[punica-dropcap]Η[/punica-dropcap] διαφορετικότητα του πλήθους, μέσα από τα δικά μου μάτια, φαντάζει πολύχρωμη. Πολύχρωμη, γιατί είναι γεμάτη ιδέες που μπλέκουν μεταξύ τους. Ο καμβάς αλλάζει μορφή, ζωντανεύει, μπερδεύεται… Όμως αυτά τα χρώματα, αυτή η πολυπλοκότητα, η πληθωρικότητα, όλη αυτή η ομορφιά, είναι ικανή να σε τρομαξει. Τόσο που κλείνεις τα μάτια μπροστά της και δεν την πλησιάζεις. Και αυτό γιατί οι άνθρωποι είναι περίεργοι, πολύπλοκοι και μπερδεμένοι. Μπερδεμένοι ακόμη και με τα δικά τους θέλω. Χαμένοι σε ένα χάος που ονομάζεται φρίκη. Μέσα σε ένα κλουβί, κλεισμένοι, εγκλωβισμένοι, γιατί δεν θέλουν να βγουν. Τους φοβίζει αυτό που θα συναντήσουν βγαίνοντας έξω από αυτό. Δεν αναζητούν καμία έξοδο που θα τους οδηγήσει στην ελευθερία τους. Και έτσι, μένουν στάσιμοι και βολεμένοι. Γιατί το σίγουρο πλέον σε επαναπαύει , δε σου φέρνει νέες σκοτούρες κ βάσανα. Μια κοινωνία που μέσα από τη ρουτίνα που σε αναγκάζει να ακολουθείς, σου προκαλει αυτό τον φόβο και την ανασφάλεια. Σου προσφέρει στο πιάτο αυτό το χάος κι αυτή τη φρίκη, σχεδόν χωρίς να το συνειδητοποιείς, γιατί προχωράς συνέχεια με τον ίδιο ρυθμό. Και αν ποτέ καταλάβεις πόσο «χαομένος» είσαι, θέλεις να τρέξεις προς πάσα κατεύθυνση, για να βγεις για λίγο από τη βολή σου. Να ρίξεις μια ματιά στο πόσο διαφορετικά μπορεί να ζουν οι υπόλοιποι γύρω σου, πόσο διαφορετικά μιλούν, σκέφτονται, φαίνονται… Αλλά έχεις χωθεί πλέον τόσο βαθιά σε αυτό το κλουβί, που δεν μπορείς να βγεις. Κι αν τελικά καταφέρεις να αποδράσεις, μπαίνεις σε άλλο, που φαντάζει φυλακή. Φυλακή με οποιονδήποτε τρόπο κι αν το πλάθεις στο μυαλό σου αυτή τη στιγμή.
Μερικές φορές όμως, μπορεί σε αυτή τη φυλακή να αισθάνεσαι πιο ελεύθερος από ποτέ. Γιατί είναι η δική σου, ολόδικη σου φυλακή. Γιατί συνήθισες εκεί. Όμως, όταν βρεις ευκαιρία, σκέψου. Σκέψου πως το μόνο σίγουρο είναι ότι, αν καμιά φορά σε κουράσει αυτή η συνήθεια που τόσο σε βόλεψε και έχεις την ανάγκη να στρέψεις τη προσοχή σου εκεί έξω, κάθε φορά θα καταφέρνεις να μάθεις κάτι καινούριο από έναν πιο διαφορετικό άνθρωπο από σένα. Στο τέλος, είτε σου κάνει καλό είτε κάκο, θα είσαι πάντα κερδισμένος. Και για να μην αναρωτιέσαι, θα σου πω πως και το κακό ακόμη θα σου μάθει περισσότερα. Θα σου γνωρίζει κάθε φορά καλύτερα τον εαυτό σου, ξέρωντας πια τι είναι αυτό στο οποίο δε θα ήθελες να υποκύψεις ξανά. Γι’ αυτό μη το φοβάσαι. Γιατί αυτή η τάση να απομακρυνόμαστε από το άγνωστο από φόβο ή ένστικτο, μας κάνει να μη ρισκάρουμε τίποτα με αποτέλεσμα να μένουμε πάντα αγκαλιά με τη στασιμότητα.
Έτσι, αν πιστεύεις ότι όλη αυτή η ρουτίνα, η μοναξιά, η στασιμότητα, η συνήθεια δεν σου ταιριάζει, κάνε ένα τεστ με τον εαυτό σου. Μπορεί να σου βγει σε καλό ή να βοηθήσεις κάποιον άλλον να νιώσει για λίγο έστω, μερικά γεγονότα και προβλήματα στη ζωή του να τον βαραίνουν λιγότερο. Το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να γνωρίσεις έναν από αυτούς τους διαφορετικούς ανθρώπους που υπάρχουν γύρω σου. Και πού ξέρεις; Μπορεί να έχεις την τύχη να γνωρίσεις τον πιο όμορφο άνθρωπο.
