Άγγελοι… Λαμπεροί, αυτεξούσιοι και αθάνατοι. Ωχ, τι θέαμα είναι αυτό; Από πού ήρθε αυτό το αγγελούδι; «Προέρχεται κι αυτό απ’όπου και τα άλλα», μου απάντησαν οι σκέψεις μου. Ψέματα λες! Οι άγγελοι είναι αψεγάδιαστοι, αυτός πώς…; Οι σκέψεις μου δεν απάντησαν, το υποσυνείδητο σώπασε. Το αγγελούδι είχε ένα επιπλέον πούπουλο στα φτερά του, ωστόσο ήταν όμορφο και η ψυχή του τόσο γελαστή όπως όλα του κόσμου τ’αγγελούδια. Ντράπηκα πολύ με τα πρώτα λόγια μου. Όλοι οι ουράνιοι άγγελοι αποδέχτηκαν το νεογέννητο άγγελο με πολλή αγάπη. Με τύφλωσε η ευτυχία τους, η χαρά τους. Έδειχναν να μην είχαν προσέξει το δεξί φτερό του ή καλύτερα, να το αποδέχτηκαν χωρίς να το θεωρήσουν ελάττωμα. Τότε θυμήθηκα τα λόγια κάποιου: «Στον ουρανό μονάχα η ψυχή φωτίζει. Εκτός κι αν η δική σου απουσιάζει». Με αυτήν την φράση στο μυαλό εξήγησα συμπεριφορές, διαφορετικές απέναντι στο νέο μέλος της Βασιλείας του Θεού. Άγγελοι που απέκλεισαν από τον χαραγμένο δρόμο της σωτηρίας και βρέθηκαν συνοδοιπόροι του κακού και άσχημα του μιλούσαν. Του τόνιζαν αενάως το «ψεγάδι» του και τον χλεύαζαν.
Όταν ο Θεός έπλασε τον κόσμο και εμφανίστηκε στον πλανήτη Γη ο άνθρωπος, ήθελε να δώσει την ευκαιρία στους ίδιους να ταυτιστούν είτε με τους αγγέλους της αγάπης και του καλού, είτε με τους αγγέλους που επέλεξαν τον άλλον δρόμο. Δεν ήθελε να τους κρίνει χωρίς να τους παραχωρήσει την ελευθερία να επιλέξουν οι ίδιοι τον δρόμο τους. Θα δεχόντουσαν άραγε κάτι που να μην μοιάζει με το προσωπείο τους; Έτσι, ανέθεσε στο-αγαπημένο όλων-αγγελούδι να κατέβει στη Γη. «Θα βρεθείς σε όλους τους αιώνες, σε όλες τις περιοχές. Και όπου δεις ψυχή μεγάλη σε γυναικεία κοιλιά, θα προσθέτεις ένα επιπλέον χρωμόσωμα». Το αγγελούδι κατάλαβε τον λόγο που αυτό το ίδιο ήταν υπεύθυνο γι’αυτήν την αποστολή. Ήξερε πολύ καλά πως ένα πούπουλο έκανε το δεξί του φτερό διαφορετικό των ομοίων του. Έτσι, με μεγάλη χαρά και αισιοδοξία πέταξε προς τους ανθρώπους.
Μάρτιος 1799
Είδα το αγγελούδι να δακρύζει. Πάνε χρόνια από τότε που κατέβηκε στη Γη. Αρχικά δίστασα να το πλησιάσω. Δεν άντεξα όμως να το κοιτάζω να υποφέρει και κόντεψα. Μου είπε πως στην Γη δεν υπάρχουν άνθρωποι σαν κι αυτούς. Κι αν υπάρχουν είναι λίγοι. Δεν αποδέχτηκαν ποτέ τα άτομα που με την παρέμβαση Του ήρθαν στον κόσμο με μια ιδιαιτερότητα σπουδαία. Έτρεμε να Του μιλήσει και πέταξε να κρυφτεί. «Τα πράγματα θα αλλάξουν», παρηγορήθηκε.
Αύγουστος 2008
Ο ουρανός γιορτάζει! Ένα ακόμα παιδί με το πλέον ονομαζόμενο «Σύνδρομο Down». Δεν ήξερα τι να σκεφτώ. Γιορτάζουν που όλο και περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν απλώς για να δουν; Γιορτάζουν που οι ψυχές τους αδειάζουν και ξαναγεμίζουν με κακία, εγωισμό και μίσος; «Κι όμως», άκουσα τις σκέψεις μου να λένε: «Αυτό το παιδί που γεννήθηκε σήμερα είναι σαν το αγγελούδι. Κάποιοι το αγάπησαν μεμιάς κι ας έμοιαζε διαφορετικό».
Και τα άλλα παιδιά τα αγαπούσαν, ασχέτως ο αριθμός που τα απέρριπτε και τα κορόιδευε. «Δίκαιο έχεις, φίλε μου. Η συνειδητή αγάπη όμως που δέχθηκε το συγκεκριμένο παιδί ισοδυναμεί με αγγέλου. Είναι γεγονός!». Έτρεξα αμέσως να πω τα χαρμόσυνα νέα στο αγγελούδι. Η σιγουριά μου ότι θα αντικρίσω το χαμόγελό του μεγάλη. Το είδα ξαπλωμένο, ακίνητο. «Πέθανε» μου είπε Αυτός, αλλά δεν Τον έβλεπα. «Τέλειωσε η αποστολή του στους ουρανούς. Η αγάπη πλέον υπάρχει εκεί κάτω».
