Μια καλή σειρά, τουλάχιστον κατά την άποψή μου, είναι αυτή η οποία μπορεί να σε κάνει να αισθανθείς έντονα συναισθήματα, παρότι τα γεγονότα που μας δείχνει δεν είναι πραγματικά (τουλάχιστον στην πλειονότητά τους). Αυτά τα συναισθήματα μπορεί να είναι θυμός, αγωνία, χαρά, τρόμος ή, στην προκειμένη περίπτωση, συγκίνηση. Ας δούμε, λοιπόν, μερικές από τις πιο συγκινητικές και δυνατές σκηνές στην ιστορία της τηλεόρασης. Δυνατές τηλεοπτικές στιγμές. Περιττό να τονίσουμε ότι το άρθρο είναι γεμάτο spoils για όσους δεν έχουν δει τις συγκεκριμένες σειρές.
SPOILER ALERT!!
Ο θάνατος της λαίδης Sybil/ Downton Abbey
Από τους δυσκολότερους οπτικά και πιο απροσδόκητους θανάτους, αυτός της λαίδης Sybil Crawley άφησε αποσβολωμένους τους τηλεθεατές, καθώς ένας από τους καλύτερους και πιο ευγενικούς χαρακτήρες της σειράς άφηνε την τελευταία του πνοή. Σοκαριστική σκηνή, η οποία διαρκεί για αρκετά λεπτά, κατά τα οποία βλέπουμε τα αρχικά συμπτώματα της εκλαμψίας (επιπλοκή μετά τον τοκετό) να χειροτερεύουν ολοένα και περισσότερο. Ταυτόχρονα, οι συγγενείς μαζί με τους δυο γιατρούς απλά κοιτάνε, καθηλωμένοι, το θάνατο της νεαρής πρωταγωνίστριας, χωρίς να μπορούν να κάνουν κάτι για να τον αποτρέψουν. Τραγική φιγούρα ο σύζυγός της, Tom, ο οποίος αναζητά μάταια βοήθεια από τους παρευρισκόμενους, γνωρίζοντας ότι είναι αδύνατο να γίνει κάτι, αλλά και ο πατέρας της, ο οποίος μας θυμίζει ότι είναι μόλις 24 ετών, καθιστώντας τη σκηνή ακόμα πιο δραματική. Πολύ δυνατή σκηνή τόσο υποκριτικά όσο και σκηνοθετικά.
Φινάλε / Friends
10 χρόνια και 236 επεισόδια μετά, έχουμε αυτό το, αναμενόμενα, πολύ συγκινητικό φινάλε. Αυτή τη φορά δεν έχουμε τον θάνατο κάποιου χαρακτήρα ή γενικότερα κάποιο άσχημο γεγονός. Ωστόσο, καθώς βλέπουμε κάθε έναν από τους 6 φίλους να αφήνει για πάντα το κλειδί του σπιτιού της Μόνικα και του Τσάντλερ, ενός σπιτιού στο οποίο όλοι έχουν μείνει κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της σειράς, αλλά και ενός σπιτιού στο οποίο έχουν μοιραστεί υπέροχες αναμνήσεις μαζί, δεν μπορούμε παρά να νιώσουμε λύπη. Το πιο συγκινητικό πλάνο όμως, ακολουθεί στη συνέχεια καθώς βλέπουμε την κάμερα να ανεβαίνει και να μας δείχνει πλάνα από το πλέον άδειο διαμέρισμα, στο οποίο “ζήσαμε” τόσα πολλά. Ένα τέλειο τέλος για μια πολύ καλή σειρά.
Hold the door/ Game of Thrones
Σε μια σειρά γεμάτη βίαιους, σοκαριστικούς και απροσδόκητους θανάτους πρωταγωνιστών, ο θάνατος ενός μικρότερης σημασίας χαρακτήρα δεν θα περίμενε κανείς να είναι τόσο συγκινητικός. Παρόλα αυτά, ο Hodor κατάφερε να γίνει από τους πιο αγαπητούς χαρακτήρες της σειράς, με αποτέλεσμα όταν όλα τα κενά έδεσαν στην ιστορία του και καταλάβαμε τι ακριβώς έχει συμβεί, αρχικά να σκεφτούμε για άλλη μια φορά ότι ο κύριος Martin είναι σαδιστής και στη συνέχεια να συνειδητοποιήσουμε ότι η ιστορία ενός τόσο καλόκαρδου χαρακτήρα δεν θα μπορούσε να έχει τελειώσει με πιο σκληρό τρόπο.
Η αντίδραση του Ρικ στον θάνατο της Λόρι/ The Walking Dead
Βρισκόμαστε ακόμα στην εποχή που το Walking Dead μπορούσε να σε κάνει να αισθανθείς κάτι. Έτσι, αν και έχουν προηγηθεί και άλλες δυνατές σκηνές, επιλέγουμε αυτή, καθώς βλέποντας την αντίδραση του Ρικ και την απόγνωση στο βλέμμα του όταν καταλαβαίνει τι έχει συμβεί, δεν μπορείς παρά να λυγίσεις. Πολύ δυνατή σκηνή στην οποία ο Andrew Lincoln μας δείχνει πόσο καλός ηθοποιός μπορεί να είναι.
Πού είναι ο Wallace? / The Wire
Μια τόσο απάνθρωπη όσο και ρεαλιστική στιγμή, με την οποία η σειρά μας διδάσκει πώς όταν είσαι σε συμμορία των γκέτο δεν υπάρχει επιστροφή. Ακόμα και αν είσαι 16 χρονών. Στη συγκεκριμένη σκηνή βλέπουμε τον 16χρονο Wallace να έχει αποφασίσει να αναζητήσει μια καλύτερη ζωή μακριά από το εμπόριο ναρκωτικών. Φυσικά, αυτό δεν μπορεί να συμβεί έτσι απλά και έτσι καταλήγουμε στην πολύ συγκινητική σκηνή όπου τον πυροβολούν δυο παιδιά με τα οποία μεγάλωσε μαζί! Γροθιά στο στομάχι, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για ανήλικα παιδιά.
Για το τέλος άφησα μια σκηνή από σειρά anime καθώς δεν μπορούσα να μην τη συμπεριλάβω σε ένα τέτοιο άρθρο.
Φινάλε / Code Geass
https://www.youtube.com/watch?v=f2WTEnevdPs
Σε αυτή τη σκηνή βλέπουμε τον πρωταγωνιστή, ο οποίος, στα μάτια μας, μέχρι εκείνο το σημείο, από hero έχει γίνει villain και ξανά hero, με τη θυσία του η οποία σηματοδοτεί και την επίτευξη του στόχου που είχε εξ’αρχής στη σειρά. Δεν γίνεται όμως να μην συγκινηθούμε με τον τρόπο που αυτός επιτυγχάνεται σε συνδυασμό με το υπέροχο soundtrack των Kotaro Nakagawa και Hitomi Kuroishi.
