Η 2η ημέρα του Απρίλη, έχει οριστεί ως η Παγκόσμια Ημέρα παιδικού βιβλίου, ήδη από το 1966. Ήταν μια ημέρα σαν αυτή, όταν το 1805 γεννήθηκε ο μεγαλύτερος ίσως παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Τι σημαίνει όμως “Παιδικό βιβλίο”; Και ποιος ο ρόλος του στην ανάπτυξη των παιδιών;
Το βιβλίο είναι η αγκαλιά της μαμάς.
Οι ειδικοί συμβουλεύουν πως η ανάγνωση από την εμβρυακή κιόλας φάση του παιδιού είναι ικανή να χαρίσει στιγμές χαλάρωσης και γαλήνης τόσο στη μητέρα, όσο και στο έμβρυο. Άλλωστε, η φωνή της μητέρας αποτελεί τον ομορφότερο ήχο στη ψυχή του παιδιού, διασφαλίζοντας έτσι το αίσθημα ασφάλειας που διαρκώς αισθάνονται τα μικράκια.
Το βιβλίο είναι ο σπόρος της φαντασίας και της δημιουργικότητας.
Στη συνέχεια, όταν πλέον τα παιδιά βρίσκονται στο νηπιακό στάδιο της ανάπτυξης τους, το βιβλίο και πάλι αποτελεί απαραίτητο εργαλείο, τόσο για την ανάπτυξη του εγκεφάλου, όσο και για την εξέλιξη της αντίληψης τους. Η αξία του παιδικού βιβλίου μεγαλώνει! Διαβάζοντας στα παιδιά, δημιουργούν εικόνες στη φαντασία τους με έναν δικό τους τρόπο τόσο μοναδικό, όσο και μερικές φορές αστείο. Τα χρώματα και οι παραστάσεις που πλάθουν με το παιδικό μυαλό τους, δημιουργούν συναισθήματα και τα οδηγούν να φτιάχνουν τον δικό τους μικρόκοσμο μέσα στον οποίο πολλές φορές επιλέγουν να ζουν. Ο ρόλος της ανάγνωσης, ειδικά τις στιγμές πριν την ώρα του ύπνου, μπορεί να αποφορτίσει το παιδί από την ένταση της ημέρας και να τους χαρίσει τα πιο όμορφα και… περιπετειώδη όνειρα. Σε αυτό το σημείο, αξίζει να σημειωθεί πως δεν αρκεί μόνο η ανάγνωση από την δασκάλα ή τον γονιό. Ο συνδυασμός αναγνώσεων και από τις δυο μεριές, είναι ικανός να φέρει το θαύμα στην πραγματικότητα, δηλαδή ένα παιδί που ξεχειλίζει από φαντασία, δημιουργικότητα και αγάπη και σεβασμό προς το βιβλίο!
Το βιβλίο είναι κάτι παραπάνω από το σχολικό εγχειρίδιο.
Όταν πλέον τα παιδιά γίνονται μαθητές, ειδικά στη σημερινή εποχή που η υπερφόρτωση τους με δραστηριότητες και εξωσχολικές ενασχολήσεις παίρνει τερατώδη μορφή, το παιδικό βιβλίο αποτελεί ίσως τη μόνη σωτηρία στο χάος με το οποίο έρχονται καθημερινά αντιμέτωπα. Είναι αυτό το στάδιο κατά το οποίο η ανάγνωση περνάει σε άλλη φάση, με διαφορετικές συνθήκες -καθώς πλέον το παιδί διαβάζει μόνο του- και άλλα σταθμά. Η κρίσιμη στάση του γονιού είναι αυτή που θα παίξει τον καθοριστικό ρόλο για το αν θα υπάρξει συνέχεια στο αέναο ταξίδι της ανάγνωσης. Οφείλουν ως κηδεμόνες να εξηγήσουν στα παιδιά τον λόγο ύπαρξης και την ουσιαστική σημασία του βιβλίου στη ζωή τους και να τα ωθήσουν, να τα σπρώξουν σε αυτόν τον αχανή ωκεανό της γνώσης και της ευχαρίστησης. Καθώς το βιβλίο είναι κάτι παραπάνω από τα όσα οι μαθητές αποστηθίζουν στο σχολείο, είναι σημαντικό να μη δημιουργηθεί μια άσχημη εντύπωση για τη γνώση και την ανάγνωση, μια εντύπωση που θα τα ακολουθεί στην υπόλοιπη ζωή τους.
Το παιδικό βιβλίο είναι το εισιτήριο για μια δημιουργική ενηλικίωση.
Μπαίνοντας στην εφηβεία τα παιδιά -διότι για παιδιά μιλάμε ακόμα-, αν έχουν καταφέρει να διατηρήσουν μια υγιή σχέση με το βιβλίο, τη σχέση αυτή που κάποτε άρχισε με το παιδικό βιβλίο, έχουν εξασφαλίσει το πολυπόθητο εισιτήριο του ταξιδιού τους στον κόσμο της φιλαναγνωσίας και κατ’ επέκταση της δημιουργικότητας. Ένας έφηβος που αγάπησε το βιβλίο, θα φροντίσει να το κάνει και τον καλύτερο του φίλο, την παρηγοριά του στα δύσκολα και την συντροφιά του στα εύκολα. Είναι αυτός ο δεσμός που άμα χτιστεί λιθαράκι λιθαράκι με τα σωστά εφόδια δεν πρόκειται να σπάσει ποτέ.
Η αξία του παιδικού βιβλίου λοιπόν, είναι πολλά παραπάνω ακόμα κι από όλα αυτά. Είναι η πόρτα στον κόσμο των αισθήσεων, ο πυρσός που καίει στην παιδική ψυχή για ένα καλύτερο αύριο, η ανησυχία και η απορία της στιγμής. Η αξία του παιδικού βιβλίου ευτυχώς δεν δέχεται κανένα όριο!
