Τη συμπλήρωση 93 ετών από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας γιορτάζουν οι Τούρκοι, με τον πρόεδρο της χώρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να προβαίνει σε εριστικές δηλώσεις αναφορικά με τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τη Συνθήκη της Λωζάννης. Ο Τούρκος πρόεδρος εξαπέλυσε αιχμές τόσο προς τον Κεμάλ Ατατούρκ τον οποίο και θεωρεί υπεύθυνο για τη σχετική συνθήκη όσο και προς την κοινή γνώμη η οποία φαίνεται να ευνοεί την ισχύουσα γεωγραφική πραγματικότητα. «Δεν μπορούμε το 2016 να κινούμαστε με τη λογική του 1923. Αυτό είναι άδικο, δεν μπορούμε να το δεχθούμε. Όταν αλλάζουν τα πάντα στον κόσμο, δεν μπορούμε να βρισκόμαστε στο σημείο που βρεθήκαμε τότε», υποστηρίζει , θέτοντας έτσι τις βάσεις για έντονους διαπληκτισμούς και ξιφολογίες ανάμεσα στους διαπλεκόμενους. Ο κ.Ερντογάν συνέχισε αναρωτώμενος : «Εγώ εδώ δίνω μάθημα ιστορίας. Εγώ μίλησα για τη Λωζάννη και ενοχλήθηκαν. Γιατί; Τα νησιά που βρίσκονται μπροστά στη μύτη μας, το φωνάζω ήταν δικά μας τα νησιά αυτά. Σε αυτά τα νησιά έχουμε την ιστορία μας, μνημεία μας, τζαμιά μας. Ακόμα ενοχλούνται όταν τα λέμε. Γιατί;».
Οι αναφορές του φυσικά παραπέμπουν στα ένδοξα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας όπου πράγματι τα νησιά αυτά βρίσκονταν υπό Οθωμανική κατοχή. Εκείνο όμως που φαίνεται να αγνοεί ο Τούρκος πρόεδρος, ή σκοπίμως να παραβλέπει, είναι πως τα νησιά αυτά προηγουμένως υπάγονταν στο Βυζαντινό Κράτος το οποίο και ταυτίζεται με τον ελληνισμό. Βασιζόμενος σε αυτή τη λογική, προς απάντηση του κ.Ερντογάν, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς διαμηνύει «Η ιστορία της ελληνικής καρδιάς φτάνει μέχρι την Ινδία. Αλλά τα σύνορα της καρδιάς μας δεν είναι τα σύνορα του διεθνούς δικαίου. Ο σεβασμός των συνόρων είναι υποχρεωτικός», υπογραμμίζει, δίνοντας έτσι μια σιδηροπαγή απάντηση και κατακεραυνώνοντας τον εθνικιστικό μεγαλοϊδεατισμό του «Σουλτάνου». Στις ονειρώξεις του κ.Ερντογάν απαντά και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος λέγοντας πως «Η Τουρκία οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι ο πλήρης σεβασμός του Διεθνούς Δικαίου αποτελεί conditio sine qua non για το αν και κατά πόσον ένα κράτος αξίζει να συγκαταλέγεται μεταξύ των δημοκρατικώς οργανωμένων μελών της Διεθνούς Κοινότητας. Και η Συνθήκη της Λωζάννης είναι αναπόσπαστο μέρος του Διεθνούς Δικαίου, άρα η τήρησή της είναι υποχρεωτική και, επομένως, οποιαδήποτε παράβασή της συνεπάγεται την επιβολή των προβλεπόμενων κατά το Διεθνές Δίκαιο κυρώσεων». Ύπέρ του σεβασμού απέναντι στις διεθνείς συμβάσεις τάχθηκε και ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ κατά την συνάντησή του με τον κ.Κοτζιά.
Παρά τις παράτολμες βέβαια δηλώσεις του κ.Ερντογάν, δε φαίνεται να διακυβεύεται η ακεραιότητα της Συνθήκης της Λωζάννης καθώς εκτιμάται ότι κατ’ ουσίαν επρόκειτο για μια προσπάθεια του Τούρκου προέδρου να συσπειρώσει το λαό του απέναντι στο μέτωπο των Κούρδων οι οποίοι στέκονται εμπόδιο στις φιλοδοξίες του για κατάληψη της Μοσούλης αλλά και απέναντι στην σταθερά ανερχόμενη κεμαλιστική αντιπολίτευση.
