The Park: Ένα περίεργο Λούνα Πάρκ

The ParkΤο The Park κυκλοφόρησε τον 27 Οκτωβρίου 2015 από την Funcom. Είναι παιχνίδι πρώτου προσώπου ( first-person), έχει μια ήρεμη αλλά ταυτόχρονα και σκοτεινή ατμόσφαιρα, τα γραφικά του είναι αρκετά καλά. Το The Park είναι ένα παιχνίδι τρόμου αλλά όχι με εχθρούς που πρέπει να παλέψεις και με αντικείμενα που πρέπει να χρησιμοποιήσεις για να αμυνθείς, καθώς σε περιορίζει σε συγκεκριμένα αντικείμενα που μπορείς να έχεις. 

The Park

Στην αρχή μπορεί να σου φανεί ήρεμο, απλό και ίσως βαρετό κάπως παιχνίδι, διότι δεν έχει να κάνεις τρομερά πράγματα ή να αποφύγεις κάπως ένα “κακό τέρας “, παίζοντας το όμως με πολύ φρικιαστικούς και περίεργους τρόπους εξελίσσεται.

Μέσα από μια παρανοϊκή σταδιακή αλλαγή, το The Park γίνεται όλο και περισσότερο εθιστικό στο να το συνεχίσεις, να δείς τι θα γίνει και πως θα καταλήξει.

Advertising

Advertisements
Ad 14

Το The Park είναι ένα  μικρό χρονικής διάρκειας παιχνίδι, χωρίς κυνηγητά και μάχες. Παρ’ όλ’ αυτά τα jumpscares υπάρχουν σε άφθονο αριθμό, τα οποία ο ίδιος θα τα ευχαριστηθείς (παρ’ όλο που θα κατεβάσεις αρκετά καντίλια) .

 

 

Το Story έχει ως εξής, καθώς ο ήλιος δύει πάνω από το Atlantic Island Park, η Lorraine, μια μόνη μητέρα, προσπαθεί να βρεί  τον γιό της, Callum ο οποίος κρύβεται μέσα στο πάρκο. Ωστόσο κατά την αναζήτηση του γιού της, η Lorraine πρέπει να ανέβει στα παιχνίδια, με αποτέλεσμα μέσα από αυτά να ανακαλύπτονται περίεργα πράγματα του παρελθόντος. Καθώς  πέφτει το σκοτάδι, συναντάει όλο και πιο περίεργα πράγματα.

The Park

Θυμάσαι εκείνο το ωραίο παραμύθι που λέγεται Χανσελ και Γκρέτελ; Εκείνο με τα δυο παιδάκια που όλως περιέργως χωρίς ιδιαίτερο φόβο και μεγάλη σκέψη μπήκαν στο σκοτεινό δάσος; Που έχει το κλασσικό τέλος “Και ζήσαν αυτοί καλα και εμείς καλύτερα” ; Ε..στο The Park δεν υπάρχει αυτό το τελος.

Advertising

Καθώς μέσα από διάφορες βόλτες  που κάνει ο παίχτης στα παιχνίδια του Λούνα Πάρκ, αφηγείται όπως είπαμε και πιο πάνω πράγματα το παρελθόντος.  Ωστόσο όταν μπαίνεις σε ένα από αυτά λοιπόν, σου αφηγείται την ιστορία του Χάνσελ και της Γκρέτελ..ένα συνηθισμένο παραμύθι που όλοι μας ξέρουμε… Έλα  όμως που στο τέλος της διαδρομής από ένα συνηθισμένο και ίσως λίγο cute παραμύθι καταλήγει να γίνεται ένα κανιβαλιστικό τσιμπούσι.

Στο The Park θα συναντήσεις τον πανικό και την παράνοια, ένα πολύ περίεργο και υπέροχο παιχνίδι που θα άξιζε να το παίξεις.

Τι πιστεύεις θα τον πιάσει η Lorraine τον γιο της Callum;

Ακολουθεί το trailer για το The Park

Advertising

 

Publisher: Funcom

Platforms: PlayStation 4, Xbox One, Microsoft Windows

Release Date: 27 October 2015

Advertising


Πρωσοπική Βαθμολογία

Γραφικά: 7
Ήχος: 9
Gameplay: 8
Αντοχή: 8
Γενικά: 8.5

Ζω και σπουδάζω στην Θεσσαλονίκη στο Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας & Συστημάτων Πληροφόρησης. Μου αρέσει το gaming, τα anime, ο Vin Diesel και το καλό κόκκινο κρασί.

Περισσότερα από τη στήλη: Χωρίς κατηγορία

Χωρίς κατηγορία

Ζώντας με το… Σύνδρομο του απατεώνα….

Παρά τις ικανότητες και τις επιτυχίες, πολλά άτομα κουβαλούν μια μόνιμη αμφιβολία για τον εαυτό…

Χωρίς κατηγορία

Μία ματιά στην αθηναϊκή δημοκρατία

«Το πολίτευμα που έχουμε σε τίποτα δεν αντιγράφει τα ξένα πολιτεύματα. Αντίθετα, είμαστε πολύ περισσότερο…

Χωρίς κατηγορία

Έρωτας και Επιβίωση… με έναν Ναρκισσιστή

Ο έρωτας έχει τη δύναμη να μας απογειώνει. Να μας κάνει να νιώθουμε ότι βρήκαμε…

Χωρίς κατηγορία

Αγάπη, Ταυτότητα, Φύση: Η Ομοφυλοφιλία ως Κανονικό Μέρος της Ζωής

Κάθε καρδιά που χτυπά ζητά μόνο ένα πράγμα: να αγαπά και να αγαπιέται. Δεν ζητά…

Χωρίς κατηγορία

Όταν το παιδί νιώθει απομονωμένο στην τάξη: Στρατηγικές για στήριξη από το σπίτι

  Στην τάξη επικρατεί ζωντάνια. Τα παιδιά μιλούν, γελούν, μοιράζονται μυστικά και ιστορίες. Κι όμως,…

Χωρίς κατηγορία

Oδηγός απελπισίας για απελπισμένους

Ένας πλήρης οδηγός απελπισίας για απελπισμένους ή αλλιώς τι να κάνεις όταν απελπίζεσαι. Σου έχει…

Χωρίς κατηγορία

Χωρίς χαμόγελο: θλίψη ή παιδική κατάθλιψη;

πηγή:https://boro.gr/137670/h-katathlipsh-sta-paidia-ayta-einai-ta-vasika-xarakthristika-ths/   Παρατηρείτε ότι στο πρόσωπο ενός παιδιού δεν υπάρχει πια το χαμόγελο του. Ή…