπισσα ψυχολόγος!
«Ναιιιιιι!» συμφώνησαν με χαρά και οι δυο και δώσαν χειραψία, να επιβεβαιώσουν την συμφωνία τους. Την ώρα που ο Winnie έβγαζε την μπλούζα του, να την ανταλλάξει με το μπαλόνι του κλόουν, σαν τρίτος σίφουνας μπήκε στο δωμάτιο η Γουέντι!
«Ααααα, Πήτερ Παν κλείσε τα μάτια σου αμέσως!» φώναξε ταραγμένη και με τα φτερά της προσπάθησε να καλύψει τα μάτια του Πήτερ όπως κάθε υπερ- προστατευτική μάνα!
«Δεν θα με τρελάνετε εσείς εμένα, παρακαλώ περάστε όλοι έξω. Ζω ένα δράμα η αρθρογράφος- ψυχολόγος! Θα σας απαντήσω στα άρθρα μου, να με διαβάζετε και θα πάρετε όλες τις απαντήσεις» απάντησε με ψυχραιμία η πριγκίπισσα και κτύπησε το καμπανάκι να περάσει ο μπάτλερ και να οδηγήσει κλόουν, αρκουδάκια, νεράιδες και παιδιά που δεν μεγαλώνουν ποτέ, στην έξοδο.
Όταν επιτέλους έμεινε μόνη, έκατσε αναπαυτικά, άνοιξε το pc της , καθάρισε τα γυαλιά της και ξεκίνησε να γράφει. Ποιο θα ήταν το επόμενο άρθρο της; Έκλεισε παιχνιδιάρικα το μάτι και μας άφησε με αγωνία να περιμένουμε!
