Έχεις νιώσει ποτέ να πνίγεσαι; Έχεις νιώσει ποτέ τη ζωή να χάνεται από μέσα σου, να είναι έτοιμη να ανέβει στους ουρανούς, να σε αφήσει και να χαθεί για πάντα; Έχεις νιώσει ποτέ τη μοναξιά κολλητή σου και το αλκοόλ σύμμαχο σε μια χωρίς θετικό αντίκρισμα μάχη;
Όλο και κάτι τείνει να σε αφήσει, να σε διώξει από κοντά του μια και καλή, να αποτινάξει κάθε κόκκο σου από πάνω του, αδιαφορώντας για σένα, για όσα νιώθεις, για όσα θα ήσουν πρόθυμος να νιώσεις. Όλο και κάτι θα σε πληγώσει, όλο και κάτι θα σε σκοτώσει αργά, αργά και βασανιστικά, σαν εκείνες τις μέρες του καλοκαιριού με τη ζέστη και τον καύσωνα, τον καύσωνα και τη ζέστη. Σαν εκείνες τις μέρες που σε λιώνουν αργά, σαν εκείνες τις μέρες που παραλύουν το χρόνο και σε βιάζουν. Όλο και κάτι τείνει να σε αφήσει…
Φιλία, σχέσεις, έρωτας…
Η ζωή είναι στιγμές. Όμορφες και άσχημες. Περισσότερες άσχημες, αλλά οι στιγμές είναι απλά στιγμές. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Εσύ θα δώσεις νόημα σε αυτές, θα τις κρίνεις ως όμορφες ή ως άσχημες.
Κάποια πράγματα, βέβαια, δε χρειάζονται ιδιαίτερη κρίση. Όπως οι στιγμές που άφησες να χαθούν ή αυτές που κάποιος άλλος δεν ήταν ικανός να σου προσφέρει. Όλα θα περάσουν από μπροστά σου, και η ζωή, και οι στιγμές της. Και εσύ…
Μια ζωή γεμάτη θλίψη, γεμάτη πόνο και λύπη, με φίλους που δεν είναι φίλοι, με σεξ και όχι έρωτα…
Μια ζωή που σε βυθίζει στην κατάθλιψη, μια ζωή που σε διώχνει, που θέλει να σε αφήσει και αυτή. Να την αφήσεις εσύ τότε!
Φύγε, άλλαξε παραστάσεις, άλλαξε νοοτροπία, γνώρισε άτομα, συμπάθησε κάποια άλλα, κάνε σεξ με κάποιους και έρωτα με κάποιον. Δώσε μια ευκαιρία σε αξίες όπως η φιλία και η αγάπη, παραμέλησε το μίσος και την αμφιβολία σε κάθε νέα χειραψία και όλα θα μπουν σε μια σειρά.
Φύγε, διώξε τη μπόχα της καθημερινότητάς σου, εμπλούτισέ τη με το άρωμα της αλλαγής, με τον πυροβολισμό της ρουτίνας και της συνήθειας που σε τρώει ολοκληρωτικά.
Τόλμα να αλλάξεις παρέες, να υψώσεις παράστημα, να προβάλλεις τις επιθυμίες σου, να τις ταιριάξεις με τις επιθυμίες κάποιου άλλου. Πάψε να καταπιέζεσαι, να υποτιμάς τον εαυτό σου και να θεωρείς δεδομένες καταστάσεις. Γιατί όλα τείνουν να σε αφήσουν. Άφησέ τα εσύ για μια φορά.
Η ζωή είναι στιγμές, περνούν γρήγορα. Χρωμάτισέ τις, ζωγράφισε και μετά μουτζούρωσέ τις μετά. Είναι δικές σου.
