Η Ρωσική Κυβέρνηση, είχε κάνει το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση της αποποινικοποίησης μορφών βίας το 2016, χαρακτηρίζοντας στα καταστατικά, τη «βιαιοπραγία» ως την ελάχιστη μορφή σωματικής κακοποίησης. Τον Ιανουάριο, με την έλευση του νέου έτους, κατατέθηκε στη Ρωσική Δούμα, την Κάτω Βουλή της χώρας, νομοθετικό πλαίσιο που αποποινικοποιεί ορισμένες μορφές ενδοοικογενειακής βίας.
Για την ακρίβεια, μετατρέπει τον ξυλοδαρμό που δεν επιφέρει σοβαρές σωματικές βλάβες, από ποινικό αδίκημα, σε ένα απλό διοικητικό παράπτωμα. Η ποινή λοιπόν θα περιορίζεται σε κάποια επίπληξη, πρόστιμο ή λίγες μέρες κράτησης. Το αμφιλεγόμενο αυτό νομοθέτημα, υπερψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία στην πρώτη ανάγνωση επί της αρχής, από την Κάτω Βουλή. Αφού εγκρίθηκε και από την Άνω Βουλή, ήρθε η σειρά του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν να υπογράψει το νομοθετικό διάταγμα.
Κάτι που τελικά έγινε, την Τρίτη 7 Φεβρουαρίου. Όπως είναι λογικό, οι αντιδράσεις που έχουν προκληθεί είναι έντονες και τα ερωτήματα πολλά. Όταν για παράδειγμα νομιμοποιείται η άσκηση βίας που επιφέρει μώλωπες, εκδορές και μικροτραυματισμούς, ποια είναι η διαχωριστική γραμμή που καθιστά μια σωματική βλάβη σοβαρή, ώστε να αντιμετωπιστεί ποινικά; Όταν θα χρήζει άμεσης ιατρικής περίθαλψης;
Τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι γυναίκες και παιδιά, στερούνται έτσι της υποστήριξης και προστασίας του επίσημου Κράτους. Τα περιστατικά βίας σπανίως δημοσιοποιούνται και μένουν στα περίκλειστα πλαίσια του οικογενειακού πυρήνα. Μοναδικοί αρωγοί των κακοποιημένων ατόμων, αναδεικνύονται κάποιες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εθελοντικά δίκτυα.
Σε αυτό το σημείο, να τονίσουμε ότι η ενδοοικογενειακή βία έχει βαθιές ρίζες στην παράδοση της Ρωσίας. Ένα παλιό ρωσικό ρητό μάλιστα, λέει: «αν κάποιος σε χτυπά, αυτό σημαίνει ότι σε αγαπάει». Στη Ρωσία, κάθε χρόνο διαπράττονται χιλιάδες βίαια εγκλήματα που προκαλούν το θάνατο σε γυναίκες και παιδιά. Περίπου το 40% αυτών, σχετίζονται με περιστατικά εντός της οικογένειας. Υπολογίζεται ότι 14000 γυναίκες χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο, από βιαιοπραγία που προέρχεται από συγγενικά πρόσωπα. Αυτό μεταφράζεται σε ένα θύμα κάθε 40 λεπτά. Ακόμη, πολλές από τις γυναίκες που επέζησαν γεμίζουν το σώμα τους με «tattoos», προκειμένου να μη φαίνονται οι πληγές τους.
Κλείνοντας, δεν πρέπει να παραβλέψουμε και την πολιτική διάσταση του θέματος. Στη ρωσική πολιτική, υπάρχει μια γενικότερη στροφή του Πούτιν στην αποκαλούμενη «συντηρητική παραδοσιοκρατία». Εξάλλου, το νομοθετικό διάταγμα για την αποποινικοποίηση της ενδοοικογενειακής βίας, βρήκε πολλούς υποστηρικτές, μεταξύ των υπερσυντηρητικών, της άκρας Δεξιάς, καθώς και στον ορθόδοξο ρωσικό κλήρο. Γενικά, σε όσους επιθυμούν τον περιορισμό των παρεμβάσεων του κράτους στην οικογενειακή ζωή.
