Περασμένες 10 το βράδυ, έκοβα βόλτες στα λιθόστρωτα σοκάκια μιας εκ των πιο αγαπημένων περιοχών των θεσσαλονικιών, τα Λαδάδικα. Ένα όνομα που κρύβει αμέτρητες ιστορίες, ένα μέρος που έχει καταφέρει να κρατήσει ζωντανά τα στοιχεία που θεμελιώνουν την ελληνική νοοτροπία: παραδοσιακή ελληνική κουζίνα και κρασί με την συντροφιά των ελληνικών λαϊκών ασμάτων.
Μία περιοχή του κάποτε…
Κάποτε η περιοχή υπήρξε εβραϊκή συνοικία στην οποία κυριαρχούσε το χονδρικό εμπόριο λαδιού ενώ στα χρόνια πριν τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο άρχισαν να εμφανίζονται οίκοι ανοχής και καπηλειά. «Στο ισόγειο τα μαγαζιά πουλούσαν λάδια, εδώδιμα αποικιακά. Στον επάνω όροφο, τα σπίτια πουλούσαν έρωτα.» επιβεβαιώνει σε συνέντευξη του ο στιχουργός Φ. Γράψας. Στους σύγχρονους καιρούς, τα Λαδάδικα αποτελούν ορόσημο για την νυχτερινή ζωή της Θεσσαλονίκης και πόλο έλξης για μικρούς και μεγάλους.
Μπυραρίες και παμπ
Μπυραρίες και παμπΠερπατώντας επί της οδού Αιγύπτου, παρατηρούσα τα οικήματα που ήταν βαμμένα σε ποικιλία αποχρώσεων: από πορτοκαλί και κίτρινο, μέχρι γαλάζιο και απαλό κόκκινο. Φιλοξενούν όλα μπυραρίες και παμπ όπου συχνάζουν τόσο φοιτητές, όσο και μεγαλύτερες ηλικίες, για να θυμηθούν τα παλιά. Οι ρυθμοί είναι χαλαροί και η ευθυμία διάχυτη σε κάθε γωνιά του δρόμου. Τα χρώματα που κυριαρχούν στους εσωτερικούς χώρους είναι σκοτεινά και η διακόσμηση κάπως επιβλητική. Εκείνο που τράβηξε περισσότερο την προσοχή μου ήταν το ‘The Pub’, μία μπυραρία διαμορφωμένη σύμφωνα με τα βόρεια ευρωπαϊκά πρότυπα. Τα βαρέλια που λειτουργούν ως τραπέζια, οι πέτρινοι τοίχοι σε συνδυασμό με την ξύλινη επένδυση, η ροκ διάθεση, το ζεστό και οικείο περιβάλλον και φυσικά το μενού που περιλαμβάνει περισσότερες από 30 ετικέτες μπύρας από όλο τον κόσμο καθιστά το μαγαζί αγαπημένο στέκι κατά τη γενική ομολογία.
Μιας όμως που βρίσκομαι εδώ θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω και το ‘‘Beer o’ clock’’, μία από τις κορυφαίες μπυραρίες όχι μόνο της περιοχής αλλά και της Θεσσαλονίκης γενικότερα! Η μεγάλη ποικιλία μπύρας σε συνδυασμό με τα γευστικά πιάτα και την ζεστή, χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα καθιστούν το μαγαζί ξεχωριστό.
Λίγα βήματα πιο κάτω, ο δρόμος με έβγαλε στην πλατεία δημάρχου Π. Πετρακάκη, ένα κεντρικό σημείο στο οποίο είναι συγκεντρωμένα τα περισσότερα ταβερνάκια, μεζεδοπωλεία και εστιατόρια της περιοχής. Το μέρος έσφυζε από κόσμο. Τα γυναικεία αρώματα, η οχλαγωγία, η ελληνική ζωντανή μουσική και η μυρωδιά από το καλοψημένο κρέας συνέθεταν το τοπίο της βραδιάς. Ευθεία πάνω απλωνόταν η οδός Κατούνη στην οποία άξιζε μία στάση στο ‘The Dubliner’, την πρώτη γνήσια Ιρλανδική παμπ της πόλης.
Αριθμεί σχεδόν ένα χρόνο από τα εγκαίνιά της κι όμως κατάφερε να τοποθετηθεί στα 25 καλύτερα μπαρ – ρεστοράν της Θεσσαλονίκης! Το περιβάλλον είναι ζεστό και φιλόξενο ενώ ο χώρος επενδυμένος με ξύλο χωρίς ιδιαίτερη διακόσμηση προκειμένου να ξεκουράζει τον πελάτη. Το μενού, πέρα από πλούσιο και ολοκληρωμένο, θα χαρακτηριζόταν πρωτότυπο από όσους δεν έχουν ταξιδέψει στην Ευρώπη. Αυτός είναι και ο λόγος που θα το συνιστούσα μόνο σε εκείνους που είναι ανοιχτοί σε πρωτόγνωρες γεύσεις. Συνήθως προτιμάται για καφέ και brunch τις πρωινές ώρες η για μία μπύρα το βράδυ. Ενδιαφέρουσες είναι επίσης οι βραδιές με ζωντανή μουσική και τα sports events που διοργανώνονται κατά καιρούς.
Τελευταία και μη αμελητέα πρόταση για μπύρα δεν θα μπορούσε παρά να είναι το U Fleku στην πλατεία Μοριχόβου, μία τσέχικη μπυραρία, στο ίδιο στυλ με τις προαναφερθείσες! Ξεχωρίζει και αυτή με τη σειρά της για την μοναδική ποικιλία μπύρας που προσφέρει όπως επίσης και για τις λογικές τιμές, το ζεστό περιβάλλον και την ροκ ατμόσφαιρα!
Για εκείνους πάλι που προτιμούν χαμηλό φωτισμό, ανάλαφρη μουσική, χαλαρή συζήτηση και ένα ποτήρι καλό κρασί οι δρόμοι οδηγούν στην οδό Πίνδου όπου βρίσκεται το Paraty & Loft. Εδώ θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω ότι πήρε το όνομα του από το ομώνυμο χωριό της Βραζιλίας, πράγμα βέβαια που μαρτυρά η ίδια η διακόσμηση και η αισθητική του μαγαζιού. Πρόκειται για ένα διώροφο χαμηλό κτήριο, πετρόχτιστο, με μοντέρνα διακόσμηση, ιδιόμορφα έπιπλα, φιλικό προσωπικό και πολύ ενδιαφέρον μενού. Την εξέχουσα θέση την έχουν φυσικά τα κρασιά όπου καταλαμβάνουν τον μισό κατάλογο. Εξαιρετική και σπάνια ποικιλία τόσο στα λευκά και τα ροζέ όσο και στα κόκκινα. Αναμφισβήτητα το κατάλληλο μέρος για τους λάτρεις του κρασιού!
Καταλήγοντας στην πλατεία Μοριχόβου με το περίφημο σιντριβάνι (το οποίο υπάρχει και στην πλατεία δημάρχου Π. Πετρακάκη) ολοκληρώνω τη βόλτα μου και συνειδητοποιώ πως τα Λαδάδικα είναι ένα μέρος «για όλα τα γούστα» και για όλες τις ηλικίες. Ένα μέρος ιδιαίτερο καθώς αποτελεί ζωντανή ανάμνηση μιας άλλης, ξεχασμένης εποχής, μιας περασμένης ζωής. Μια ζωντανή ανάμνηση της Θεσσαλονίκης όπως ήταν διαμορφωμένη πριν το ολοκαύτωμα του 1917.
https://www.facebook.com/ParatyFeelsLikeHome/
