Το Down with Love (2003) είναι μια αμερικάνικη ρομαντική κομεντί σε σκηνοθεσία του Peyton Reed. Με πρωταγωνιστές τους Renée Zellweger και Ewan McGregor είναι ένα homage στις σεξοκωμωδίες δίχως σεξ (no-sex sex comedies) της δεκαετίας του ’60.
Με λίγα λόγια
Μεταφερόμαστε το 1962, όταν η Barbara Novak (Renée Zellweger) φθάνει στη Νέα Υόρκη με ένα όνειρο και ένα χειρόγραφο, το οποίο ευελπιστεί να καταθέσει σε κάποιον εκδοτικό οίκο. Τιτλοφορούμενο Down with Love, πρόκειται για ένα βιβλίο αυτοβοήθειας το οποίο πραγματεύεται συμβουλές για την απελευθέρωση της σύγχρονης γυναίκας, το δικαίωμα της να απολαύσει ελεύθερα το σεξ αλλά και το πώς να υποκαταστήσει την επιθυμία της για σχέση με σοκολάτα!
Όπως είναι επόμενο, ο ανδροκρατούμενος χώρος των εκδόσεων δεν παίρνει στα σοβαρά το βιβλίο της. Με τη βοήθεια της επιμελήτριάς της Vikki Hiller (Sarah Paulson) η Barbara θα πρέπει να δώσει συνέντευξη στον πασίγνωστο συντάκτη του περιοδικού Know, Catcher Block (Ewan McGregor). Ο Catcher όμως, όντας αλαζονικός και playboy – “Ladies’ Man, Man’s Man, Man About Town” είναι ο τίτλος που του αποδίδεται επανηλειμμένα – σκαρφίζεται διαρκώς δικαιολογίες για να την αποφύγει.
Fast forward μερικές βδομάδες και η Barbara με την Vikki καταφέρνουν να προμοτάρουν το βιβλίο στην primetime ζώνη της τηλεόρασης, με την Judy Garland να τραγουδά το ομώνυμο με το βιβλίο τραγούδι «Down with Love». Το βιβλίο γίνεται τεράστια επιτυχία μέσα σε μια νύχτα. Γυναίκες εγκαταλείπουν τα συζυγικά και μητρικά τους καθήκοντα, κατά την προτροπή του βιβλίου, για να κυνηγήσουν την καριέρα τους και μια πιο ολοκληρωμένη ζωή. Τα νέα δεν αργούν να φτάσουν στα αυτιά του Catcher – πέραν του ότι ήταν σίγουρος ότι η Barbara ήταν μια γεροντοκόρη – ο οποίος βάζει στόχο του να κάνει την Barbara να τον ερωτευτεί έτσι ώστε να αποδείξει ότι τα όσα ισχυρίζεται στο βιβλίο της είναι ψέματα.
Κριτική
Η ταινία είναι ευχάριστη, μπορώ να πω ότι είναι από τις αγαπημένες μου ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών, με τη Zellweger να θυμίζει κάτι από τη γλυκιά και χαριτωμένη Doris Day και τον απολαυστικό McGregor σε ρόλο καζανόβα αρθρογράφου. Εξίσου υπέροχοι οι David Hyde Pierce ως ο νευρωτικός φίλος και συνάδελφος του Catcher (λίγο λιγότερο νευρωτικός εδώ από τον ρόλο του ως Niles Crane στο Frasier) και η Sarah Paulson ως η καυστική καπνίστρια επιμελήτρια του βιβλίου.
Το Down with Love με εξέπληξε ευχάριστα, όχι τόσο για τις ανατροπές της πλοκής, αλλά για το χιούμορ με το οποίο διαχειρίζεται τις εξωφρενικές συμβάσεις των no-sex sex comedies. Οι ερμηνείες μιμούνται με σεβασμό τις ταινίες που παρωδούν αποδίδοντας φόρο τιμής σε μια τόσο iconic περίοδο του αμερικανικού κινηματογράφου. Είναι αξιέπαινο το ότι η φωτογραφία, η μουσική, το μοντάζ της ταινίας καθώς και τα εφέ που χρησιμοποιήθηκαν – το split-screen στη σκηνή του τηλεφωνήματος, μια σκηνή γεμάτη σεξουαλικά υπονοούμενα τόσο στον διάλογο όσο και στις κινήσεις των πρωταγωνιστών – είναι συμβατά με το ύφος ταινιών όπως το Pillowtalk (1959) και το Lover Come Back (1961). Αντιστοίχως ο Peyton Reed χρησιμοποίησε γενικά πλάνα(wide shots) στα οποία κυριαρχεί συνήθως ένα χρώμα – στο διαμέρισμα του Catcher κυριαρχεί το μπλε. Ειδική μνεία για τα εξαιρετικά σετ και τα κουστούμια, αλλά και τον τρόπο που οι συντελεστές τα ανέδειξαν κωμικά μέσα από την παρωδία.
Δείτε το trailer της ταινίας εδώ:
