Ελευθερία ψυχής
Είναι ευρέως γνωστό ότι αυτό που μας διακρίνει από τα υπόλοιπα έμβια όντα είναι ο νους. Σε αντίθεση με τα ζώα, ο άνθρωπος ανήκει στα έλλογα όντα, αυτά τα οποία είναι πλασμένα με συναισθήματα και λογική. Ειδικότερα, δεδομένου των δυσμενών συνθηκών που επικρατούν εξαιτίας της πανδημίας που στοίχειωσε τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, οι ανάγκες μας πάνε περίπατο. Δυσανασχετούν, εναντιώνονται και μένουν εγκλωβισμένες. Κι όπου (ελευ)θερια νοείται η απόφαση του κάθε ανθρώπου να είναι και να πράττει όπως θα ήθελε να είναι. Η ελευθερία σκέψης, λόγου, συναισθημάτων και πράξεων.
Πολλές φορές λόγω των δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε, παρουσιάζουμε συμπεριφορές παράταιρες, ανεπιθύμητες, «έξω» από εμάς τους ίδιους όπως θα λέγαμε. Ιδιαίτερα καθώς έχουμε το προνόμιο να συνδεόμαστε, να συνδιαλεγόμαστε με άλλους ανθρώπους και με άλλες προσωπικότητες, η επιρροή που μας ασκούν είναι είτε θετική είτε αρνητική. Επομένως, ηθελημένα ή μη, θα κλονιστούμε ως ένα βαθμό βιολογικά-ψυχικά και θα διαταραχθεί η καθημερινότητα μας. Μέσα στον κυκεώνα των δικών μας σκέψεων, επιθυμιών και γενικότερα της δίκης μας υπόστασης που κάποιες φορές, ουκ ολίγες, είναι αδιαχείριστες, έρχονται και προστίθενται ενοχλήσεις-πεποιθήσεις άλλων. Νέες αντάρες ξεσηκώνουν στο πέρασμα τους, επαγρυπνώντας και ξεσηκώνοντας τα «θεριά» του εσωτερικού μας κόσμου αναδύοντας, κατά αυτόν τον τρόπο, τον καλά κρυμμένο αρνητισμό που φωλιάζει στα άδυτα μέρη της ψυχής.
Πόσες φορές σου έχει συμβεί αυτό ;
Πόσες φορές η εξωτερική πραγματικότητα πάλεψε με τη δίκη σου εσωτερική πραγματικότητα ;
Ποιος ήταν ο νικητής τις περισσότερες φορές ;
Η ψυχή και η ελευθερία σου..
Εκείνη η στιγμή λοιπόν είναι που πρέπει να αναρωτηθείς: “Πολύ ωραία, συνέβη αυτό το γεγονός, η τάδε συμπεριφορά απέναντι στο πρόσωπο μου”, “μου φέρθηκε επιπόλαια”, “δεν με σεβάστηκε”, “με αδίκησε” κλπ. Φταίει δε φταίει, ελάχιστη σημασία έχει. Σημασία έχει πως αντιδράς ΕΣΥ απέναντι στο γεγονός και στο κάθε γεγονός που θα προκύπτει στο παρόν και μέλλον.
Θέλεις να εμμένεις κολλημένος/η πάνω του και να το σκαλίζεις συνεχώς; Θα έχεις και την ανάλογη ανεπιθύμητη εμπειρία (άγχος, θυμό, πόνο, φόβο). Ή θέλεις να αποδεχτείς την όποια κατάσταση (είτε θετική είτε αρνητική) ότι όντως “ξέρεις εαυτέ μου, συνέβη αυτό, αλλά τι μπορείς να κάνεις για να νιώσεις ΕΣΥ καλύτερα”; Αναρωτήσου: Τί θα έκανε κάποιος που αγαπάει απεριόριστα τον εαυτό του και θέλει το καλύτερο για αυτόν; Ποια ελευθερία σου θα φέρεις στο προσκήνιο για να προστατέψεις τον αδύναμο εαυτό σου, την αδύναμη ψυχή σου;
Να λειτουργείς έχοντας την πλήρη ευθύνη των αποφάσεων σου αλλά και την αυτονομία σου; Η συνειδητότητα σου σε βοηθάει να λειτουργήσεις ελεύθερα, μακριά απ’ όλα τα «θεριά» που μεγαλώνουν με σάρκα και οστά μέσα σου και αλλοιώνουν την ψυχική σου ηρεμία. Είναι κατανοητό ως ένα βαθμό μέσα σε όλη αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση του εγκλεισμού που βιώνουμε, να παραγκωνίζουμε τα θέλω μας και να χάνουμε τη διάθεση μας κάποιες φορές.
Μα ως πότε; Πού είναι η ελευθερία; Πού την άφησες μέσα στην παράνοια που επικρατεί; Πού είναι η αυτοεκτίμηση σου;
Εσύ και η ζωή σου..
Ακούγεται δύσκολο, μα αν προσπαθήσεις να πάρεις τον έλεγχο της ζωής στα χέρια σου, να αποδεχτείς με ηρεμία αυτό που συμβαίνει την κάθε στιγμή, να αλλάξεις νοοτροπία, θα δεις πως μικρά βήματα εξέλιξης θα επακολουθήσουν. Αυτή είναι η απόλυτη ελευθερία της ψυχής. Να πιστέψεις στα θέλω σου και να μη δέχεσαι απαθής οτιδήποτε σου πλασάρουν, οτιδήποτε αλλοιώνει αρνητικά τη ζωή σου, σε θλίβει, σε στενοχωρεί, στερεί την ελευθερία σου! Θα ανακαλύψεις έτσι μια νέα πραγματικότητα, την ΟΛΟΔΙΚΗ ΣΟΥ πραγματικότητα απαλλαγμένη από «θεριά», ενοχές, αμφιβολίες και ανασφάλειες, μα γεμάτη από αισιοδοξία θέληση και δίψα…για ζωή!
«Τον πόνο πρέπει να τον σπέρνουμε στον αέρα. Γιατί αλλιώς πιάνει ρίζες στην ψυχή μας».
– Απόσπασμα από Το χαμόγελο του δράκου, της Αλκυόνης Παπαδάκη.
Advertising
Για τους στίχους του τραγουδιού πατήστε εδώ.
